(1) Zij is getrouwd met Willem Broerze.
Zij zijn getrouwd op 4 mei 1895 te Soest , zij was toen 17 jaar oud.
Kind(eren):
(2) Zij is getrouwd met Cornelis Geijtenbeek.
Zij zijn getrouwd op 15 november 1929 te Baarn , zij was toen 51 jaar oud.
Het huwelijk met van Cornelis Geijtenbeek en Margaretha van de Kuilen heeft niet erg lang geduurd. Zij hadden elk vijf kinderen uit hun vorige huwelijk. Willlem Broerze en Willem Geijtenbeek, ongeveer van dezelfde leeftijd, hebben veel met elkaar opgetrokken. Ook in de tweede wereldoorlog. Willem Geijtenbeek had een prominente rol in de ondergrondse. Griet en Kees gingen op zaterdagavond naar de kroeg in de Oosterstraat. De jongens mochten niet in het huis blijven. Ze mochten niet kaarten (een vooroordeel vanuit de familie van Griet - dat was duivels volgens haar) en zwierven over de hei, allerlei ondeugende dingen uithalend. Dat heeft ertoe geleid dat Wim (Broerze) een half jaar verbeteringsgesticht kreeg, waarvan 6 weken alleen in de cel. Achteraf heeft hij dit niet als nadelig ervaren. Wat hij had gedaan? Hij had met vrienden brood en haring gestolen op de Oranjeboom. En hij lustte niet eens haring. Zoon Aldert Gerrit heeft ze vaak opgevangen en ook Dirk (Hucht) de Zoete, die toen nog zelfstandig woonde.
Verhalen over het huwelijk van Cornelis en Margaretha waren er bij de vleet. Ze kregen over van alles en nog wat ruzie. Dat liep hoog op. Als hij (alleen voor zichzelf) koffie maakte gooide zij er een hand zout in. Er waren druiven, maar kennelijk niet voor Griet. Zij plaatste ze op zijn hoofd en sloeg er met de broodplank op. Hij vertrok op een gegeven moment en zei dat ze kon fluiten naar de aardappels op het stukje land dat ze hadden. De volgende dag wilde hij gaan rooien, maar Griet had ze er 's nachts al uitgehaald. Toen hij vertrokken was naar een adres achter de Sumatrastraat ging ze toch weer naar hem toe. Haar kinderen Willem en Jan belemmerden haar om terug te gaan naar Kees. Ze stribbelde tegen, maar werd naar haar huis teruggebracht.
Bijnaam van Margaretha van de Kuilen was "Griet van half elf". Zij had haar bijnaam waarschijnlijk te danken aan het feit, dat ze elke dag de buurvrouw om half elf luidkeels uitnodigde om koffie te komen drinken. Margaretha van de Kuilen werd 21 keer zwanger. Ze kreeg 15 kinderen in 18 jaar tijd, waarvan er 3 levenloos geboren werden. Van de overige 12 bereikten slechts 5 kinderen een hogere leeftijd. Dochter Maria overleed toen ze 15 jaar oud was aan een keelaandoening. De babies stierven allemaal vóór of rond het tweede levensjaar. De andere 5 hebben een min of meer respectabele leeftijd bereikt. Echtgenoot Willem stierf op 45 jarige door een val uit een boom. Hij brak daarbij zijn nek. Toen Margaretha daardoor alleen kwam te staan deed zij allerlei werk voor rijke families. In de oorlog schilde ze aardappels voor de duitsers. In het huwelijk met Willem Broerze waren wel problemen. Die problemen hebben ook haar relatie met haar moeder gekost. Haar moeder, Maria Kroon, wilde haar op haar sterfbed zelfs niet meer zien, terwijl ze in de Oosterstraat schuin tegenover haar woonde.
Op 10 augustus 1925 raasde een cycloon over Borculo en andere plaatsen in Overijssel. De schade was enorm en dat werd in de kranten breed uitgemeten. Zoon Aldert Gerrit werkte op dat moment "in de kolen" en huurde de open vrachtwagen van zijn baas. Hij maakte die schoon en zette er banken op. Men kon mee voor 1 gulden per persoon. Margaretha mocht ook mee. Uiteraard hoefde zij niet te betalen. Toen ze haar wekelijkse steun kwam halen werd ze erop aangesproken (waarschijnlijk door Mevr. Wafelbakker, gehaat door de armen omdat ze niet mild was in haar straffen als ze iets onreglementairs of tegenwettelijks ontdekte). Zomaar een gulden uitgeven om naar Borculo te gaan? Schande! Griet verdedigde zich. Natuurlijk was ze voor niets mee geweest. Die week kreeg ze 4 gulden in plaats van 5 gulden, want haar zoon Aldert Gerrit had haar plaats moeten verkopen en haar die gulden moeten geven. Dat was niet de laatste maal dat "de Steun" met haar afrekende. Toen ze verhuisde naar het huurhuis op de Eikenboschweg en haar huisje op de hoek van de Eikenboschweg / Ooosterstraat verkocht werd, dacht ze eindelijk wat geld te hebben. Het huisje bracht 200 gulden op. De 5 kinderen kregen tezamen als wettelijke erfenis 100 gulden en de 100 gulden waarop Griet gerekend had moest ze teruggeven aan de Steun, vanwege het feit, dat die haar een aantal jaren 5 gulden per week hadden gegeven. De kinderen hebben haar toen wel het grootste deel van de erfenis teruggegeven.
Het hele leven van Griet heeft gestaan in het teken van geldgebrek. Ze had ook lelijke trekjes en die werden haar door de familie zeer kwalijk genomen. Van haar vijf overgebleven kinderen was Jan haar lievelingetje. Nadat ze weduwe werd heeft ze voor rijke families gewassen. Ze was beroemd om de helderheid van het wasgoed. Dat kwam van het spoelen werd wel verteld, want tegen veel water gebruiken zag ze niet op. Ze spetterde en spatterde in het rond.
Margaretha van de Kuilen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) 1895 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Willem Broerze | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) 1929 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cornelis Geijtenbeek |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.