Tijdstip: 07:00
(1) Zij is getrouwd met Jacobus Isarin (ook Isaren - ook Izarink - ook Issarin).
Zij zijn getrouwd in het jaar 1809 te Woerden, zij was toen 16 jaar oud.Bron 8
Kind(eren):
(2) Zij had een relatie met N N.
De relatie startte voor 1830.
Kind(eren):
(3) Zij is getrouwd met Willem van Putten.
Zij zijn getrouwd op 19 november 1830 te Woerden , zij was toen 38 jaar oud.Bron 5
Kind(eren):
Geertruida Voorhaar staat in diverse akten met verschillende namen vermeld. In totaal 6 voor- en 8 achternamen.
=
In een akte van bekendschap d.d. 3 september 1830 uit Woerden staat 1790 als geboortejaar vermeld, echter zonder dat Johanna Geertruij Verhaar in staat is van die geboorte een extract noch een doopakte te produceren. Deze akte stelt haar in staat om ondanks dat onvermogen te kunnen huwen. In de akte staat dat zij in een tent in het leger in de omtrek van Maubeuge ter wereld is gekomen en door een veldprediker gedoopt. 7 Gepensioneerde militairen (t.w. Jan Frederick Dreijer, Johann George Pfaff, Johannes Abel, Jan Druppers, Bart Opbroek, Maurits Dijenburg en Gerrit de Vries), allen wonende te Woerden, verklaren eenparig dat zij haar zeer wel kennen en sedert vele jaren hebben gekend, dat zij een dochter is van Philippus Verhaar en Cornelia Meternik en is gedoopt door een veldprediker (akte in bezit - bron: stamboom Vermaat). Overigens wordt in het bevolkingsregister van Hilversum als geboorteplaatse Sas van Gent (België) vermeld (bron: stamboom Vermaat).
=
Het was in die tijd niet ongebruikelijk dat vrouwen met hun man in legerkampen waren. Op de site: http://home.planet.nl/~Kees.Leseman/soldaat.html staat hierover het volgende "De legers brengen veel werkgelegenheid in de plaatsen waar zij komen. Met eten, drinken, wassen en door 'vertier' te bieden kan de lokale bevolking aan de soldaten 'verdienen'. Getrouwde militairen hebben vaak hun vrouw en kinderen bij zich. Hele gezinnen reizen mee van garnizoen naar garnizoen."
=
Pieter Hartog voegt in zijn stamboom op internet de volgende informatie hieromtrent toe:
Zij woonde vanaf 1815 in Woerden tot september 1830, daarna Bergen op Zoom gevolgd door Hilversum. Volgens haar eigen opgave, hetwelk ook bevestigd werd door zeven gepensioneerde soldaten, was ze geboren in een legertent in Maubeuge (Frankrijk). Het was niet ongewoon voor soldatenvrouwen om mee te reizen met het leger - meestal verdienden de echtgenotes de kost als kokkin, waster, of kantonierster - er is een opgave waarin ze vermeld werd als waster.
Als kind moet ze meegetrokken zijn met het legeronderdeel van haar vader - 1793 in Arnhem, daarna Breda/Meer in 1794-1795, gevolgd door Hoorn en Enkhuizen in de periode 1796-1799, Leiden in 1800, Maastricht in 1802 en vanaf 1806 in Amsterdam. Rond 1808 woonde ze waarschijnlijk in Woerden maar in 1809 opnieuw in Amsterdam. Na terugkeer van haar echtgenoot Jacobus Isarin uit Rusland in 1813 zou het gezin in Woerden wonen.
Als Jacobus in 1826 in Woerden overlijdt (hij is sinds 1817 geen soldaat meer), blijft zijn weduwe Geertruij achter met 9 kinderen, varierend in leeftijd van 1 tot 17 jaar. In 1829 bevalt ze van een zoontje waarvan de vader onbekend is - ze woont dan nog steeds in Woerden.
In 1830 trouwt ze te Woerden met 29-jarige Willem van Putten, een goede 10 jaar jonger dan zijzelf. Uit dit huwelijk wordt in 1832 te Bergen op Zoom een dochter geboren: het lijkt er op dat Willem van Putten als militair betrokken was bij de 10-daagse veldtocht en de nasleep daarvan, en Geertruij doet opnieuw wat ze haar hele leven gedaan heeft: achter het leger aantrekken.
Aan Willem van Putten werd in 1832 het Metalen Kruis uitgereikt, duidelijk teken van actieve deelname aan de 10-daagse veldtocht van 1831. Inmiddels is Geertruij dan 40 jaar, een hele leeftijd om dan nog een kind te krijgen!
De reden waarom Woerden als een rode draad door het leven van Geertruij loopt is waarschijnlijk de volgende: de stad had sinds 1791 een eigen kazerne. De geschiedenis van de kazerne van Woerden hangt samen met de strijd tussen de prinsgezinden (aanhangers van stadhouder Willem V) en de patriotten. De prins was in 1787 door de Staten van Holland buiten spel gezet en als gevolg daarvan naar Nijmegen uitgeweken. Om te voorkomen dat de prins met behulp van een leger zou proberen zijn positie te heroveren werd er besloten de grenzen van het gewest Holland extra te versterken.
De controleur-generaal A.J. de Bock kreeg opdracht om grond aan te kopen voor de bouw van een kazerne in Woerden, omdat deze plaats in het centrum lag van de Hollandse Waterlinie. Men vond een geschikt terrein aan de Lange en Korte Groenendaal, bijna tegen de stadswal aan. Het terrein, waarop drie huizen stonden werd in augustus 1787 gekocht. Er leek haast bij te zijn dus moesten de drie eigenaren voor 1 november hun panden ontruimen. In september zat Willem V echter weer stevig in het zadel. Het plan om in Woerden een permanent garnizoen te plaatsen was echter nog niet van de baan. In juni 1788 herinnerde kapitein Dalhoff zijn chef De Bock "vermits geen militaire etablissementen sigh hier ten steede bevinden en reets een zeer bequaam erff door den landen ten dien eynden aangekoght is, dat het ten uyttersten nodig zal zijn de geprojecteerde baracquen off casernes hoe eer soo beeter onder handen genoome worden."
De controleur-generaal kwam direct in actie. De huizen werden gesloopt en er werd opdracht gegeven voor het maken van tekeningen en bestek, welk werk door genie-ingenieur Arie Blanken (dezelfde ingenieur Blanken die het Noord-Hollandsch Kanaal ontwierp) werd uitgevoerd. De aanbesteding vond op 5 juni 1789 plaats aan Jan Christiaan van der Bosch. Eind 1790 was de bouw vrijwel voltooid. In 1791 deden de eerste militairen er hun intrede. Het ijzeren toegangshek en de bestrating van het binnenplein volgden in 1792. Het gebouw bestond toen uit drie vleugels: aan de Groenendaal, de Kazernestraat en tegen de huizen van de Willemshof. Aan de Kruittorenweg stond een gebouwtje dat dienst deed als opslagruimte.
Tot 1879 is de kazerne permanent door het garnizoen gebruikt. Nadien deed de kazerne nog sporadisch dienst, o.a. tijdens de mobilisatie van 1914-1918 en in 1938. In de 2e wereldoorlog werd het door de Duitse Wehrmacht gebruikt. Na de Indonesische onafhankelijkheid werden er in 1951 Ambonese oud-KNIL militairen en hun gezinnen in de kazerne ondergebracht. Ze hielden er tot 1967 verblijf. Aanvankelijk wilde de gemeente Woerden het pand slopen, maar zover kwam het niet: in 1974 werd begonnen met de restauratie en verbouwing tot politiebureau. Aan de zijde van de Kruittorenweg verrees een nieuwe garage, met daaronder een schietkelder en een muur met hekwerk. De officiële opening vond plaats in 1976. De kazerne heeft tot medio 1997 dienst gedaan als politiebureau en is momenteel weer eigendom van de gemeente.
(bron: http://gw.geneanet.org/pietercostarica)
Geertruida (ook Geertruij - ook Gertruijde - ook Geertrui - ook Gertrude - ook Johanna Geertruij - ook Anna Geertruij - ook Johanna Geertrui)/Voorhaar (ook Verhaar - ook Farrar - ook Voora - ook Vorhaar - ook Voraar - ook Vooraar - ook Da Vo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) 1809 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) < 1830 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
N N | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(3) 1830 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Willem van Putten |