He is married to Antje Kalsbeek.
They got married on September 2, 1921 at Odoorn , he was 18 years old.
Child(ren):
Thijs en Antje Hulshof-Kalsbeek samen met jonge Thijs woonden toen in die crisisjaren met grote werkloosheid in 2e Exloërmond. In een tijd dat er nog voorlopig geen verandering op korte termijn in zicht was. Op aanraden verhuisden ze naar Limburg waar de mijnen in volle bloei waren. Zo kwamen vele Nederlanders uit alle delen van het land hun geluk beproeven. Ook mensen uit andere delen van Europa vonden daar hun werk én verdienden daar hun boterham. Ze gingen in Kerkrade/Kaalheide wonen.
Daar ging Thijs naar de Staatsmijn Wilhelmina ondergronds werken. Als meester-houwer kreeg hij het diploma uitgereikt op 1 juni 1931. Intussen waren Jacob en Nick geboren. Jaren later verhuisden ze naar Brunssum naar de wijk ´t Heufke. Hier ging hijtot aan zijn pensionering in 1957 werken bij de Staatsmijn Hendrik. Vlak voor de donkere oorlogsjaren gingen ze naar de Eksterstraat 5 in Versiliënbosch. Als een wonder was hij er niet bij betrokken voor Nederlandse begrippen zwaarste mijnramp in de geschiedenis. Deze vond plaats in 23 maart 1947. Hierbij kwamen 13 koempels om het leven. Toen de ramp voltrok was Thijs al onderweg naar huis…! Het had niet veel gescheeld of geen van de negen kleinkinderen hadden hun opa gekend.
Na zijn pensionering kreeg hij een stuk land van Kalfics aangeboden. Daar verbouwde hij allerlei groenten. Ook over de Heerenweg had hij een stuk land. Nadat de gezondheid hem in de steek liet verbouwde hij alleen nog bloemen die hij ook verkocht. Het stuk land over de Heerenweg heeft hij afgestaan. Hij deed het rustiger aan. Vanaf 1959 hadden ze een jonge hond aangeschaft. Zij heette Lex. Hij ging iedere dag met zijn trouwe viervoeter naar de Brunssumerheide dat maar een steenworp van zijn woning vandaan is.
Thijs en Antje hadden na de oorlog jarenlang kippen gehouden. Ze hadden meer dan voldoende ruimte achterom om ± 15 kippen te houden en de eieren ook te verkopen. Om te zorgen voor de beste kippen ging zoon Thijs deze halen in de Peel / Midden-Limburg.
Toen begin zestiger jaren de gasbel bij Slochteren in Groningen werd ontdekt en later tot exploitatie kwam, waren de twaalf Limburgse mijnen onrendabel geworden. Veel mijnwerkers zagen de bui al hangen en gingen zelf al solliciteren.
Op vrijdag 17 december 1965 maakte minister drs. Joop Den Uyl van Sociale Zaken in het pas opgeknapte Stadsschouwburg van Heerlen bekend dat alle mijnen gesloten zouden worden.
De productie en de sluiting van diverse mijnen waar familieleden hun boterham verdienden:
O.N. I : van 1899 t/m 1974 Emma : van 1911 t/m 1973
O.N. II : van 1904 t/m 1971 Hendrik : van 1915 t/m 1963
O.N. III : van 1917 t/m 1973 Maurits : van 1926 t/m 1967
O.N. IV : van 1927 t/m 1966 Wilhelmina : van 1906 t/m 1969
Hij was een verwoed motorliefhebber en reed altijd op een Norton 500 cc. met zijspan. Ieder jaar in de maand juni gingen zij samen met Thijs, Lenie en jonge Thijs met hun motor naar familie in 2e Exloërmond (Drenthe). Elk jaar op de laatste zaterdagvan de maand wordt n.l de beroemde T.T. races gehouden in Assen. De afstand van 2e Exloërmond naar Assen is dan maar een peulenschilletje!
In juli 1971 gingen Thijs en Antje samen met de twee oudste kleinzonen op vakantie naar Canada naar Nick, Dinie en de twee kleindochters Trudy en Virginia. Een vlucht van dertien uur! Een onvergetelijke ontspannende vakantie van zeven weken met al die dagen schitterend weer. Daar werd ook hun 50-jarig huwelijksfeest gevierd. Het dorpje waar Nick en Dinie woonden ligt aan het Cowichan Lake. Het is 1½ uur rijden naar Victoria, de hoofdstad van de provincie Brits-Columbia. Victoria is ´The City of Flowers´. Vooral niet te vergeten The Butchard Gardens! Thijs en Antje hebben daar volop van genoten.
Bij Thijs ging de gezondheid zienderogen achteruit en er werd maagkanker geconstateerd. Door het vele jaren ondergronds werken in de mijnen heeft zijn negatieve uitwerking gehad qua gezondheid. Kortademigheid was een van die gevolgen.
Na een kortstondig ziekbed in het ziekenhuis van Heerlen is hij op zondag 12 september 1976 overleden in de leeftijd van 73 jaar. Hij werd gecremeerd in het Brabantse Heeze. In Heerlen was toen der tijd nog geen crematorium.
Nadat Antje Hulshof in september weduwe is geworden heeft ze nog ruim zes maanden in de Eksterstraat 5 gewoond. Haar zoon Thijs heeft er voor gezorgd dat ze kleiner ging wonen. In april 1977 verhuisde ze naar het bejaardentehuis de Regenboog in Meezenbroek. Ze kon zich daar goed aanpassen. Eind van het jaar gingen - op steenworp afstand - ook haar oudste kleinzoon Thijs met zijn vrouw Josette in Meezenbroek wonen.
Het reizen zat bij Antje Hulshof in haar bloed. Zo heeft ze tot drie keer toe de oversteek gemaakt naar Canada. De eerste reis over de grote plas die ze alleen maakte was in 1968.
In 1981 verhuisden Josette en Thijs naar Heerlerheide. Niet veel later verhuisde Antje Hulshof in maart 1983 naar het bejaardenhuis Ter Eijck, John Franklinstraat 30 in Heerlerheide. Eerst naar kamer 212 (de donkere achterkant) daarna naar de voorkant naar 205.
Antje Hulshof heeft daar gewoond tot aan haar overlijden op 25 juli 1999.
Thijs Hulshof | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1921 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antje Kalsbeek |
The data shown has no sources.