Hij is getrouwd met Elisabeth von Leiningen-Landeck.
Zij zijn getrouwd rond 1260.
Kind(eren):
Otto I van Nassau, voluit: Otto I van Laurenburg-Nassau (ca. 1225 - 1289) was de stamvader van de "Ottoonse linie" van het Huis Nassau.
Biografie
Otto I was een zoon van Hendrik de Rijke van Nassau en diens vrouw Machteld van Gelre (dochter van graaf Otto I van Gelre). Na de dood van Hendrik de Rijke van Nassau ontstond een jarenlange strijd tussen Otto I en zijn broer Walram om de erfenis. Op 17 december 1255 werd deze strijd met een verdrag (Primera Divisio) beslecht. Otto verkreeg het noordelijk deel van het rijk, ten noorden van de Lahn, waarin zich de steden Siegen, Dillenburg, Herborn en Haiger bevonden. Walram kreeg het zuidelijk deel van het rijk, met de steden Weilburg en Idstein.
Hierna voerde Otto I strijd tegen andere vorsten, waaronder tegen de aartsbisschoppen van Keulen en van Trier. Bij deze strijd verloor Otto I de zeggenschap over Bad Ems en Koblenz. Zijn zonen Hendrik, Emico en Johan verdeelden de bezittingen in 1303, waarna Nassau-Siegen (Hendrik), Nassau-Hadamar (Emico) en Nassau-Dillenbug (Johan) ontstonden.
Huwelijk en kinderen
Otto I trouwde rond 1260 met Agnès van Leiningen-Saarbrücken (ca 1240 - ca 1300). Zij kregen de volgende kinderen:
Hendrik (c. 1270-1343), graaf van Nassau-Siegen.
Otto (? - 3 september 1302), domheer in Worms
Emico (? - 7 juni 1334), graaf van Nassau-Hadamar.
Mechtilde, (ca 1270 - ca 1319). Gehuwd circa 1289 met Gerhard van Schoneck, Heer van Schoneck (ca 1270 - ca 1316).
Johan, (ca 1270 - Wetzlar, 10 augustus 1328), kanunnik in Worms, elect van Bamberg, sneuvelde bij Wetzlar
Geertruida (? - 19 september 1359), abdis van Altenberg
Daarnaast had Otto I nog een onwettige zoon (Hendrik), die geestelijke in Arnstein en Nassau was. Hij had één zoon Arnold van Nassau.
Otto I van Laurenburg-Nassau | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
± 1260 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Elisabeth von Leiningen-Landeck |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.