Zij is getrouwd met George II van Groot-Brittannië.
Zij zijn getrouwd.Bron 4
Kind(eren):
Wilhelmina Charlotte Caroline van Brandenburg-Ansbach (Ansbach, 1 maart 1683 — Londen, 20 november 1737) was de dochter van Johan Frederik van Brandenburg-Ansbach en Eleonora Erdmuthe Louisa van Saksen-Eisenach. Als vrouw van koning George II van Groot-Brittannië was ze koningin van Groot-Brittannië.
Markgravin Wilhelmina Charlotte Caroline van Brandenburg-Ansbach werd geboren in Ansbach, een stad die in die tijd in het Vorstendom Ansbach lag. Ze was de dochter van Markgraaf Johan Frederik van Brandenburg-Ansbach en diens tweede vrouw Eleonore van Saksen-Eisenach. Haar beide ouders stierven toen Caroline nog jong was. Ze groeide op als een intelligente, in cultuur geïnteresseerde en aantrekkelijke vrouw, en veel bekende mannen hebben haar ten huwelijk gevraagd.
Toen er de kans kwam om koningin van Spanje te kunnen worden, weigerde Caroline dit aanbod, want dat betekende dat Caroline haar protestantse geloof moest opgeven voor het Rooms-katholicisme, en dit kon zij niet doen. Niet lang daarna ontmoette zij de zoon van de keurvorst van Hannover, George Lodewijk. Met deze George Augustus, die later de troon van het koninkrijk Groot-Brittannië zou bestijgen als koning George I, trad ze op 22 augustus 1705 te Hannover in het huwelijk. Het paar kreeg vier zoons en vijf dochters; hun eerste kind, prins Frederick Louis, werd geboren op 1 februari 1707.
Toen koningin Anna van Groot-Brittannië op 1 augustus 1714 stierf, de vader van George koning van Groot-Brittannië als koning George I. Carolines man werd direct verheven tot Hertog van Cornwall, en niet lang daarna tot Prins van Wales wat Caroline tot Prinses van Wales maakte. Rond deze tijd verhuisde het paar naar Engeland.
Omdat de koning zich in 1694 had laten scheiden van zijn vrouw, prinses Sophia Dorothea van Celle, was er geen koningin-gemalin in Groot-Brittannië en daardoor werd Caroline de belangrijkste vrouw in het koninkrijk.
Carolines intelligentie was veel groter dan die van haar man, George. Als jonge vrouw correspondeerde ze met Gottfried Wilhelm Leibniz. Deze veelzijdig Duitse wiskundige, filosoof, logicus, natuurkundige, historicus, rechtsgeleerde en diplomaat en beschouwd als een van de grootste denkers van de 17e eeuw, was vaak te zien aan het Hof in Hannover.
Het huwelijk van George en Caroline was zeer succesvol, maar toch hield George er meerdere maîtresses op na, wat eigenlijk heel normaal was voor die tijd. De meest bekende maîtresse van George was Henrietta Howard, Gravin van Suffolk. Zij was een van Carolines hofdames.
Koningin Caroline had een sterke positie, en ze werd verheven tot Bewaker van het Koninkrijk Groot-Brittannië en Zijne Majesteits Luitenant tijdens de afwezigheid van de koning, kortom Caroline regeerde als regentes het koninkrijk tijdens de afwezigheid van haar man, als hij in Hannover was.
Caroline en haar man waren constant in strijd met hun oudste zoon Frederik, prins van Wales, die was achtergelaten in Duitsland toen zij naar Engeland kwamen. Hij kwam naar Engeland in 1728, hij was in die tijd al lang volwassen (hij was 21 jaar), en hij had zichzelf zeer veel slechte gewoontes eigen gemaakt.
Er kwamen steeds meer ruzies met haar zoon, zelfs na de geboorte van de dochter van de prins van Wales, prinses Augusta Frederika in 1737, en er ontstond een volledige vervreemding tussen hen in de resterende maanden voor de dood van koningin Caroline.
Koningin Caroline stierf na complicaties van een breuk van de baarmoeder op 20 november 1737 en ze werd bijgezet in de Westminster Abbey te Londen. Georg Friedrich Händel componeerde een 10 coupletten lang lied voor de bijzetting van de koningin.
Het waarschijnlijk dat Caroline een van de meest belangrijke gemalinnen was in de Britse geschiedenis.
Caroline van Brandenburg-Ansbach | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
George II van Groot-Brittannië |