Stamboom Janssen-Frencken | van Helden tot Heden » Peter Silvester Lambertus (Piet) "Piet van Lètjes Piet" Janssen (1940-2019)

Persoonlijke gegevens Peter Silvester Lambertus (Piet) "Piet van Lètjes Piet" Janssen 

• Roepnaam is Piet van Lètjes Piet.
• Hij is geboren op 9 maart 1940 in Panningen, Limburg, Nederland.
• Hij is overleden op 23 oktober 2019, hij was toen 79 jaar oud.
• Een kind van Peter Gerardus (Piet) Janssen en Wilhelmina Catharina (Cato) (To) Lenders

Gezin van Peter Silvester Lambertus (Piet) "Piet van Lètjes Piet" Janssen

(1) Hij is getrouwd met (Niet openbaar).

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Sharon Janssen  1968-
2. (Niet openbaar)

Het echtpaar is gescheiden te Oss, Noord-Brabant, Nederland.

(2) Hij heeft/had een relatie met (Niet openbaar).

Gebeurtenis (unmarried) in Oss, Noord-Brabant, Nederland .

Notities over Peter Silvester Lambertus (Piet) "Piet van Lètjes Piet" Janssen

In 2005 werd Peter Janssen (1940-2019) 65 jaar. In dat jaar gaf hij een boek uit over zijn jeugd in Everlo, waar hij in maart 1940 werd geboren als oudste zoon van To en Lëtjes Piet. De titel van het boek is ‘Pieje, een Limburgs dorpsjongetje’. Zijn vroegste jeugdherinneringen beginnen bij de bevrijding in 1944. Deze bijdrage bevat een aantal van deze herinneringen.

“Kom, gauw, opstaan en naar de Knip”, roept Moeke midden in de nacht in paniek. Maria en ik zijn meteen klaarwakker en we weten wat ons te doen staat: deken omslaan en gauw met Moeke, met Lucy op haar arm, over de straat naar de kelder van overbuurman de Knip (Knippenberg). We gaan schuilen voor de vliegtuigen die brommend overkomen. Buurvrouw Bouten Mien met de kinderen is er ook al. De Amerikaanse vliegtuigen, op weg naar Duitsland, worden bestookt door het Duitse afweergeschut. Bang zitten we in de donkere kelder, er brandt alleen maar een kaarsje. Het licht mag niet aan anders zien de vliegtuigen ons. (…) Bijna iedere nacht is het raak. Moeke en Bouten Mien zeggen dat de Pruusse heel hard terugvechten zodat de Amerikanen niet bij Venlo over de Maas kunnen komen.

De Pruusse zeggen dat we onmiddellijk weg moeten omdat het veel te gevaarlijk is. Moeke wil niet en zegt: “De Pruusse zeggen dat alleen maar om al ons vee mee te roven naar Duitsland.” Maar we worden toch ons huis uitgejaagd. Waar moeten we naar toe? Dan komt Nel van Rooyakkers, die bij ons dienstmeid is geweest. Ze zegt dat we voorlopig wel bij Rooyakkers op de Egchelse hei kunnen komen. Het is toch maar voor een paar dagen want de oorlog is bijna voorbij. (…) We houden het een week vol maar dan vindt Moeke het genoeg. Ze hoopt dat ze weer naar huis, naar de boerderij, kan. Ondertussen zullen de Pruusse wel weg zijn uit Everlo. Ze stopt Lucy weer in de kinderwagen en zo gaat ze, samen met Maria en mij, op weg terug naar huis. Op de Hub, halverwege de terugweg, ziet vrouw Delissen ons en komt naar buiten rennen. “Maar To, waar ga je naar toe met die kinderen?” Moeke vertelt dat ze terug wil naar Everlo. “Dat kan niet, To, de Pruusse zijn daar nog en het is veel te gevaarlijk.” Wat nu? “Nou dan kom maar bij ons, die paar kinderen kunnen er nog wel bij”, zegt vrouw Delissen, die zelf een groot gezin heeft. Moeke is blij en dankbaar en zegt dat ze over een paar dagen echt naar huis gaat als die Pruusse maar weg zijn. (…)

Het vechten wordt minder en na een paar weken vindt Moeke dat het lang genoeg geduurd heeft en nemen we dankbaar afscheid van vrouw Delissen en de kinderen. Zo lopen we naar huis. Alle koeien en varkens zijn weg, de Pruusse hebben alles meegenomen. Ze zijn kwaad omdat ze de oorlog verliezen. Daarom hebben ze de kar en zelfs onze twee fietsen, die in de goi kamer (beste kamer) stonden, ook meegenomen en verder alles kapot geslagen. Moeke zit erbij te huilen en ze is heel, heel kwaad op die rot Pruusse. Pa van Lotje, de oude buurman, komt binnen en vertelt dat de Pruusse gevlucht zijn en overal vee hebben meegenomen. Maar Frits, ons oude paard dat in de wei liep, hebben ze niet meegenomen. Die konden de Pruusse niet vangen; ze waren bang voor hem. Hij komt hinnikend aanlopen en Moeke aait hem over zijn kop. Wij zijn trots want ons paard is eigenlijk een soort verzetsheld. We slapen die nacht in de goi kamer en omdat we geen dekens meer hebben dekt Moeke ons toe met oude jassen. Maar we zijn toch een beetje blij want de Pruusse zijn weg.

De volgende dag komen de Tommies dan eindelijk. Grote vrachtwagens en tanks komen Everlo binnenrijden en daarop zitten zwaaiende soldaten. Er zijn zelfs zwarten bij, die hebben we nog nooit gezien. Alle mensen lachen en schreeuwen. We zijn bevrijd! Hoera! Een aantal tanks rijdt bij ons de wei in en een soldaat die de baas is, komt aan Moeke vragen of de soldaten een paar dagen op het pakhuis (de graanzolder) mogen uitrusten en slapen. Moeke vindt het natuurlijk goed, ze is trots dat de soldaten bij ons komen logeren. Als ze goed uitgerust zijn gaan ze naar Duitsland om Hitler helemáál te verslaan en dan komt Vader ook weer gauw thuis. De soldaten zijn heel vriendelijk, ze lachen veel en de radio’s die ze bij zich hebben spelen keiharde muziek. Joep Bouten, mijn buurjongen en ik zijn niet weg te slaan bij de tanks. De soldaten geven ons koekjes en vragen “Tsjokklad, tsjokklad?” Wij weten niet wat het is maar zeggen “yes, yes” want het zal best wel iets lekkers zijn. Ze geven ons ieder een reep chocola en gebaren dat we die kunnen opeten. We steken de reep met zilverpapier en al in de mond. Au, au, wat is dat nou. De soldaten lachen en doen het zilverpapier eraf. O …. wat is die tsjokklad toch lekker. Van een andere soldaat krijg ik een soldatenriem en ook nog een oude helm die ik trots opzet en niet meer af wil doen. Joep wil hem ook hebben maar dat gebeurt niet, zelfs als ik ga slapen hou ik de helm op. Ik ben ook soldaat en ik ga later ook vechten tegen Hitler.

Na een paar dagen zijn de soldaten uitgerust en moeten ze weer verder. Wij vinden dat heel erg jammer want het was echt heel spannend en de tsjokklad was toch zo lekker. Alle mensen zwaaien de soldaten uit als ze vertrekken. Moeke zegt dat het goed is dat ze weer gaan. Ze moeten naar Duitsland om de oorlog te winnen zodat Vader weer terug kan komen. Maar het is wel erg stil nu de soldaten weg zijn en de winter is koud en we hebben alleen maar strozakken en jassen om te slapen. Het duurt zo lang, wanneer komt Vader dan echt terug?

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Peter Silvester Lambertus (Piet) "Piet van Lètjes Piet" Janssen?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Peter Silvester Lambertus (Piet) "Piet van Lètjes Piet" Janssen

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen