Genealogy inwoners Ter Aar plm. 1650-1960 » Henricus Cornelis "Hendrik" Egberts (1903-)

Personal data Henricus Cornelis "Hendrik" Egberts 

• Also known as Ome Hein.
• Nickname is Hendrik.
• He was born on September 20, 1903 in Nieuwveen.Source 1

  Tijdstip: 21:30

  -- De geboorte van Henricus Cornelis Egberts is aangegeven door Kornelis Egberts, 26 jaar, veldarbeider. De getuigen bij de geboorteaangifte zijn Pieter de Vries, 35 jaar, kleermaker en Egbertus Boerée, 42 jaar, gemeenteveldwachter, wonende allen te Nieuwveen.

• He was christened on September 21, 1903 in Nieuwveen.Source 2

  Geloof: RK

  -- De doopgetuigen van Henricus Cornelis Egberts zijn Maria Egberts en Arnoldus Egberts en is gedoopt door pastoor Adrianus van Aalst.

• Profession: tuinder, later postbesteller.
• A child of Kornelis Egberts and Jansje Wetter
• This information was last updated on December 23, 2017.

Household of Henricus Cornelis "Hendrik" Egberts

He is married to Arnoldina Knaap.

-- Het echtpaar Egberts-Knaap woonde o.a.: Vuurlijn nr. 6, Ruyterlaan nr. 5; Merodelaan nr. 2 en tenslotte in 'Huize 't Hoge Heem' te Uithoorn.

They got married on February 2, 1934 at Nieuwkoop, he was 30 years old.Source 3

-- De getuigen bij het wettelijk huwelijk van Henricus Cornelis Egberts en Arnoldina Knaap zijn: Albert Gruis, 41 jaar, monteur en Leendert Verkerk, 26 jaar, monteur, beiden wonende te Nieuwkoop.

Child(ren):

1. (Not public)
2. (Not public)
3. (Not public)
4. (Not public)
5. (Not public)
6. (Not public)
7. (Not public)

Notes about Henricus Cornelis "Hendrik" Egberts

-- Onderstaand interview is gehouden op 1 december 1994 met Ardie en Leonard van Kessel en zijn schoondochter Mieke Egberts-van Schie.
-- Op 1 december 1994 zijn wij voor een interview bij Henricus Cornelis Egberts geweest, hierna zijn verhaal wat hij vertelde over zijn leven: " Ik ging op zes jarige leeftijd in Zevenhoven naar school. Vanaf klas 1 t/m klas 3 zat ik bij juffrouw Jo Sprenger, dochter van de hoofdmeester en woonde in Zevenhoven. Hoofdmeester Sprenger deed zelf de laatste 3 klassen. Ikzelf heb vier klassen doorgelopen en daarna moest ik bij vader in de tuin komen werken. 's Zomers waren we toch al niet veel op school, want dan was er veel in de tuin te doen, je gaf de meester een zak peulen en snijbonen en zo waren alle partijen tevreden. Leerplicht bestond er toen nog niet, je betaalde 20 cent per week en als je niet op school kwam, dan betaalde je niets. Na de 4-jarige schoolperiode kwam ik bij vader in de tuin, dat was elke dag vroeg op, want we begonnen 's morgens al om 5 uur tot 's avonds 7 uur. Om 8 uur tot half 9 gingen we ontbijten, om 10 uur was het koffietijd, 's middags was er warm eten en dan om 5 uur weer brood, na het brood nog even de laatste klusjes afmaken.
In het begin zaten we met ons 13-en aan tafel, maar dat brokkelde zo langzamerhand af, de oudsten gingen werken en in betrekking en de jongeren gingen naar school.
Mijn vader teelde peulen, snijbonen, augurken en doperwten, het vervoer ging per kar door Blokland naar de Vrouwenakker, daar ging het de schuit op om naar de veiling 'God zij met ons' in Ter Aar gebracht te worden. Ikzelf ging zo af en toe wel eens mee.
-- Wat weet u zich nog te herinneren over de Eerste Wereldoorlog?
De eerste Wereldoorlog? daar hebben we gelukkig niet veel van gemerkt. We hadden het niet slecht, er was geen armoe en we wisten bij wijze van spreken geeneens dat er oorlog was.
-- Bent u in dienst geweest?
Mijn diensttijd heb ik volgemaakt in Utrecht, in de veldkazerne. Ik was kanonnier. We waren een keer op de hei bij Leusden en toen kwam er een granaat op een brandspuitenhuis in Nunspeet terecht, de hele boel ontplofte. De afstandstrommel was verkeerd gedraaid en de kapitein kreeg dik op zijn 'donder'. De volgende dag moesten we allemaal een kwartje betalen. Ik heb 5 en een 1/2 maand in dienst gezeten en vond het wel een leuke tijd, we waren met 5 of 6 man uit Uithoorn en Mijdrecht en we gingen met de fiets naar de kazerne.
Je had toen nog van die carbidlampen en 's winters bevroren die dingen. Je moest er eigenlijk een beetje spiritus in doen tegen het bevriezen, maar wie dacht daar nu aan. Zo werden we ook eens in Amsterdam, bij de tramrails, door de politie aangehouden, omdat we zonder licht reden. Nou ja, daar konden we toch ook niets aan doen dat die dingen bevroren waren, dus we mochten doorrijden. Als ze het deden dan had je fantastisch licht.
-- U heeft in 1921 in Amsterdam gewerkt, klopt dat?
Ja, mijn broer Cees en ik zijn in 1921 in Amsterdam gaan werken in de melkfabriek O.V.V. (Onderlinge Vereniging van Veehouders).
's Zomers gingen Cees en ik per fiets van Blokland naar Amsterdam, Maar 's winters pakten we de trein van kwart voor 6, deze vertrok vanaf Uithoorn. We verdienden f 20,- en verder kregen we, wat voor Nieuwveners een onbekend iets was, vakantie!.
We moesten zondags echter wel naar de kerk en dat werd schipperen met de tijd. We werkten dan tot vijf voor twaalf en dan op een holletje naar de Duifjeskerk aan de Spiegelgracht en na kerktijd vlug naar huis. Ik werkte, als Cees vakantie had, van zeven 's morgens tot elf uur 's avonds.
In de Leidsche straat kochten we op een dag een nieuwe fiets voor f 25,- en toen vader Kornelis deze zag, wilde hij er ook wel één en zo geschiedde. Het nadeel was dat er elke maand een nieuwe fietsband omheen moest en die kostten in die tijd 90 cent.
In 1923 ging de fabriek over naar Abcoude en de baas had graag gewild, dat de broers meegingen, maar dat hebben ze na lang overwegen maar niet gedaan.
-- Waar heeft u zo tussendoor wel eens gewerkt?
Vroeger heb ik bij Adrianus Hoogervorst gewerkt, die woonde langs de Amstel, zijn moeder was een 'Wildenburg' uit Langeraar.
Adrianus was een stuk ouder dan ik en zijn broer Cees woonde er naast, die is kolenboer in Nieuwveen geworden en had zijn 'zaak' in een schuur in Blokland, bij boerderij 'Amsterdam'.
Ik heb ook wel eens een dag of wat bij Tinus Plasmeijer geholpen. Tinus is in Leiden overleden, hij lag er gelijk in met mijn broer Gert. Dan had je ook nog Johan Plasmeijer, die was klerenmaker en Maarten, dat waren de broers van Tinus. Bij deze mensen ging ik wel eens een dag helpen om erwten te poten.
-- Op de vraag hoe hij zijn vrouw ontmoet had, werd hij erg verdrietig en zodoende kregen we niet veel gegevens over haar los.
Dat zijn voor mij pijnlijke herinneringen, het was in het begin leuk, maar nu niet meer.
Ze was in betrekking bij iemand in Blokland en dan bracht ik haar met de fiets naar huis, ze woonde bij de 'Eeuwige weg' (in de Kous) in Noorden.
-- Ging u 's avonds wel eens dansen of ergens naar toe?.
Nee, dansen was er vroeger niet bij, nee, je mocht vroeger niets, het heen en weer brengen naar haar huis was ons uitstapje. We hebben zeven jaar verkering gehad, we wilden best wel trouwen, maar we hadden geen stuiver en je moest toch wel eten. Ik werkte voor mijzelf, maar het geld ging op aan het loon voor de knechten. In 1934 zijn we dan uiteindelijk toch getrouwd. We kregen in het totaal 7 kinderen, er zijn er 6 gelukkig getrouwd en de 7e wilde niet trouwen, die is vliegenier en zit op het moment in Egypte.
-- Wat kunt u vertellen over de Tweede Wereldoorlog?
De Tweede Wereldoorlog? De 10e mei 's middags vielen de bommen op Bovenkerk. We gingen boven op de keet staan en daar konden we precies alles zien gebeuren. Later kwamen die 'krengen' ook bij ons. Ik heb later een zak vol koperen hulzen op het land gevonden. De burgemeester heeft er een paar van mij gekregen.
-- Waarom mikten ze op de landerijen?
Wat ze bij ons kapot konden schieten? Nou ze mikten vooral op de keten.
Later gooiden ze brandbommen. Ik vond er verscheidene vlak bij de keet en 'sodemieterde' die meteen in het water, ze liggen er misschien nog wel. Andere keren viel er een benzineblik naar beneden en die moest je dan inleveren, maar ik trapte die dingen kapot en stopte ze onder de grond, je gaat die dingen toch niet bij de 'moffen' brengen. Trouwens, je moest wel uitkijken, want ze konden nagaan waar die dingen neergekomen waren, maar wij wisten zogenaamd van niks.
In de oorlogsjaren kwamen er ook veel Amsterdammers langs om een hapje eten, je gaf ze wat mee en daar kreeg je dan geld voor, maar je kon net zo goed zeggen 'neem maar mee' want aan geld had je in die tijd niets. Niet dat er niets te koop was, maar een mud tarwe kostte bijvoorbeeld al f 100,-. We waren gezond en aan eten hadden wij geen
gebrek, dus wat wil je dan nog meer.
-- U werd postbode, was dat een mooie tijd?
Ik ben postbode geweest in Uithoorn en De Kwakel, aan het eindje alleen in De Kwakel.
Je moest door weer en wind of je wilde of niet, maar dat geeft niet, want daar wordt je spijkerhard van. Het beroep van postbode was mooi en lelijk, je maakte er letterlijk van alles mee.
Zo ook op een dag moest ik bij de mensen de radiobijdrage gaan innen, dat kostte f 4,10 per maand. Je kreeg een kwitantie mee en dan moest je bij diverse mensen langs. Nu wil het geval, dat ik bij iemand nooit 'thuis' kreeg. Op een morgen zei de directeur: 'Hein, wil je het nog één keertje proberen?', nou ik er op af, zette mijn fiets tegen het paaltje en zag die mevrouw weglopen. Ze was er dus zogenaamd niet. Ik liep achterom, misschien trof ik haar achter, maar ze was naar boven gegaan en je kunt kwalijk naar boven lopen, dat gaat natuurlijk niet. Ik weer terug naar het kantoor en de baas vroeg 'en?' 'Meneer, ze smeerde hem naar boven'. 'Nou, dan zal ik haar krijgen', hij belde de directeur in Amsterdam op en vertelde, het bovenstaande verhaal. 'Goed dat ik het weet, we zullen haar afsluiten'. 's middags werd ze afgesloten en ze had dus geen radio meer. Komt ze 's avonds naar de baas 'meneer, ik heb geen radio', mijn baas zei: 'Oh nee, hoe kan dat nou, heb je wel betaald?' Hij wist het natuurlijk best, maar speelde het spelletje gewoon mee. Maar toen riep hij mij erbij en zei tegen haar: 'Toen deze man vanmorgen bij jou langskwam, smeerde je hem naar boven en nu is het afgelopen, je kunt weer aangesloten worden, maar dat kost 1 gulden en dan hebben we de kwitantie nog liggen van f 4,10. Ze betaalde f 5,10 en vertrok weer.
-- Wanneer bent u bij de P.T.T. gaan werken?
Ik heb tot 1946 getuind en daarna ben ik bij de P.T.T. gaan werken. Ik moest om 3 uur mijn bed uit voor die 'rottrein'. De post moest namelijk worden opgehaald uit Nieuwersluis, deze post kwam daar aan vanuit Utrecht. Je moest vòòr die tijd de bussen in Uithoorn en de Kwakel gelicht hebben en dan haalde je net de trein van kwart voor 6 naar Nieuwersluis. Maar daar was altijd wat mee, dan was er geen conducteur en dan weer geen machinist, dan waren ze weer te laat of kwamen aanrennen in een onderbroek, of op een halve schoen of geen kousen. Er was altijd wel wat.
-- Versliep u zich dan nooit?
Ikzelf heb mijn tijd nooit verslapen. Toen ik met pensioen ging kreeg ik een pluimpje van de directeur, omdat ik geen dag ziek was geweest en mij nooit had verslapen. We gingen wel eens kaarten en kwamen dan best laat thuis, moeder ging dan de krant lezen en ik ging in een stoel zitten met een jas om mij heen en als het dan tijd was, maakte moeder mij wakker, ik vertrok en moeder ging dan naar bed. Als dat met die trein langer had doorgegaan, dan was ik er al veel eerder mee gestopt.
-- Heeft u hobby's gehad?
Vroeger heb ik veel gekaart, maar toen mijn ogen achteruit gingen, zag ik het niet meer. De krant kon ik ook niet meer lezen, maar die las moeder voor. T.V. kijken, daar hou ik niet van, alleen het nieuws, dan ga ik er vlak voor zitten en dan ga ik maar naar al die narigheid luisteren, want dan blijf je op de hoogte.
-- Hoe was het als u terugkijkt op uw leven?
Als ik terugkijk op mijn leven, dan kan ik alleen maar zeggen, dat ik het goed heb gehad.
-- Heeft u ooit uw rijbewijs gehaald?
Tot mijn grote spijt heb ik dat papiertje nooit gehaald, ik heb wel eens keer achter het stuur gezeten en het was nog op een lange rechte weg ook, maar dat was eens maar nooit meer.
-- Heeft u nog veel contact met broers of zusters?
Ik heb nog twee broers, de één woont in die bungalow op 't hoekje in Blokland (Mijdrecht) en die andere (pastoor) woont in Vlaardingen, ik heb best nog wel vaak contact met ze.
-- Bent u wel eens in het buitenland geweest?
Jazeker, in Afrika en wel in Kenia, met mijn zwager en zijn vrouw, dus met ons vieren. een hele maand, dat was zo'n tien jaar geleden. Maar ik raad het niemand aan, want je hebt er niets aan, je verstaat geen mens, je ziet er duizenden gnoes, ooievaars en olifanten en die dingen blijven gewoon op de weg staan. Verder zijn we in Duitsland, Joegoslavië en 11 dagen in Oostenrijk geweest, dit alles was in de periode na mijn werken.
-- Kent u nog mensen uit Ter Aar?
Vroeger kwam ik vaak in het bejaardenhuis, daar zat mijn tante Mary. Verder herinner ik mij Nol van Zwieten nog, die woonde aan de Pulmot. Jaap van Zwieten woonde een eindje verder dan de kerk, hij was getrouwd met Jans Bakker. Dan had je nog Kees van der Zwaan, die was visser en Rinus van der Zwaan, maar die zullen nu wel dood zijn. Dan was er vrouw Verhoef en vrouw van Soest, dan had je daar ook nog vrouw Plasmeijer-Twaalfhoven, maar ik geloof, dat die ook niet meer leven.
Ja, zo merk je dat je ouder wordt en dat er wel herinneringen blijven, maar de oude vrienden en kennissen vallen om je heen weg en dan blijf je een beetje alleen achter, gelukkig heb ik mijn kinderen nog.
Het was inmiddels twaalf uur geworden en het was etenstijd. We zijn
hierna gestopt, maar ik heb het idee, dat hij nog lang niet uitverteld was en dat hij nog een heel boekwerk vol had kunnen vertellen.
'Bedankt voor alle informatie ome Hein'

Dinsdag 1 oktober 1968 is de heer H.C. Egberts, beter bekend als "ome Hein" met pensioen gegaan.
Hij is bijna 22 jaar bij de P.T.T, in dienst geweest.
Tot 1946 werkte de heer Egberts op zijn kwekerij aan de Drechtdijk in de Kwakel. Door omstandigheden kwam hij in de besteldienst van de P.T.T terecht. In 1950 werd hij overgeplaatst naar Uithoorn en bleef daar tot 1961. Toen ging hij weer terug naar de Kwakel, omdat daar uitbreiding van de besteldienst nodig was.
'Ome Hein' was in de polders zeer gezien, dit kwam omdat hij méér was dan alleen postbesteller. De dienstverlenende taak van de posterijen droeg "ome Hein" uit door een ieder die daarom vroeg te helpen en inlichtingen te verstrekken (bron: krantenknipsel uit N.G.V. te Weesp).

Do you have supplementary information, corrections or questions with regards to Henricus Cornelis "Hendrik" Egberts?
The author of this publication would love to hear from you!

Timeline Henricus Cornelis "Hendrik" Egberts

Click on the names for more info. Symbols used:  grandparents    parents    brothers/sisters    children