Hij is getrouwd met Christina van Wijhe tot Hernen.
Zij zijn getrouwd
Kind(eren):
http://www.vriendenvandewijenburg.nl/Bewoners/
De oudste zoon van Jasper van Wijhe en Walburg van Haeften heette Otto en trouwde in 1575 met Christina van Wijhe van Hernen (een huwelijk tussen twee Van Wijhe-takken). Deze Otto werd de 9e heer van Echteld en probeerde net als zijn vader de afhankelijkheid van de hertog van Gelre ongedaan te maken. Dat is hem voor een deel gelukt. Ook zag hij kans het bezit verder te vergroten.
Hij studeerde van 1561 tot 1565 rechten in Orleans en Douai. Uit die tijd zijn van hem 2 alba amicorum (vriendenboeken) bewaard gebleven. Vrienden van de wijenburg In deze alba verzamelde hij 35 inscripties van medestudenten. Ook is zijn dagboek uit 1574, geschreven in een Deventer Almanak, bewaard gebleven.
==================
http://www.vriendenvandewijenburg.nl/Bewoners/Familie-Van-Wijhe-(1271|1751)/9e-heer-Otto-(1568|1616)/
Otto trouwt in 1575 Christina van Wijhe van Hernen, vrouwe van de Blankenburg te Beuningen (het vroegere kasteel van de Vijgh-familie, het torentje staat nog aan de Wilhelminastraat). Het huwelijk werd voltrokken in Gennep. Otto en Christina logeerden bij Rutger van Randwijk die burgemeester in Gennep was. Rutger van Randwijk was de voogd van Christina geweest. Christina's moeder (Margriet van Egeren) overleed toen ze nog maar 10 jaar was.
Gelijk met Otto en Christina trouwden haar zus Catharina en Hendrik van Massereel, heer van Balgooij en Opijnen. Christina (geboren in 1554) was een dochter van Reinier van Wijhe van Hernen en Margriet van Egeren. Christina's grootmoeder was Rutgera Vijgh die kasteel de Blankenburg in de Van Wijhe van Hernen familie bracht. Otto overlijdt in 1616, Christina leeft nog in 1622. Otto en Christina hadden 13 kinderen: Jasper, Reinier, Reinier, Christiaan, Walraven, Johan, Gijsbert, Herman, Jorden, Jasper, Stees, Joachim en Margriet.
Jasper
geboren in 1576, overleden in 1578 aan de pest.
Reinier
geboren in 1577, jong gestorven.
Reinier
geboren in 1579, overlijdt ongehuwd in 1657. Hij werd later de 10e heer van Echteld. Bij zijn doop waren peters en meters: Joachim van Wijhe van Hernen, Herman Pieck van IJzendoorn namens Herman van de Poll heer van Leeuwen (ambtman tussen Maas en Waal), Anna van Spangen weduwe van Johan van Haeften heer van Haeften, Hellouw en Herwijnen en Judith van Averenck. Joachim van Wijhe van Hernen was de vader van Reiniers moeder (zijn opa dus) en Judith van Averenck was de vrouw van Reiniers oom Stees van Wijhe die in Deventer woonde.
Walraven
geboren in1580. Hij was luitenant. Jong overleden in 1602.
Gijsbert
geboren in 1581. Voor 1622 ongehuwd gestorven.
Christiaan
geboren in 1582, heer van de Schaar, kanunnik te Utrecht. Bij de doop van Christiaan waren de peters en meters: Aryen Janss, Johan Hendriksz, Truy Moeder en Neel op de Bawynge (onduidelijk is wie dit waren). Christiaan trouwde in 1614 met Ermgard van Wullen. Zij overleed in 1631 in Utrecht. Daarna trouwde Christiaan in 1635 met Maria van Brederode. Haar ouders waren Jan van Brederode en Catharina van Riemsdijck uit Tiel. Uit dit tweede huwelijk werd in 1638 Otto geboren die later de 11e heer van Echteld werd. Otto had een broer Johan die kapitein was in Hollandse dienst en vermoedelijk rond 1670 in Albany New York is overleden.
Herman
geboren in 1583. Heer van de Blankenburg en de Pol (sinds 1622 geërfd van zijn broer Joachim) en kapitein van een compagnie te paard en te voet. Ambtman en richter van Maas-Waal. Bij zijn doop waren de peters en meter: Jasper van Wijhe, Reynier van Wijhe en Walburg van Wijhe. (onduidelijk is wie dit waren, mogelijk waren het zonen van Otto's oom Herman en was Walburg Otto's zus). Herman van Wijhe overlijdt in 1643.
Vrienden van de wijenburg
Johan
geboren in 1585. Kapitein in Brandenburgse dienst. Hij is dood in 1622.
Jorden
voor 1622 ongehuwd gestorven.
Jasper
voor 1622 ongehuwd gestorven.
Stees
voor 1622 ongehuwd gestorven.
Joachim
heer van de Pol (sinds 1612) en kapitein in Brandenburgse dienst. Waarschijnlijk overleed Joachim in 1622 ongehuwd, de Pol nalatend aan zijn broer Herman.
Vrienden van de wijenburg
Margriet
trouwt in 1627 Zeger van Arnhem tot Kernhem (belangrijke man) lid van de ridderschap van de Veluwe.
---o---
Een belangrijke gebeurtenis tijdens het bewind van Otto, de 9e heer van Echteld, was het begin van de Tachtigjarige Oorlog in 1568. In dit jaar kreeg Otto de Wijenburg onder zijn hoede.
Pas in 1648 kwam met de Vrede van Munster een einde aan de schermutselingen. Na 1580 werd de strijd vooral gevoerd in het oosten en het zuiden van de Nederlanden.
In het noordelijke deel van de Nederlanden ontstond rond 1580 de Republiek der Verenigde Nederlanden. De Republiek kende zeven provincies namelijk: Holland, Zeeland, Friesland, Gelderland, Groningen, Utrecht en Overijssel.
Na de moord op Willem van Oranje in 1584 in Delft werd Maurits tot 1625 de eerste Stadhouder van de Republiek. In het westen van Nederland ontwikkelde de Republiek zich voorspoedig. De Gouden Eeuw brak aan. De oprichting van de Oost-Indische Compagnie in 1602 speelde daarin een grote rol. De Nederlanders verdienden veel geld met verhandelen van goederen die met de eigen handelsvloot werden opgehaald in Oost-Indië.
Veel kerken in de Nederlanden waren in 1566 met een beeldenstorm gezuiverd van alle roomse versierselen. Geruime tijd was het gevaarlijk om rooms-katholiek te zijn.
Van de Van Wijhe's van Hernen is bekend (met name van Maria die in 1609 met Van Reede trouwde) dat zij katholiek bleven en in hun kasteel een schuilplaats boden aan katholieken. Overigens liep de scheidslijn protestants-katholiek vaak dwars door families heen en veroorzaakte dus veel spanningen.
Wel raakte Nederland in de omringende landen steeds meer bekend als het land waar mensen zelf mochten nadenken over hoe de bijbel gelezen moest worden. Er was ruimte voor meerdere interpretaties! Dit was in die tijd een wereldrevolutie en zorgde ervoor dat mensen die snakten naar godsdienstvrijheid, hun heil in Nederland kwamen zoeken.
Otto verbleef in 1563 te Douai (nu Noord-Frankrijk, destijds nog een katholiek bolwerk onder Spaans gezag) en had een goede relatie met Janus Dousa een van de oprichters van de Leidse Universiteit. Otto leverde in 1563 een fraaie bijdrage aan het album amicorum voor Janus Dousa.
Vrienden van de wijenburg
Ook had Otto van Wijhe zelf twee alba amicorum. Deze alba zijn bewaard gebleven.
Net als zijn vader heeft Otto geprobeerd de afhankelijkheid van Echteld van de hertog van Gelre ongedaan te maken. Dat is hem voor een deel gelukt. In 1570 werd Echteld een "onsterfelick erff-en stamleen" waarvan de erfopvolging nauwkeurig werd geregeld. Later zag Otto kans om het bezit te vergroten met een aantal allodiale (onafhankelijke) goederen.
Van Otto is een dagboek uit 1574 bewaard gebleven. Dit dagboek heeft hij bijgehouden in een Deventer Almanak. Voor meer informatie over dit dagboek zie "boeiende verhalen".
Vrienden van de wijenburg
Otto richt samen met zijn broers en zusters in 1577 een magescheid (boedelscheiding bij overlijden van één der ouders) op waarbij zijn broer Willem (stamvader van de Duitse tak) de hofstad de Hoofakker in Echteld en de Megenberg bij Dreumel krijgt nog enkele rechten. Kennelijk wilde Willem zijn aandeel.
Otto was in 1591 hulder bij de belening van Maria van Wijhe (van Hernen) met het kasteel Hernen. Haar zuster Joachima kreeg de landerijen (ca. 150 ha.). Er waren bij de familie Van Wijhe in Hernen geen mannelijke erfgenamen. Vervolgens gingen nog tijdens het bewind van Otto de bezittingen van de familie Van Wijhe in Hernen door huwelijken van Maria en Joachima in resp. 1609 en 1616 over in handen van de familie Van Reede (het kasteel) en de familie Van Rechteren in Almelo en Dalfsen (de landerijen).
=======================
http://www.vriendenvandewijenburg.nl/Boeiende-verhalen/Falsificaties-of--Spielerei/
Falsificaties of Spielerei
Raadsels rond het 2e album amicorum (1563-1574) van Otto van Wijhe.
In 1540 werd in Echteld Otto van Wijhe geboren. Hij was de oudste zoon van Jasper van Wijhe de 8e heer van Echteld en zijn vrouw Walburg van Haeften. Otto volgde in 1568 zijn vader op als de 9e heer van Echteld.
; Otto van Wijhe de 9e heer van Echteld in het jaar 1574
Voor Otto de 9e heer van Echteld werd, studeerde hij van 1561 tot 1565 rechten in Orleans en Douai. Otto van Wijhe heeft blijk gegeven van een grote geletterdheid. Van hem zijn 2 alba amicorum (vriendenboeken) bewaard gebleven uit zijn studententijd.
Tijdens zijn studie in Douai leverde hij in 1563 een fraaie bijdrage aan het vriendenboek van Janus Dousa. Deze laatste werd later een van de oprichters van de Leidse Universiteit. Ook leidde Janus Dousa in 1574 de verdediging van Leiden tegen de Spanjaarden.
De traditie om in de studententijd een album amicorum te hebben ontstond in de periode 1562 -1565. De jonge Nederlandse edellieden die in deze jaren de universiteiten van Douai, Parijs en Orleans bezochten, waren de grondleggers van het gebruik van een vriendenboek. Zo'n vijftien alba amicorum uit deze tijd zijn bewaard gebleven. Het oudste bewaard gebleven exemplaar is van de hand van Otto van Wijhe. In oktober 1561 had hij zich laten inschrijven aan de universiteit van Orléans. Enkele maanden later begon hij met zijn album. Op 27 januari 1562 schreef hij hierin zijn devies: NIL SINE DEO (niets zonder God).
In de jaren daarna studeerde Otto rechten. Deze periode werd ook gebruikt voor toeristische uitstapjes naar andere universiteitssteden. Een uitstekende gelegenheid om inscripties te verzamelen van medestudenten. In zijn studententijd die werd afgesloten met een bezoek aan Parijs en Douai, verzamelde Otto in totaal 35 inscripties. Na thuiskomst van Otto op de Wijenburg bleef dit vriendenboekje in gebruik. Tot aan zijn dood in 1619 kwamen er nog zo'n 38 bijdragen bij. Vooral familieleden schreven hun ontroering in Otto's vriendenboekje.
Na zijn dood bleef het album in de familiekring in gebruik. Genealogische bijzonderheden werden in het vriendenboekje vastgelegd. Dit laat zien dat het een familiebezit is gebleven totdat het werd opgenomen in het archief Van Wassenaer van Rosande. Later belandde dit vriendenboek van Otto van Wijhe in het Nationaal Archief. Tot zover deze korte verhandeling over het (eerste) album amicorum van Otto van Wijhe.
Hiermee is het is het verhaal over Otto's vriendenboek nog niet ten einde. Opwinding was er tijdens een beurs in de Rai te Amsterdam in 1999. Particuliere verzamelaars ontdekten hier een heel oud album amicorum. Ze konden hun ogen niet geloven en realiseerden zich dat snel handelen was geboden. Ze besloten ter plekke tot onmiddellijke aankoop.
Hun verwondering en verbazing bleken geheel terecht. Het vriendenboekje werd enkele weken later bestudeerd door specialisten van de Koninklijke Bibliotheek. Zij stelden vast dat het wapen op de binnenzijde van het voorblad onmiskenbaar toebehoorde aan de familie Van Wijhe van Echteld. De verrassing was compleet. Opvallend was wel dat het onderschrift van het wapen was afgescheurd.
Het "afgescheurde" wapen van Otto van Wijhe op de binnenzijde van zijn 2e album amicorum
De oorspronkelijke eigenaar van dit zojuist ontdekte album bleek Otto van Wijhe, de 9e heer van Echteld. Dit boekje was dus zijn 2e album amicorum. Vrijwel alle inscripties zijn in 1563 geplaatst. Hoe is dit uit te leggen?
Otto had zijn 1e album waarschijnlijk in Orléans laten liggen. Dat was een gemis voor hem en hij besloot in arren moede maar een 2e boekje in gebruik te nemen. Het eerste album amicorum heeft hij waarschijnlijk later in Orléans weer opgehaald en na zijn studie meegenomen naar de Wijenburg.
In de periode maart tot eind september 1563 verzamelde Otto in dit 2e album 15 inscripties.
Een bijdrage van Adrianus van Mathenesse uit 1563 in het 2e album amicorum van Otto van Wijhe
Door een 2e album in gebruik te nemen kon Otto ook zijn tijd in Douai met enthousiaste bijdragen van medestudenten documenteren.
Eind goed, al goed. Toch niet, dit verhaal is nog niet ten einde. Zoals eerder vastgesteld, ging Otto in 1565 weer naar huis. In dit tweede album volgt dan nog een bijdrage voor Otto in 1567. De plaats van handeling wordt niet genoemd. Maar na deze inscriptie is er iets heel merkwaardigs aan de hand. Er volgen nu 12 bijdragen, niet bestemd voor Otto, maar voor ene Johan van Wijhe.
Een bijdrage uit 1574 van Johannes a Hulsberch voor Johan van Wijhe in het 2e album amicorum van Otto van Wijhe
Deze Johan van Wijhe is op de een of andere manier in het bezit gekomen van Otto's 2e album amicorum. Johan van Wijhe heeft het 2e vriendenboekje van Otto niet alleen gebruikt voor bijdragen van medestudenten. Hij heeft ook "falsificaties" aangebracht. Wilde hij de naam van Otto zoveel mogelijk uit het boekje bannen? Johan van Wijhe probeerde in de meeste inscripties voor Otto, de naam Otto te veranderen in Johan.
In het 2e vriendenboekje is heel duidelijk te zien dat er geknoeid is. Het veranderen van de naam Othoni in Johanni viel niet mee! De "fraudeur" kwam niet verder dan een vlekkerige correctie van Othoni in Johani (met één n) terwijl in de bijdragen voor Johan zelf steeds duidelijk Johanni staat (met twee nn).
Ook anderen moeten in die tijd gezien hebben dat er met het boekje geknoeid is of is het geknoei van latere datum? Op het eerste blad, waarop fier het Van Wijhe-wapen prijkt, is de onderkant zoals eerder vermeld afgescheurd. Kon Johan van Wijhe het niet verdragen dat hier de naam van Otto stond? Is hier sprake van afgunst en ruzie binnen de Van Wijhe-familie of was het gewoon een Spielerei van twee jongelui?
Kortom we blijven met veel vragen achter. In ieder geval is het boekje buiten de familiearchieven terecht gekomen. Zodoende kon het op een zaterdagmorgen weer opduiken in de Rai te Amsterdam.
Een boeiend verhaal. Ook de medewerkers van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag vragen zich daarnaast af: wie was deze Johan van Wijhe? In de omgeving van Otto zijn broer Johan en een neef Johan te traceren. Ook zij leverden bijdragen aan verschillende vriendenboeken van medestudenten.
; Een voorbeeld van de falsificaties van Johan van Wijhe: hij veranderde Otto in Johan
De persoon die Otto's 2e vriendenboekje gebruikte moet echter een andere Johan zijn. Onderzoek heeft laten zien dat deze Johan een wapen voerde met een halve klimmende leeuw. Dit houdt in dat het hier mogelijk een Van Wijhe uit Hernen betreft. Otto had zijn contacten met de Van Wijhe's uit Hernen en trouwde later Christina uit dat huis.
Er blijven echter twee problemen over. In het door Johan aangebrachte wapen ontbreken de kroontjes van goud bij de leeuw en het helmteken. Dit wijkt af van de Van Wijhe-wapens in Echteld en Hernen. Verder is tot dusver geen enkele Johan van Wijhe in Hernen terug te vinden rond 1565.
Het 2e vriendenboekje van Otto plaatst onderzoekers voor een raadsel. Het afgelopen jaar is er veel gezocht. Gaat het om een bastaard uit Hernen of een bastaard uit Echteld? Ook een Van Wijhe uit de omgeving van Arnhem is mogelijk, zij voerden ook de halve leeuw in hun wapen.
Hoe kunnen de raadsels rond het 2e album amicorum van Otto van Wijhe worden opgelost?
Van de verzamelaars die het 2e album amicorum van Otto van Wijhe aankochten, mochten wij voor onze website foto's maken van de bijdragen in dit vriendenboekje. Enkele van deze foto's zijn in dit artikel te zien.
Samen met medewerkers van de Koninklijke Bibliotheek zijn we o.m. met behulp van de foto´s bezig met verder onderzoek.
Zie ook: "Rijnlandse alba amicorum"
Otto van Wijhe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Christina van Wijhe tot Hernen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.