Kind(eren):
Geboren in 905 te Bevere bij het Engelse Worcester. Zoon van Æthelred, ealdorman van Mercia en Æthelflæd van Wessex.
Bij zijn geboorte is zijn moeder Aethelflaed trouwens koningin van Mercia. Aethelflaed is de dochter van Alfred de Grote, de grote heerser over Groot-Brittannië dat in die tijd omschreven wordt als ‘Bret Waldam’. Arnulf is dus de kleinzoon van de grote heerser Alfred de Grote en de achterkleinzoon van de Engelse koning Ethelwulf.
Hij is de enige die zich de titel ‘de Bevere’ kan toe-eigenen. In 924 wordt Arnulf aangesteld als burggraaf van Old Sarum, een eeuwenoude vestingstad die hij verder laat uitbouwen tot een versterkte burcht en die later zal uitgroeien tot het Salisbury van vandaag.
Zijn verblijf in Old Sarum komt ten einde in 939. Hoewel niet alles helemaal duidelijk is, lijdt het geen twijfel dat hij het slachtoffer wordt van een machtsgreep rond de Engelse troon waarbij dichte familieleden hem naar het tweede plan verwijzen. Er komt een nieuwe koning in Engeland. Arnulf de Bevere vertrouwt het zaakje niet langer en besluit naar Vlaanderen te emigreren.
In Vlaanderen kan hij zijn toevlucht zoeken. De Vlaamse graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn neven van elkaar. Arnulf I van Vlaanderen was ook een kleinzoon van Alfred De Grote.
Arnulf van Bevere wordt aangesteld als burggraaf van Dixmuide.
Hij was gehuwd met een onbekende vrouw.
Als Arnulf in het jaar 965 sterft, wordt hij opgevolgd door zijn mogelijke 25-jarige zoon:
Diederik de Bevere, stamvader van de Heren van Beveren.
john ooms.nl
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.