Hij is getrouwd met Isabella (de Wolvin) van Frankrijk.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1308, hij was toen 23 jaar oud.
Kind(eren):
Afstamm. K.d.Gr., hij was de vierde zoon en werd troonopvolger ten gevolge van het overlijden van zijn oudere broers.
In 1308 trouwde hij met Isabella, de dochter van de Franse koning FilipsIV.
Het huwelijk zou geen succes worden. Eduard verwaarloosde zijn vrouwen er gingen geruchten dat hij homoseksueel zou zijn, aangezien hij het gezelschap van mannen prefereerde, waaronder Piers Gavescon en Hugh Despenser. Niettemin kwamen uit het huwelijk met Isabella vier kinderen voort:twee zoons, Eduard en John, en twee dochters, Isabella en Joanna, die devrouw zou worden van David II van Schotland.
Eduard was geen sterk bestuurder en had een voorliefde voor vermaak.
De strijd met de Schotten die zijn vader had ingezet, liet hij versloffen.
Door zijn kennelijke gebrek aan zelfvertrouwen liet hij het bestuur lieveraan anderen over. Al tijdens het koningschap van zijn vader stond hij onder invloed van de Franse Piers Gaveston, die -onder druk van de adel- door de koning werd verbannen.
Na de dood van Eduard I haalde hij zijn vriend Gaveston echter terug en maakte hem graaf van Cornwall. Gaveston trad ook op als regent als Eduardin het buitenland was. De baronnen protesteerden hiertegen en het lukte hen uiteindelijk Gaveston opnieuw te doen verbannen.
In 1312 werd hij vermoord.
Eduard werd vervolgens gedwongen toezicht op het bestuur toe te staan via een regeringsraad van 21 baronnen, de "Lords Ordainers".
Tijdens het geruzie met de baronnen wist Robert I van Schotland (the Bruce) Schotlandgrotendeels te heroveren.
Dit ging ook Eduard te ver. In juni 1314 trok hij met een groot leger naar het noorden, maar werd verpletterend verslagen in de slag om Bannockburn, waarna Robert wraak nam op de daden van Eduard en zijn vader door het noorden van Engeland te verwoesten.
Daarna liet Eduard het bestuur opnieuw over aan een gunsteling, Hugh Despenser. Ook dit was reden voor de baronnen om in opstand te komen. Ook Despenser en zijn familie werden verbannen. In 1322 haalde hij de familie echter terug uit ballingschap en ging de strijd aan met de baronnen.
De jaren daarop werd Engeland in feite geregeerd door de Despensers.
Graftombe van Eduard IIIn 1325 kwam ook de koningin in actie.
Na een kort verblijf in Frankrijk wilde zij niet terugkeren als haar man de Despensers aan de macht zou laten. Samen met haar zoon en een van de verbannenbaronnen, Roger Mortimer, keerde zij terug, vastbesloten de Despenserste verdrijven. Eduards volgelingen verlieten hem en hij vluchtte naar het westen.
Zijn vrouw volgde hem en liet de Despensers ter dood brengen.
In november werd Eduard gevangen genomen. In januari 1327 werd hij op beschuldiging van incompetentie en allerlei wangedrag gedwongen af te treden, zogenaamd ten gunste van zijn 14-jarige zoon Eduard III. In werkelijkheid namen zijn vrouw Isabella en haar geliefde Roger Mortimer het bestuur over. Eduard II werd vermoord in september van hetzelfde jaar in Berkeley Castle.
Hij werd anaal gespietst met een gloeiende pook, in een kennelijke poging hem als homoseksueel te kijk te zetten. Mortimer en Isabella hebben weinig plezier beleefd aan hun machtsgreep; toen Eduard III in1330 meerderjarig werd, liet hij Mortimer als verrader terechtstellen; zijn moeder rangeerde hij op een nette manier uit; zij overleed in Hertford in 1358.
Eduard II van Carnarvon van Engeland (koning van Engeland 1307-1327) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
1308 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Isabella (de Wolvin) van Frankrijk |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.