Als jong kind verzamelde ik adreslabels van de post,welke geadresseerd waren aan mij. Ik kwam geloof ik op 13 schrijfwijzen. Elke keer was de schrijfwijze anders, maar nooit op 'MIJN' juiste manier. Inmiddels weet ik dat Zoelman de Nederlandse versie is van Suelmann, ontstaan op het moment dat mijn directe voorouders vanuit het BourtangerMoor zich vestigden als boeren in de Nederlandse Veenkolonieën. 

Mijn oudste vondst  Suelman stamt uit de tijd van Werner I von Schwabegg uit 1170,die twee zonen kreeg, geheten Heinrich I en Werner II. Verder in de reeks vinden we dan voor het eerst de naam Hainrich der Suelmann, welke als ridder in dienst is bij de Herren von Schwabegg, onder Werner III.  Deze echter lijkt geen aansluiting te hebben met mijn Familienaam en gaat richting Oostenrijk. Het ridderschap verdwijnt als de laatste Suelmann zich vestigt als boer in Hiltenfingen rond 1440 nabij Augsburg. 

Vervolgens tref ik Walchum, een Bauerschaft rond 1470, waar ene Hermann Suelmann geregistreerd staat als "vollerbe". Als ik deze geschiedenis via deze verre voorouders blijf volgen,, met een klein uitstapje naar de IJstijd, en ik probeer mijn voorouders te plaatsen in de tijd waarin zij leefden, hoe zij leefden dan ervaar ik tevens hoe sterk zij mijn landschap daarmee hebben beïnvloedt. Het landschap van toen, geheel anders dan dat van mij nu;          

                 = een stukje mensheid in het geheel onbewoonbare gebied, het Moeras, tot het bewoonbare gebied; de Veenkoloniën = 

                   Zijn mijn ouders Harm Zoelman en Annie Hake, de laatste generatie Zoelman na 550 jaar boerenbestaan. 

In liefdevolle herinnering aan  Margriet Zoelman; 

"Margriet is geboren en getogen op een boerderij in het Groninger Land. Ze was er trots op een nuchtere Groningse te zijn Hoe ver de reizen ook waren, het Groninger Land met haar ouders, zus en broer stonden centraal in haar leven. Een met de natuur, haar handen in de aarde, geren opsnuivend, horizonte. Margriet heeft intense reizen en zoektochten in haar leven afgelegd. Margriet hield van mensen en was vooral geinteresseert in hun verhalen, beweegredenen en achtergronden.  

Liefde en spiritualiteit namen een steeds belangrijkere plaats in.
In december 2012 heeft Margriet genoten van haar laatste volle maan vanaf de aarde. Zij vertelde betekenisvol dat dit de maan is van het loslaten.

 NOTE:    Achter de naam de vermelding (O) betekent dat de ouder niet aanwezig/ onzeker is