Stamboom Tinnenbroek » Gerardus (Gerrit) Rosier (1781-1847)

Persoonlijke gegevens Gerardus (Gerrit) Rosier 

• Hij is geboren op 7 april 1781 in Leiden, Nederland.
• Hij is gedoopt op 7 april 1781 in RK kerk, Kuiperssteeg, Leiden.

  getuigen: Gerardus Rosier en Maria van Kempen (ouders van vader).

• Beroep: dekenstrijker, .
• Hij is overleden op 26 augustus 1847 in Leiden, Nederland, hij was toen 66 jaar oud.
• Een kind van Theodorus (Dirk) Rosier en Catharina Biegstraaten (Biessstraaten)

Gezin van Gerardus (Gerrit) Rosier

Hij is getrouwd met Wilhelmina (Hermina) Beek.Bron 2

Zij zijn getrouwd op 25 februari 1804 te Leiden, Nederland, hij was toen 22 jaar oud.

Kind(eren):

1. Catharina Rosier  1804-1826
2. Petrus Rosier  1806-1853
3. Wilhelmina Rosier  1809-1853
4. Theodorus Franciscus Rosier  1812-1844
5. Anthonius Franciscus (Antonie) Rosier  1815-1893
6. Johannes Jacobus Rosier  1818-1887
7. Michel Jacobus Rosier  1822-1910 
8. Elisabeth Rozier  1826-1921

Notities over Gerardus (Gerrit) Rosier

In de 18e eeuw kwijnde de lakenindustrie in Leiden weg. Wel werkten er toen nog Rosiers in de lakenindustrie, zoals greinwerker (zijn vader Theodorus) en dekenstrijker (Gerardus zelf). In 1803, voor zijn trouwen, getuigde de dekenstrijker Gerardus Rosier met Wilhelmina Beek bij de doop van Gerardus Petrus, een kleinzoon van zijn oom Petrus. Deze Gerardus Petrus ging op zijn 17de met zijn ouders Maria en Johannis Franken (en hun andere kinderen) naar Frederiksoord.

De eerste drie kinderen van Gerardus en Wilhelmina werden in de Appelkerk gedoopt. In 1807 ontplofte midden in de stad, aan het Steenschuur een kruitschip. De hele omgeving lag in puin, ook de schuilkerk van de Rosiers aan de Appelmarkt, waar Gerards eerste zoontje Petrus gedoopt was. Twee jaar later nam men de voormalige kapel van het Sint-Jacobsgasthuis, die na de Reformatie als Saaihal (waar de lakens werden gekeurd) in gebruik was geweest, als kerk in gebruik; het orgel met 17de-eeuwse pijpen verhuisde mee. Deze kerk werd aan de Heilige Lodewijk gewijd (nu heet deze nog steeds Lodewijkskerk) in 1809. Dat jaar werd hier de tweede dochter van Gerardus, Wilhelmina, gedoopt. Uit de huwelijksakten blijkt dat ik elk geval twee van de vijf zoons van Gerardus, dus mogelijk alle kinderen, niet hadden leren schrijven. Nadat voorgaande generaties Rosier in Leiden waren gebleven, valt het op dat de zoons hun blik buiten Leiden richtten: zowel Petrus als zijn zes jaar jongere broer Theodorus trokken naar Den Bosch, waar ze trouwden (in 1833 resp 1840) en kinderen kregen. Anthonie Franciscus trouwde in Hazerswoude, maar kreeg daarna kinderen in Leiden; Johannes Jacobus ging, nadat hij aanvankelijk kuiper was geweest en een zoontje Gerrit had gekregen in Leiden, met zijn vrouw naar Veenhuizen om in de fabriek te werken; Michel Jacobus ging naar Den Haag en trouwde daar. Hij kreeg kinderen in Den Haag en Haarlem (onder wie zijn eerste zoon Gerardus). Van hem zijn de beroepen bediende, timmerman en steenhouwer bekend.

Ook dochter Wilhelmina bleef niet in Leiden Zij trouwde, pas op 36-jarige leeftijd de 31-jarige Geert Mulder. Zijn beroep, schipper, kan verklaren hoe het kan dat Wilhelmina in Delft stierf.

Hoewel de afstanden in die tijd het contact tussen verschillende woonplaatsen moeilijk maakten, zullen er wel onderlinge familiecontacten zijn geweest: ruim zes jaar nadat Wilhelmina gestorven was, trouwde Geert Mulder met de weduwe van zoon Petrus in Den Bosch. Dat Geert Mulder schipper was, zou dat onderlinge contact kunnen verklaren. Opmerkelijk is dat de familienaam van de jongste kinderen van Gerardus ook geschreven werd ..

Rosier ooit naar Leiden was gekomen op zoek naar een beter bestaan, valt op dat toen het er economisch slecht ging, een aantal Rosiers de stad verlieten, mogelijk om de armoede te ontvluchtten. Toen ik zag dat een zoon van Gerardus in Veenhuizen terecht was gekomen, moest ik denken aan het boek van Suzanna Jansen, Het pauperparadijs. Hierin gaat zij op zoek naar de geschiedenis van haar voorouders, van wie een deel ook in Veenhuizen terecht bleek te zijn gekomen. Ze beschrijft hoe ontluisterend de toestanden hier waren: vanaf 1823 probeerde men er tienduizenden arme stadsgezinnen tot nuttige burgers te drillen.

 

Waarschijnlijk hetzelfde verhaal:

In de 18^de eeuw kwijnde de lakenindustrie in Leiden weg. Wel werkten er toen nog Rosiers in de lakenindustrie, zoals greinwerker (zijn vader Theodorus) en dekenstrijker, Gerrit zelf.

 

Gerardus (Gerrit), geb. 1781, en zijn kinderen

Gerrit Rosier, ook wel gespeld als Rozier, de oudste van de vier kinderen in het gezin, werd ‘droogscheerder’.  In 1803, een half jaar vóór hun trouwen, getuigden hij met de naaister Wilhelmina(Hermina) Beek  bij de doop van Gerardus Petrus, een kleinzoon van Gerrits oom Petrus. (Later, op zijn 17de, zou deze Gerardus Petrus met zijn ouders Maria en Johannis Franken en hun andere kinderen naar Frederiksoord gaan).

 

huwelijk van Gerrit ‘Rosie’ en Hermina Beek in Schepentrouwboek C-080:

t 1 gebod de 11 feb: 1804         Gerrit Rosie droogsch^rJongm

t 2 -------- 18 ----------                 van Leijden wonende op de oran-

t 3-------- 25 ----------                  jegragt vergeselschapt met Catha-

getr                                             rina Biestraten zijn moeder

                                                   wonende als voren

                                                                          met

                                                   Hermina Beek Jonged^r

                                                   van Leijden wonende op de

                                                   middelstegragt vergeselschapt

                                                   met Engeltje Jonkers haar

                                                   moeder wonende als voren

 

huwelijk van Gerrit en Hermina en hun kerk

Bij het huwelijk van Gerrit en Hermina getuigden hun beide moeders. Hun eerste drie kinderen werden gedoopt in de Appelkerk (aan de Nieuwe Rijn tussen Hooigracht en Middelstegracht). Deze kerk is overigens door de Rosiers in de verschillende generaties weinig gebruikt.

 

de kruitramp en hun kerk

 

In januari 1807 ontplofte midden in de stad, aan het Steenschuur, een kruitschip. Zo kwam in de winter kwam de hele omgeving in puin te liggen, ook de kerk van de Rosiers aan de Appelmarkt, waar Gerrits ;eerste dochtertje Catharina in 1804 en zijn eerste zoontje Petrus in 1806 gedoopt waren. Twee jaar na de rampnam men de voormalige kapel van het Sint-Jacobsgasthuis, die na de Reformatie als Saaihal (waar de lakens werden gekeurd) in gebruik was geweest, als kerk in gebruik; het orgel met 17de-eeuwse pijpen verhuisde mee. Deze kerk werd aan de Heilige Lodewijk gewijd (en heet ook nu nog steeds Lodewijkskerk) in 1809. Dat jaar werd hier Gerrits tweede dochter, Wilhelmina, gedoopt.

 

 

Gerrits werk en zijn adres

Na de Oranjegracht werd het adres van dekenstrijker, arbeider, sjouwer, wever en droogscheerder Gerrit deMiddelstegracht. Of dit iets met de ramp met het kruitschip te maken heeft gehad of met het ouderlijk adres van Hermina aan de Middelstegracht, is moeilijk na te gaan. Op latere documenten zien we weer de Oranjegracht, en nog weer later de Sint Jacobsgracht.

Hermina stierf in 1834 en werd ongeveer 50 jaar. De jongste kinderen, Elisabeth en Michel Jacobus, waren toen 8 en 12 jaar. Gerrit werd ouder dan 61, maar minder dan 65 jaar, want bij het huwelijk van zijn dochter Wilhelmina in 1846 leefde hij niet meer.

 

 

de kinderen van Gerrit en Hermina

Bij het opmaken van akten konden Gerrit en zijn kinderen niet ;ondertekenen: ze konden dus zeker nietschrijven. De meeste van zijn kinderen richtten hun blik buiten Leiden Gerrits drie dochters en vijf zoons: 

le="font-size: 11pt; font-family: Arial, sans-serif; margin: 0px; border: 0px; padding: 0px;">Catharina was Gerrits eerste dochter. Ze werd vernoemd naar moeders moeder, die ook bij de doop getuigde. Ze overleed in juni van het jaar dat ze 22 zou worden. Gerrits broer Johannes en zijn zwager Jan Heijmans deden aangifte.1pt; font-family: Arial, sans-serif; margin: 0px; border: 0px; padding: 0px;">Petrus, Gerrits eerste zoon, genoemd naar Gerrits broer (óf zwager?), kreeg een zoontje Gerard (Gerrit) in Leiden, en ging naar Den Bosch, waar hij met Adriana Pompe uit Den Boschtrouwde en met haar tien kinderen kreeg.-size: 12px; margin: 0px; display: list-item; border: 0px; padding: 0px;">Wilhelmina Rosier werd dienstbode. Op36-jarige leeftijd trouwde ze  de 31-jarige schipperszoon, en zelf ook schipper, Gerrit Rinderts (Geert) Mulder, die uit Friesland (Drachten) afkomstig was. Na 7½ jaar stierfWilhelmina, op 44-jarige leeftijd. Geerts beroep (schipper) kan verklaren hoe het kan dat ze in Delft stierf. Vier maanden hierna trouwde Geert met Sara Siebes, die na drie jaar stierf. Geerts derde huwelijk was metAdriana Pompe, zijn schoonzus in Den Bosch, die toen ruim zes jaar weduwe was van Petrus Rosier.  0px;">Theodorus Franciscus Rozier ging, evenals zijn zes jaar oudere broer Petrus, naar Den Bosch. Daar trouwde hij  met de weduwe Engelina en kreeg twee dochters.an>Anthonius Franciscus Rosier was het eerste kind dat geboren werd na de Franse tijd. Hij werd koopman en zeepzieder; hij trouwde in Hazerswoude enkreeg een dochtertje en een zoon in Leiden;: 0px; padding: 0px;">Johannes Jacobus Rozier werd geboren op eerste kerstdag. Hij werd sjouwer en kreeg drie zoontjes in Leiden, onder wie twee keer een Gerrit. Op zijn 32ste ging hij met zijn vrouw en kind naar Veenhuizen, en kwam daar in de fabriek te werken.margin: 0px; display: list-item; border: 0px; padding: 0px;">Michel Jacobus Rosier (waarschijnlijk genoemd naar Gerrits “behuwdvader” Michel Klaassen) trouwde in Den Haag en ging 1½ jaar erna naar Haarlem. Hij kreeg vijf dochters en vijf zoons. Van hem zijn de beroepen bediende en timmerman (maar later ook steenhouwer) bekend. 0px;">Elisabeth Rosier werd naaister en trouwde een kleermaker, Nicolaas Dekker. Hun zoon Gerardus werd ook kleermaker.  ite-space: normal; text-transform: none; word-spacing: 0px; color: #105a83; text-align: left; font: 11pt/18px Arial, sans-serif; margin: 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; -webkit-text-stroke-width: 0px; border: 0px; padding: 0px;">



 






namen van de kinderen






Na 1810 gaf Gerrit zijn zoons dubbele namen. De familienaam van zijn kinderen die tussen 1810 en 1820 zijn geboren, werd meestal geschreven als Rozier. Deze inconsequente schrijfwijze zal te maken hebben gehad met het niet kunnen lezen en schrijven van de Rosiers.






 






 






hun laatste jaren






Hermina stierf in 1834; ze werd ongeveer 50 jaar. De jongste kinderen, Elisabeth en Michel Jacobus, waren toen 8 en 12 jaar. Gerrit werd ouder dan 61, maar minder dan 65 jaar, want bij het huwelijk van zijn dochter Wilhelmina in 1846 leefde hij niet meer.






 






de afstanden






 




Hoewel de afstanden in die tijd het contact tussen verschillende woonplaatsen moeilijk maakten, zullen er wel onderlinge familiecontacten zijngeweest: Geert Mulder trouwde in Den Bosch met de weduwe van Petrus. Dat Geert Mulder schipper was, zou dat onderlinge contact kunnen verklaren.  




 




 




 




 




 




 




 












 






 






Terwijl Servaes Rosier in de 17^de eeuw naar Leiden was gekomen op zoek naar een beter bestaan, valt op dat toen het economisch slecht ging, een aantal nazaten de stad Leiden verlieten, kennelijk om de armoede te ontvluchten.






De nasleep van de kruitramp kan hierbij ook een rol hebben gespeeld.






 

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Gerardus (Gerrit) Rosier?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Gerardus (Gerrit) Rosier

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen