Stamboom Klumpers » Pepijn II "De Bemiddelaar" de Herstal (645-714)

Persoonlijke gegevens Pepijn II "De Bemiddelaar" de Herstal 

• Roepnaam is De Bemiddelaar.
• Hij is geboren in het jaar 645 in Landen (B).Bron 1
• Hij is overleden op 16 december 714 in Jupile sur Meuse, hij was toen 69 jaar oud.
• Hij is begraven in Abdij Sint Arnulf te Metz.
• Een kind van Ansegisel Sigibert de Metz en Bregga van Landen
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 25 februari 2014.

Gezin van Pepijn II "De Bemiddelaar" de Herstal

(1) Hij is getrouwd met Alpaide van Chalpais.

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Karel Martel  676-741 
2. Childebrand I de Herstal  693-752 

(2) Hij is getrouwd met Plectrude.

Zij zijn getrouwd in het jaar 691, hij was toen 46 jaar oud.Bron 1

Notities over Pepijn II "De Bemiddelaar" de Herstal

Vooroudbetovergrootouder van Daphne
Pepijn wordt ook genoemd de hofmeier. Veroverd veel gebieden.In Austrasie, het gebied tussen de Maas en Rijn, kwam deze waardigheid, na de dood van koning Dagobert I, in 639 aan het geslacht der Arnulfingers of Pippiniden, de
voorzaten van Karel de Grote, waarna het erfelijk werd. De strijd tussen de hofmeiers van Austrasie en Neustrie, het gewest ten westen van de Maas en in een gedeelte van Noord-Frankrijk, werd in 687 door de slag van Tertry beslist in het voordeel van eerstgenoemde, de Arnulfinger Pippijn. Deze versloeg de Friese koning Radboud in 689 bij Dorestad. Dit leidde tot het ontstaan van een eenheidsstaat, waardoor de weg geopend werd voor de kerstening van het nog heidense noorden door de Angelsaksers Willibrord (overleden 739) en Bonifatius (overleden 754)
De naam “van Herstal” is afkomstig van één van zijn landgoederen, zijn leven werd beheerst door de voortdurende strijd, eerst om de macht later de vergroting van het frankische rijk. Hij trad pas op de voorgrond in 680 toen hij bij de dood van de koning van Austrasië met hertog Martin van Champagne (in tegenstelling tot eerdere theoriën, noch zijn broer noch zijn neef) een overheersende positie verwierf. Austrasië, sinds enige jaren onder het juk van Neustrië kwam in opstand maar Ebroïn, de hofmeier van Austrasië, is hen te sterk. Pepijn en Martin vluchtten verschillende kanten op, Martin verschanste zich in Laon en werd het eerste aangevallen, Ebroïn wist hem over te halen zich met zijn leger aan zijn zijde te scharen maar vermoordde allen zodra de stad zich opende, kort daarop werd Ebroïn vermoord door een edelman Ermenfried die direct naar het hof van Pepijn vluchtte aldus voedsel gevende aan het gerucht dat Pepijn de aanstichter van de moord was. Ebroïn’s opvolger Warraton sloot vrede met Pepijn, deze vrede was echter van korte duur, Gislemar, zoon van Warraton, verdreef zijn vader en voerde opnieuw oorlog, Pepijn werd verslagen bij Namen maar toen Gislemar meteen daarna overleed, keerde Warraton terug als hofmeier en het werd opnieuw vrede, bij Warraton’s overlijden in 686 nam zijn schoonzoon Berchaire zijn positie in en op aandringen van de weduwe van Warraton, Ansflède, viel hij Pepijn opnieuw aan, ditmaal wist Pepijn echter een eclatante overwinning te behalen, Tertry 687, hetgeen hem de macht over Austrasië geeft, Berchaire leefde weliswaar nog enkele jaren (tenminste tot october 688, en pas bij zijn dood nam Pepijn positie als hofmeier van koning Thierry III van Austrasië in en plaatste één van zijn getrouwen, Norbert, op zijn positie in Neustrië, in 700 vervangen door Grimoald, zoon van Pepijn, terwijl een tweede zoon Drogo, Bourgondië ging regeren met de titel hertog van Champagne. Pepijn was nu op het toppunt van zijn macht, weliswaar regeerde de merovingische koning maar Pepijn besliste, er waren echter regelmatig problemen aan zijn grenzen en de rest van zijn leven vocht hij met wisselend succes tegen de saksen, friezen en alemanen. Het privé leven van Pepijn werd bepaald door familiedrama’s, getrouwd sinds 691 met Plectrude uit één van de machtigste families van Austrasië (vgl. 50), bij wie hij de zoons Drogo en Grimoald had, had hij een tweede echtgenote Alpaïde met als zoons Karel en Childebrant, tussen beide vrouwen, elk met hun eigen aanhang, bestond een enorme haat hetgeen culmineerde rond 705 met de moord op de prelaat van Luik, St. Lambert, aanhanger van Plectrude, kort daarop stierf Drogo en in april 714 werd Grimoald gedood op de graftombe van St. Lambert; tegen het einde van zijn leven stond Pepijn geheel onder de invloed van Plectrude en benoemde als zijn opvolger een bastaardzoon van Grimoald, mede uit wraak op de moord van Grimoald, dit ten koste van de zoons van Alpaïde en vier zoons van Drogo, die waarschijnlijk niet onschuldig waren aan deze moord. Deze fragile opvolging had desastreuze gevolgen kunnen hebben voor de opbouw van het rijk, ware het niet dat Karel, zoon van Alpaïs, kort na Pepijn’s dood wist te ontsnappen.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Pepijn II "De Bemiddelaar" de Herstal?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Pepijn II "De Bemiddelaar" de Herstal

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen