Hij is getrouwd met Sara Jans van Echten.
Zij zijn getrouwd
Kind(eren):
Bron:
https://eext.windsoft.nl/leven-en-wonen/beroepen/schoenmaker/jan-jans-daniels/
EEN SCHOENMAKERIJ.
In 1754 woonde in de boerderij Willem Hamming uit Eext, op 20-12 -1733 getrouwd met Geertuid Hoving uit Eext. Willem Hamming woonde hier met zijn gezin. Hij is ook eigenaar van deze boerderij. Alle woningen werden in 1754 opgemeten.
Deze woning werd als no.32 opgemeten met de volgende omvang: keuken wijt 22 voet 4 duim, lank 19 voet muurwark. Achterhuis 20 voet 4 duim, 5 vak (nieuw). Op 03-10-1734 is hun zoon Pieter geboren. Deze trouwde op 34-jarige leeftijd met Grietje Hindriks Meijering uit Eext. Nadat het jonge stel vier kinderen had gekregen, zijn ze verhuisd naar de boerderij van haar ouders.
De boerderij van haar vader, Hindrik Meijering, was iets groter. Deze boerderij werd in 1794 verkocht aan Jan Andries Danils, in 1771 getrouwd met Sara Jans van Echten, weduwe van Albert Willems. Dit paar kreeg drie kinderen (Jan 1772, Trijntje 1774 en Andries 1778). Hun oudste zoon Jan Jans Danils in 1773 getrouwd met Aaltje Gerrits uit Gasselte. Hij was Schoenmaker van beroep. Zij kregen 10 kinderen. Hun tweede kind, de in 1797 geboren Magdalena Jans Danils, trouwde op 11-06-1827 Teunis Freriks Wapsenkamp uit Annen. Zijn naam kon door regelgeving van Napoleon gemakkelijk gewijzigd worden in Rozenveld. In de boerderij woonden meestal twee gezinnen, steeds twee zwagers. In het achterste (grootste) deel woonde de boer met zijn gezin. In de voorkamer woonde de schoenmaker met zijn gezin die daar ook zijn werkplaats had. Jan Danils kocht bij de boeren de huiden van geslachtte koeien. In 1801 kochte hij op 10 november een huit van 60 pond deze werd betaalt met 6 gulden. Op 2 november 1802, de slachtmaand kocht hij een huit van 41 pond voor 4 gulden en 2 stuivers en nog een huit van 42 pond voor 4 gulden en 4 stuivers, nog een huit 48 pond voor 4 gulden en 16 stuivers.
Schoenmakers looiden destijds zelf leer. Tijdens het looien gaan de haren los in de huiden zitten. Hiervoor moest de schil van eikenbomen (eekschillen) gebruikt worden. In het late voorjaar werden de eiken geschild. De huiden werden gelooid in een waterplas (koepie en eigendom van de familie Julsing) even buiten Eext aan de Kerkweg naar Anloo. Het looiproces stinkt behoorlijk en daarom werd het looien ver buiten het dorp gedaan. Het looiproces duurde enkele maanden. Daarna werden de huiden thuis gedroogd.