Stamboom Van Ninhuijs » maria wilhelmina (mien) peeters (1886-1969)

Persoonlijke gegevens maria wilhelmina (mien) peeters 

• Zij is geboren op 17 oktober 1886 in tegelen.
• Zij is overleden op 20 november 1969 in venlo (ziekenhuis), zij was toen 83 jaar oud.
• Zij is begraven in helden-grashoek.
• Een kind van peter johannes peeters en anna clementina peeters
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 30 november 2018.

Gezin van maria wilhelmina (mien) peeters

Zij is getrouwd met peter ("loeves pier") janssen.

Toestemming voor het huwelijk is 23 oktober 1904 verkregen te helden.

Voor de eerste keer in de parochiegeschiedenis wordt er een diamanten bruiloft gevierd. Zestig jaar deelden Peter Janssen en Maria Peeters, in de wandel genaamd Loeves Pier en Pier zien Mien, lief en leed. Op 24 oktober 1904 zijn ze in de parochie kerk te Panningen, omdat Grashoek nog geen zelfstandige parochie was, in het huwelijk getreden. Peter Janssen is geboren te Helden op de 4e maart 1883, en Maria Wilhelmina Peeters te Tegelen op 17 oktober 1886; sinds 53 jaar wonen ze op Belgenhoek 8. Ze hebben een leven van hard werken en zorg voor het dagelijks brood achter de rug. Hun huwelijk werd met 16 kinderen gezegend waarvan er thans nog 11 in leven zijn; op één zoon na zijn allen getrouwd, die op hun beurt voor 'n nakomelingschap van 50 klein kinderen zorgden. Zij allen zullen aanwezig zijn op dinsdag 26 oktober, als de feestdag om half tien zal worden ingezet met een plechtige Eucharistieviering in de parochie kerk. Dit zal een drieherenmis worden, waar bij zoon Jo met zijn dochters voor de koor gezangen zal zorgdragen. Dit is niet te verwonderen als men weet dat de diamanten bruidegom nog met veel genoegen terugdenkt aan de jaren dat hij lid was van het kerkelijk zangkoor van Grashoek en het Grashoeker koor ten tijde van pastoor Vullinghs z.g., een groot voorstander en beoefenaar van het Gregoriaans. Grashoek had het beste koor onder de 21 uit de omgeving.

VROEGERHARDE JEUGD.

Loeves Pier, zo genoemd naar zijn grootvader die op het fort Loevesteyn had gediend, heeft één grote hobby, en dat is vissen. Zelfs nu hij door een val zich maar met moeite kan bewegen, moet hij daar steeds maar aan terugdenken. Reeds op zeer jonge leeftijd begon hij met turfsteken, werkte vervolgens op verschillende boerderijen en ging daarna weer over op turfsteken. Het was wel een zwaar karwei, doch dit gaf voor de eerste wereldoorlog een wekelijks inkomen van 18 tot 20 gulden in die tijd een groot inkomen voor een arbeider. Na de oorlog ging hij helpen bij het lossen van schepen, niet alleen in Beringe, doch zelfs naar sluis 12 in Nederweert. Daarna was hij nog leemsteker op de beide Heidense steenfabrieken om tenslotte weer ais los arbeider zijn broodje te verdienen. Bij dit alles heeft het echtpaar de heigrond van 1,4 hectare gezamenlijk ontgonnen, dikwijls bij maanlicht, bemest en bewerkt, zodat de mogelijkheid ontstond naast het andere werk een klein gemengd bedrijf te hebben met kippen, varkens en wat rundvee. Dat vader dikwijls in deze benarde tijden zelfs zonder te ontbijten naar zijn werk trok, zodat het aanwezige brood voor de kinderen kon worden gespaard, is een toestand die in de tegenwoordige welvaartsstaat voor onmogelijk zou worden gehouden. Daarbij werd nog hun tegenwoordige woning, die indertijd geen zolder, noch een vloer bevatte, tot een comfortabel huis omgebouwd.

DIAMANTEN BRUID: LIEFHEBBERIJ IN BLOEMENTEELT.

Haast eenzelfde lot was de diamanten bruid beschoren, die spoedig nadat zij in Tegelen het levenslicht had aanschouwd, in Helden terecht kwam. Ook zij ging reeds op 11-jarige leeftijd met vader te voet, op de klompen, naar Griendsveen, waar turf werd opgestapeld. Het bracht per week 15 gulden op. Moeder is nog vlug ter been met haar 79 jaren en kan praten als Brugman. Ze heeft, naast haar huiselijke bezigheden, nog een hobby: het kweken en verzorgen van bloemen. In 8 jaar tijds legde ze een tuintje aan om van te watertanden. Gedurende deze acht jaar ging zij geregeld op stap, te voet uiteraard, om alles bij elkaar te scharrelen, zo als scherven en ander porselein dat werd ge bruikt bij het samenstellen van allerlei figuren en uitbeeldingen, zoals een Lourdesgrot, een molentje enz. Wat zij in die acht jaar uit deze afvalprodukten heeft gewrocht, grenst aan het wonderbaarlijke. Was het dan te verwonderen dat moeder Mien over deze hobby welhaast niet uitgepraat raakte. Ze heeft alle reden hierop trots te zijn.

LOEVES PIER VOND GOUDEN HELM.

Na deze levensbeschrijving van 60 jaar gestage zware arbeid en zorgen de laatste jaren zijn deze gelukkig iets afgenomen komen we aan hoofdstuk 2 van het verhaal: het vinden van de „gouden helm" in de moerasgronden van de Peel. In het jaar 1910 hadden, zoals gebruikelijk, Pier Janssen met Wim van Grimbergen uit Helden, Fr. Wijnen uit Neerkant en G. Smolenaars uit de Vieruitersten Meijel, ieder een put gepacht om turf te steken. Op een gegeven moment werd in de put van Smolenaars een eigenaardig, blinkend voorwerp zichtbaar dat door het graven al enigszins beschadigd was. Smolenaars wilde doorsteken, doch Pier Janssen wist hem te overreden het werk te staken, waarna hij met zijn handen het blinkend voorwerp begon uit te graven. Hierbij kwamen nog allerlei andere voorwerpen te voorschijn, zoals een paar laarzen, een paar schoenen of sandalen, een lederen paardedeken, een zilveren spoor en 'n 40-tal koperen munten, alle uit de jaren 40 tot 47. De helm zelf was van zilver met een gouden halsband en een gouden piek. De veronderstelling is gewettigd dat hier een hoge Romeinse Officier of Ridder, met zijn paard, in de Peel een voortijdig einde vond, Pier had de helm schoongemaakt en opgezet, hetgeen 'n machtig gezicht moet zijn geweest. Hij is er nu nog vol van. Hij ging naar Van Horen in Helenaveen een kartonnen doos vragen om daarin het kostbare bezit te kunnen vervoeren. De gemeente Deurne, eigenaresse van dever pachtte putten, ging zich met de zaak bemoeien en zo verhuisde de „Gouden Helm" in de herfst van dat zelfde jaar naar het Rijksmuseum in Leiden waar hij nu nog te pronk staat. Zoals uit dit relaas moge blijken was „Loeves Pier" of te wel Piet Janssen de morele vinder en mede-eigenaar van dit unieke stuk uit de Romeinse tijd. De gemeente Deurne heeft 3000 gulden ontvangen voor de gouden helm, waarvan Smolenaars de helft ontving. Pier werd met een kluitje in het riet gestuurd. Maar dat is al zolang verleden tijd en daarom praten we er niet meer over. Dinsdag 26 oktober zal van deze geschiedenis nog wel het een en ander opgerakeld worden. In zaal Timmermans te Grashoek wordt feest gevierd door het diamanten paar, familie en de gehele Grashoekse parochiegemeenschap. Gelegenheid tot feliciteren bestaat van half 2 tot 3 uur.

Kind(eren):

1. jacobus franciscus janssen  1906-1908
2. elisabeth janssen  1907-
3. johannes franciscus (jo) janssen  1908-1978
4. johan joseph janssen  1910-1986
5. maria wilhelmina clementina janssen  1911-
6. anna clementina janssen  1912-
7. antonius johannes henricus janssen  1914-
8. theodorus janssen  1916-
9. anna maria janssen  1917-1917
10. maria henriette (marie) janssen  1918-1990 
11. rudolf janssen  1920-1938
12. willem joseph (wiel) janssen  1922-1993
13. louisa maria (wies) janssen  1923-1995
14. franciscus janssen  1925-2000
15. josephina maria janssen  1927-1930
16. peter jacobus (sjaak) janssen  1928-2001

• Het echtpaar heeft gemeenschappelijke voorouders.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot maria wilhelmina (mien) peeters?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!




Tijdbalk maria wilhelmina (mien) peeters

  Deze functionaliteit is alleen beschikbaar voor browsers met Javascript ondersteuning.
Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen