Kwartierstaat van Gijs en Frank Edelbroek » Hendrik van Schweinfurt. (± 950-1017)

Persoonlijke gegevens Hendrik van Schweinfurt. 

['Hezilo' von Schweinfurt],

• Hij is geboren rond 950.
• Beroep: markgraaf van de Beierse Nordgau.
• Hij is overleden op 8 september 1017.
• Hij is begraven in .
• Een kind van Berthold van Schweinfurt. en Heliksuinda of Eilika van Walbeck

Gezin van Hendrik van Schweinfurt.

Hij is getrouwd met Gerberga van Gleiberg.

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Eilika van Schweinfurt.  ± 1005-> 1059 

Notities over Hendrik van Schweinfurt.

[zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Hendrik_van_Schweinfurt - deze pagina is het laatst bewerkt op
18 apr 2013,
.,
Hendrik van Schweinfurt (ca. 950 - 8 september 1017) was markgraaf van de Beierse Nordgau.,
.,
Hendrik erfde van zijn vader grote familiebezittingen rond de Main en in het gebied tussen de Main
en de Donau. Hij volgde hem bovendien op als markgraaf van de Nordgau, graaf van Schweinfurt
(stad), Radenzgau en de Volkfeld. Hendrik steunde in 981 de Italiaanse veldtocht van keizer Otto
II met 40 ridders. Later werd hij verbannen door keizer Otto III wegens zijn conflicten met de
bisschop van Würzburg dat begon doordat Hendrik onrechtmatig een vazal van de bisschop de ogen
had laten uitsteken.,
.,
Hendrik steunde de kandidatuur van de latere keizer Hendrik II in ruil voor de belofte van functie
van hertog van Beieren. Toen Hendrik wel tot keizer was gekozen maar zijn belofte niet inloste,
steunde Hendrik de opstand van Boleslaw Boleslaw I van Polen, die echter in 1003 werd
neergeslagen. Het huwelijk van dochter Eilika met Bernhard II van Saksen heeft vast met deze
verwikkelingen samengehangen. Een aantal andere hoge edelen nam ook deel aan de opstand, de
opstand was een algemene uiting van onvrede met de houding van de koning die te veel inbreuk
maakte op de rechten van de adel. Hendrik werd dan ook soepel behandeld door de legers van de
koning. De kastelen van Hendrik vielen snel in handen van de troepen van de koning, die het bevel
om de versterkingen te slopen in de regel negeerden. Van de burcht van Schweinfurt werden slechts
symbolisch enkele stenen verwijderd, toen Hendriks moeder Eilika zich in de kerk van het kasteel
opsloot een dreigde dat ze zich zou laten verbranden als de koninklijke troepen het kasteel in
brand zouden steken. Een ander kasteel werd overgegeven in ruil voor vrije aftocht van de
bezetting en van Gerberga en haar kinderen, ook dat kasteel werd nauwelijks beschadigd. In 1004
vroeg Hendrik om vergiffenis. Hij werd voor onbepaalde tijd opgesloten onder hoede van een
bisschop, maar nadat hij in drie dagen en nachten in hoog tempo alle psalmen had gezongen en bij
iedere psalm een kniebuiging had gemaakt, kreeg Hendrik genade en werd ook weer in deel van zijn
lenen hersteld. Hij diende daarna de keizer als veldheer en overleed na een langdurig ziekbed.
Hendrik werd begraven bij de kloosterkerk in Schweinfurt.,
.,
Hendrik was zoon van Berthold van Schweinfurt en Heliksuinda van Walbeck (ca. 930 - 19 augustus
1015). Hij trouwde met Gerberga van Gleiberg (ca. 970 - na 1036), dochter van Herbert van de
Wetterau en Irmtrud van Avalgau (957 - 1020). Hendrik en Gerberga kregen de volgende kinderen:,
.,
1. Otto III van Zwaben,
2. Eilika van Schweinfurt (ca. 1005 - 10 december ca. 1059), gehuwd met Bernhard II van
Saksen,
3. Judith van Schweinfurt,
4. mogelijk Burkhard (ovl. 18 oktober 1059), 1036 bisschop van Halberstadt (stad), kanselier van
Koenraad II de Saliër,
5. mogelijk Hendrik (ca. 995 - 1043), graaf aan de Pegnitz, aan de Boven-Naab en aan de Altmühl.
Hij nam in 1040 deel aan een expeditie naar Bohemen en had veel conflicten met de bisschop van
Eichstätt. Gehuwd met een dochter van Kuno van Altdorf (ca. 980 - na 1020).],
.,
[zie http://de.wikipedia.org/wiki/Heinrich_von_Schweinfurt - diese Seite wurde zuletzt am 12.
Februar 2014 geändert,
.,
Heinrich von Schweinfurt (* vor 980; † 18. September 1017) war Markgraf von Schweinfurt.,
.,
Leben,
Heinrich, auch genannt „Hezilo“, war der Sohn des Markgrafen Berthold, Graf des östlichen
Frankens, und der Eilika, geborene von Walbeck und Gründerin des Benediktinerklosters
Schweinfurt. Er wurde 981 Graf an der unteren Naab, 983 Graf an der unteren Altmühl, 994 Markgraf
auf dem bayerischen Nordgau und 1002 Graf im Radenzgau.,
.,
Im Jahr 1002 unterstützte Heinrich Herzog Heinrich IV. von Bayern bei der Königswahl gegen den
Markgrafen Ekkehard I. von Meißen und Herzog Hermann II. von Schwaben unter der Zusage, die
Nachfolge Heinrichs in Bayern antreten zu können. Als der neue König seine Zusage jedoch nicht
einlöste, verbündete sich Heinrich von Schweinfurt in der Schweinfurter Fehde mit einigen
Verwandten und Boleslaw Chrobry, dem Herzog von Polen, der sich mit Heinrich II. überworfen
hatte, sowie Bruno, dem Bruder des Königs.,
.,
Die Machtbasis der sogenannten „Markgrafen von Schweinfurt“ gründete sich auf ausgedehnte
Grafschaftsrechte im Nordgau, im Radenzgau und im Volkfeldgau, deren machtpolitisches Rückgrat
unter anderem ein umfangreiches Burgensystem war. Die Kampfhandlungen, überliefert durch den
zeitgenössischen Berichterstatter Thietmar von Merseburg, betrafen unter anderem die Burgen
Ammerthal, Creußen, Kronach und Schweinfurt.,
.,
Der Aufstand hatte militärisch keinen Erfolg. Die Herzogswürde in Bayern gab Heinrich II. an
Heinrich von Luxemburg, seinen Schwager, und stärkte damit die Königsmacht in Ostfranken. Ob Graf
Heinrich sämtliche Grafschaftsrechte und Reichslehen verlor, ist umstritten. Nach seiner
Gefangenschaft auf Burg Giebichenstein wurde er 1004 begnadigt und erhielt wohl einen großen Teil
seines Besitzes, darunter Eigenbesitz von Heinrich II. zurück.,
.,
Vor 1017 lässt sich ein Heinrich als Graf an der Pegnitz, 1015 als Graf an der oberen Naab
nachweisen. Heinrich von Schweinfurt starb am 18. September 1017. Er wurde vom Würzburger Bischof
Heinrich, dem ersten Bamberger Bischof Eberhard und dem Triester Bischof Richulf (auch Rikulf) an
der Nordseite der Kirche der Burg Schweinfurt bestattet.,
.,
Familie und Nachkommen des Heinrich,
Er heiratete vor 1009 Gerberga († nach 1036), Tochter des Otto von Henneberg (Graf im Grabfeld)
oder des Grafen Heribert im Kinziggau (Konradiner).(in de Engelse en de Nederlandse Wikipedia
staat Gerberga van Gleiberg!!). Mit ihr hatte er mindestens drei Kinder:,
.,
1. Otto von Schweinfurt, † 28. September 1057, ab 1048 Herzog von Schwaben; 8 1036 Irmingard, †
1078 vor 29. April, Tochter des Markgrafen Ulrich Manfred von Turin und Berta degli Obertenghi,
die in zweiter Ehe 1058 Graf Ekbert I. von Braunschweig, Markgraf von Meißen († 11. Januar 1068)
(Brunonen) heiratete.,
2. Eilika, † 10. Dezember nach 1055-1056, 8 Bernhard II. Herzog in Sachsen, † 29. Juni 1059
(Billunger),
3. Judith, † 2. August 1058; 8 1) nach 1021 Bretislav I. Herzog von Böhmen, † 10. Januar 1055
(Przemysliden); 8 2) April 1055 Peter König von Ungarn, † 30. August 1059 (Arpaden),
4. Burchard, Bischof von Halberstadt,
.,
Vermutlich hatte er einen weiteren Sohn, Heinrich, der 1021-1043 als Graf an der Pegnitz und 1043
als Graf an der oberen Naab bezeugt ist, und von dem angenommen wird, dass er der Stammvater der
Grafen von Lechsgemünd, Horburg und Graisbach war.,
.,
Literatur,
.,
Peter Kolb, Ernst-Günther Krenig (Hrsg.): Unterfränkische Geschichte. Band 1: Von der germanischen
Landnahme bis zum hohen Mittelalter. Echter, Würzburg 1989, ISBN 3-429-01263-5, S. 221–223.],

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Hendrik van Schweinfurt.?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Hendrik van Schweinfurt.

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen