Hij is getrouwd met Wilhelmina van Pruisen.
Zij zijn getrouwd op 4 oktober 1767 te Berlijn, Duitsland, hij was toen 19 jaar oud.Bron 4
Kind(eren):
Willem V, zichzelf noemend Willem Batavus ('s-Gravenhage, 8 maart 1748 – Brunswijk, 9 april 1806), prins van Oranje, vorst van Nassau, was de laatste erfstadhouder van de Republiek der Verenigde Nederlanden (1751-1795).
Willem werd geboren in 's-Gravenhage als zoon van erfstadhouder Willem IV en Anna van Hannover. Willem was drie jaar oud toen zijn vader overleed. Hij werd opgevoed door o.a zijn moeder en vanaf 1759 door zijn voogd, de hertog van Brunswijk.
De prins liep mank en miste waarschijnlijk twee voortanden, nadat hij in zijn jeugd van zijn paard was gevallen. Het gevolg was een pruillip. In 1763 werd hij ernstig ziek, men vreesde voor zijn positie als opvolger. Het was zaak een geschikte huwelijkskandidaat te zoeken.
Willem werd door de Staten-Generaal benoemd tot admiraal-generaal van de vloot en kapitein-generaal van het leger. Achter de schermen was het echter zijn voormalige voogd, Lodewijk Ernst van Brunswijk-Wolfenbüttel, die aan de touwtjes bleef trekken. Dit was geregeld in de Akte van Consulentschap.
Het was ook deze hertog die een huwelijk regelde voor de jonge stadhouder. Op 4 oktober 1767 huwde de prins in Berlijn Wilhelmina van Pruisen (1751-1820), een nicht van Frederik de Grote, die in 1768 de stadhouderlijke familie bezocht op Het Loo.
Van Willem V wordt gezegd dat hij een zeer goed geheugen had, filosofisch van aard en goed van karakter was, echter ook besluiteloos, legalistisch en detaillistisch. Hij was niet bereid het oligarchische regeringssysteem te hervormen en kwam daardoor steeds meer onder vuur te liggen. Hij raakte tijdens de patriottentijd diep in de problemen door zijn halsstarrigheid. Hij raakte diverse functies kwijt en trok zich terug naar Nijmegen. In september 1787 kwam hij terug naar Den Haag, dankzij de steun van een Pruisisch leger. In februari 1793 verklaarde het revolutionaire bewind in Parijs hem de oorlog. In januari 1795 ging hij in ballingschap in Londen, waarna de Bataafse Republiek werd uitgeroepen. Willem beval de koloniale bestuurders in Oost-Indië zich over te geven aan de Britten. In 1801 deed hij afstand van al zijn rechten als erfstadhouder. Zijn vroegere medestanders liet hij weten dat zij weer bestuursfuncties mochten bekleden.
In 1799 nam de erfprins actief deel aan de Engels-Russische invasie van Holland en bewerkstelligde de gevangenneming van een Bataafs marine-eskader in het Vlieter-incident. De overgave van de schepen (die door de Bataafse Republiek waren betaald) werd formeel aanvaard op naam van Willem V als stadhouder, die ze later (voor een aanzienlijk bedrag) mocht verkopen aan de Koninklijke Marine.
Willem V, de laatste van de Nederlandse stadhouders, stierf in ballingschap in het paleis van zijn dochter in Brunswijk, nu in Duitsland. Zijn lichaam werd op 29 april 1958 overgebracht naar de crypte van de Nederlandse Koninklijke Familie in de Nieuwe Kerk in Delft. Zijn achterachterkleinkind prinses Wilhelmina weigerde hierbij aanwezig te zijn. Naar verluidt zou de voormalige koningin hebben gezegd niet achter de baar van "een sufferd" te willen lopen.
In 1813 keerde zijn zoon Willem VI terug naar Nederland en riep zichzelf uit tot koning, waarmee hij de eerste Nederlandse vorst uit het Huis van Oranje werd.
Willem V van Oranje-Nassau | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1767 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wilhelmina van Pruisen |