Hij is getrouwd met NN ( onbekend).
Zij zijn getrouwd
Kind(eren):
wonende in "pays de Lalloue", erfelijk bailly-collecteur van Laventie en Lagorge.
Het Rijnlandse geslacht.
Sinds enige tijd doet Annie Ansaldi-Esser, dochter van Johannes Esser en kleindochter van Jannetje
Esser-Boekee, in Frankrijk onderzoek naar de oorsprong van het Rijnlandse geslacht Boekee. Van
Didier Bouquet heeft zij een document ontvangen gedateer d 15 september 1655, waarin Antoine
Boucquet, laboureur à Ruisbourcg en Hollande, oudste zoon en erfgenaam van Jan Boucquet, laat
vastleggen dat zijn zoon Antoine het erfelijk ambt van bailly-collecteur zal behouden. Beiden
zijn dan aanwezig in Laven tie. Het document bevestigt hiermee de band van het Rijnlandse
geslacht Boekee met het "Pays de Lalloue" en de dorpen Laventie en Lagorge, maar minstens even
interessant is dat de stamboom hiermee een generatie eerder begint, nl. met Jan Boucquet. D e
aanleiding voor de bevestiging van de erfelijke functie is mogelijk geweest dat Jan kort hiervoor
is overleden.
Antoine (Janszn) Boucquet ontvlucht zijn geboortegrond en vestigt zich eerst in Keiem
(West-Vlaanderen). Uiteindelijk vestigt hij zich rond 1648 in Rijnsburg waar hij op 26 september
1672 (in onze geschiedenis vaak aangeduid als het rampjaar) wordt b egraven. De eerste verwijzing
naar hem in Nederlandse archieven is in een notariele akte uit 1674. Hieruit blijkt dat Antoine
erfelijk baljuw cq. gaarder (bailly-collecteur) is van Laventie en Lagorgue, twee dorpen gelegen
in het Pays de Lalloeu (in het huidige Noord-Frankrijk op ca 40 km. ten westen van Lille). Het
geslacht is vanaf de aanvang protestant. Onder meer uit de vooraanstaande functie die zijn vader
en hij erfelijk bezaten en het feit dat Pays de Lalloue in de periode rond 1600 een centrum werd
van de zg. Bosgeuzen kan worden afgeleid dat Antoine evenals zijn vader Jan tot de Hugenoten
heeft behoord. Zijn vertrek zal een rechtstreeks gevolg zijn van de onlusten waar de Hugenoten
mee zijn geconfronteerd. Hij is omstreeks 1630 ver trokken uit Pays de Lalloeu ten tijde van de
derde grote golf vluchtelingen, waarbij ook een groot deel van de bevolking van Lagorge vluchtte.
Vervolgens heeft hij een aantal jaren in Keiem (West Vlaanderen) gewoond en is daarna, mogelijk
naar aanlei ding van de Vrede van Munster, doorgetrokken naar Rijnsburg, waar hij een boerderij
(huis, erf en tuingrond) betrok aan de westzijde van de Langevaart bij de Zandlaan. Zijn
nageslacht woonden nog lange tijd op deze plek.
Het geslacht is sindsdien in Rijnsburg gebleven; ook heden ten dage wonen er nog enkelen. Het
merendeel van de huidige leden woont in Zuid Holland, met name in en rond Leiden, Den Haag, Delft
en Rotterdam. Een aantal is in de tweede helft van de 20e eeuw geemigreerd, o.a. naar Canada,
Zuid-Afrika, Australie en de Verenigde Staten. Vertegenwoordigers van het geslacht kweekten al
omstreeks 1750 in Rijnsburg bloembollen. In het midden van de 18e eeuw waaieren zij uit naar
andere dorpen en steden, w aar ze zich onder meer vestigen als (meester)metselaars, zeelieden en
kooplieden. Een tweede groep vertrekt aan het eind van de 19e eeuw uit Rijnsburg en vestigt zich
in Den Haag en Delft, in eerste instantie voornamelijk als arbeider.
In overeenstemming met de huidige Nederlandse privacy-wetgeving zijn van de thans in leven zijnde
personen en hun naaste verwanten geen gedetailleerde gegevens vermeld, maar slechts de
familierelaties. Bij overleden personen is slechts dit gegeven op genomen. Daarnaast wordt elke
samenlevingsvorm omschreven als "is getrouwd met", ook als de relatie is beeindigd. "Is getrouwd
met" moet dus worden gelezen als: er is sprake (mogelijk geweest) van een relatie en niet
uitsluitend als "er is sprake va n een nog bestaand kerkelijk en/of wettelijk huwelijk".
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.