Stamboom Noorlander » Johannes Claasz "Jan" Noorlander (1757-1833)

Persoonlijke gegevens Johannes Claasz "Jan" Noorlander 

• Roepnaam is Jan.
• Hij is geboren op 26 april 1757 in Voorburg.
• Hij werd gedoopt op 1 mei 1757 in Voorburg.Bron 1
• Beroep: timmerman, rentenier.
• Hij is overleden op 21 maart 1833 in 's-Gravendeel, hij was toen 75 jaar oud.Bron 2

  Overleden Zuid Voorstraat 179 Wijk 6, Overlijdings aangifte door: Jan Kluit 48 jr metselaar schoonzoon en Leendert Moret neef.

• Een kind van Claas Jansz Noorlander en Antje Dekkers
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 19 oktober 2013.

Gezin van Johannes Claasz "Jan" Noorlander

(1) Hij is getrouwd met Lijntje Oomen.

Zij zijn op 16 april 1780 te Rotterdam in ondertrouw gegaan.Bron 3

Johannes Noorlander, jongeman, van Voorburg, Wonend te Zijl, Lijntje Oomen Jongedochter, van Wel in Gelderland, Wonend te Zijl.

Johannes deed belijdenis in october 1775 in 's-Gravenhage, in 1781 werd zijn vrouw Lijntje Oomen tot vroedvrouw benoemd in Warmond, en reeds in april 1782 te Strijen. Naast de praktijk van zijn vrouw oefende Noorlander hier het timmersvak uit. Hij vervulde tevens de functies van ijkmeester en opperbrandmeester en heeft tweemaal tevergeefs geprobeerd om ook aanspreker te worden. Zijn echtgenote, die hem drie kinderen schonk overleed op 13 mei 1776. Begin februari 1808 hertrouwde johannes met de 39 jarige chirurgijnsdochter Anna Geervliet, die een stiefkind was van zijn zus, de vroedvrouw Maria Noorlander. zijn laatste levensperiode bracht hij door in 's-Gravendeel, waar hij in 1820 en 1821 zijn autobiografie schreef.

Gedenk des weegs, of Gods wonderlijke leidingen met Johannes Noorlander, (1758-1833), die gewoond heeft te Voorburg, Rotterdam, Warmond, Strijen en 's-Gravendeel J.J. Groen & zoon, 1900 - 112 pagina's

Het is 1773 en Johannes is 16 jaar en is een serieuze timmermansknecht, en woont in Voorburg, hij kerkte op aanraden van zijn nicht (niet bekend welke naam hieraan te verbinden is) vanaf dat jaar bij Dominee Frieswijk in s-Gravenhage, omdat de prediking van dominee Kleman in Voorburg hem niet beviel. Via een oude man kreeg hij werk in Den Haag bij een vrome baas, nam les bij een catechiseermeester en werd in de herfst van 1776, -hij was nog maar achttien jaar oud- als lidmaat aangenomen.

Nota bene nadat hij belijdenis had gedaan werd hij verliefd en kreeg iets met een minder ernstig meisje en kwam er al spoedig een verflauwing van zijn godsdienstige interesse -twee zondige jaren- bracht hij met dit meisje door, een meisje waar al zijn genegenheid naar uitging. Echte liefde dus.

Maar op 4 mei 1781 trouwde hij in Rotterdam met een ander meisje, Lijntje Oomen en startte een gezin. In september 1789 werd Johannes weer gegrepen door een preektekst van Dominee 't Hooft in Strijen en bekeerde weer tot zijn geloof. Voordat Johannes door deze tekst op de weg van het geloof wederkeerde, had hij, volgens zijn geschrift -hoewel maar 7 jaar lang- openlijk in zonde geleefd.
Want de vrome ijver was een beetje verdwenen, Johannes was al blij als het "amen" klonk, terwijl de lectuur van de bijbel moest wijken voor verpozing met de krant of tijdschriften. Hij liet het dan ook eerst niet weten aan zijn vrouw en vrienden dat hij weer zo getroffen was door het woord Gods.
Zijn vrienden snapte deze ommekeer niet helemaal, want zelfs een vis tochtje was uit den boze, de een spotte ermee, en een ander had de opmerking dat hij bang was hem voortaan als "een voorganger in goddeloosheid"te moeten missen, terwijl de rest vond dat hij zich niet zo moest aanstellen.

Na de dood van zijn vrouw in en na 1786 reisde Johannes eens in 't jaar van Strijen naar Den Haag om Dominee Frieswijk te horen. En hij zocht vaak 's avonds een afgelegen weg om te bidden.

In 1803 werd te Strijen een jonge ongehuwde moeder, Dirkje van V., ter dood veroordeeld wegens het vermoorden van haar kind. Johannes toog 's zondags met een ouderling -dominee 't Hooft was in Cillarshoek- naar het dorpshuis om met het wanhopige meisje te praten. Voor een toegestroomde menigte hield Johannes toen een halve preek. Hij sprak over de afval van God, waardoor alle mensen even boos geworden zijn, maar ook over de mogelijkheid dat zij ondanks haar wandaad nog genade in Christus ontvangen kon. De Dominee was woedend toen hij van dit gebeurde hoorde en liet Johannes via de baljuw verbieden om nog bij Dirkje te komen. Het doodvonnis werd overigens veranderd in enkele jaren Tuchthuisstraf. De Dominee bemoeide zich alleen nog met het meisje om haar lezen te leren.

Dat ook bij de beste pièetist aardse motieven konden spelen, daarvan geeft Johannes ook een duidelijk voorbeeld door als 50 jarige weduwnaar een tweede huwelijk aanging, mede om een einde te maken aan de onmogelijke positie waarin hij, -door kerkelijke ervaringen- in zijn woonplaats Strijen- was geraakt. Begin 1807 liet hij het oog vallen op de 39 jarige stiefdochter van zijn zus, dochter van een chirurgijn uit s'Gravendeel "en tevens zeer bemiddeld". Toen hij haar vroeg, was zij zo ziek dat men eerder haar begrafenis dan haar huwelijk verwachtte, maar Johannes wist zich door God geleid. Zijn geliefde Anna Johannesdr. Geervliet, herstelde en zij trouwden in Strijen op 15 februari 1808. Als een "welgezeten burger"heeft hij met haar zijn verdere leven mogen slijten. Wel moest hij erkennen, dat zijn vroomheid in deze periode verwaterde tot een "sleur-en gewoontedienst"

Mijn conclusie: dat Johannes na wat jeugdzonde's, een brave en overijverige, gelovige,maar belerende man is geworden. Wat mij opvalt in het hele gebeuren is dat Johannes wel de man was die niet bang was om andere mensen op hun vingers te tikken , als die wat hem betrof zich niet 100 % aan de leer hielden. Zelfs met Dominee 't Hooft lag hij op een gegeven moment in de clinch, doordat Johannes vond dat Dominee er niet zoveel van bakte, maar zelf was hij ook niet erg standvastig in zijn geloofsbeleving. Het schommelde nogal. We hebben door deze stukjes wel een beeld gekregen van Johannes.

Kind(eren):

1. Antje Jansd Noorlander  1786-1858 
2. Naéömi Johannesdr Noorlander  1793-1819 
3. Nicolaas Jansd Noorlander  1794-1794

(2) Hij is getrouwd met Anna Johannesdr Geervliet.

Zij zijn op 29 januari 1808 te 's-Gravendeel in ondertrouw gegaan.Bron 5

Notities over Johannes Claasz "Jan" Noorlander

jongeman, afkomstig van Voorburg, wonende Zijl.
Johannes deed belijdenis in october 1775 in 's-Gravenhage, in 1781 werd zijn vrouw Lijntje Oomen tot vroedvrouw benoemd in Warmond, en reeds in april 1782 te Strijen. Naast de praktijk van zijn vrouw oefende Noorlander hier het timmersvak uit. Hij vervulde tevens de functies van ijkmeester en opperbrandmeester en heeft tweemaal tevergeefs geprobeerd om ook aanspreker te worden. Zijn echtgenote, die hem drie kinderen schonk overleed op 13 mei 1776. Begin februari 1808 hertrouwde johannes met de 39 jarige chirurgijnsdochter Anna Geervliet, die een stiefkind was van zijn zus, de vroedvrouw Maria Noorlander. zijn laatste levensperiode bracht hij door in 's-Gravendeel, waar hij in 1820 en 1821 zijn autobiografie schreef.

Gedenk des weegs, of Gods wonderlijke leidingen met Johannes Noorlander, (1758-1833), die gewoond heeft te Voorburg, Rotterdam, Warmond, Strijen en 's-Gravendeel J.J. Groen & zoon, 1900 - 112 pagina's

Het is 1773 en Johannes is 16 jaar en is een serieuze timmermansknecht, en woont in Voorburg, hij kerkte op aanraden van zijn nicht (niet bekend welke naam hieraan te verbinden is) vanaf dat jaar bij Dominee Frieswijk in s-Gravenhage, omdat de prediking van dominee Kleman in Voorburg hem niet beviel. Via een oude man kreeg hij werk in Den Haag bij een vrome baas, nam les bij een catechiseermeester en werd in de herfst van 1776, -hij was nog maar achttien jaar oud- als lidmaat aangenomen.

Nota bene nadat hij belijdenis had gedaan werd hij verliefd en kreeg iets met een minder ernstig meisje en kwam er al spoedig een verflauwing van zijn godsdienstige interesse -twee zondige jaren- bracht hij met dit meisje door, een meisje waar al zijn genegenheid naar uitging. Echte liefde dus.

Maar op 4 mei 1781 trouwde hij in Rotterdam met een ander meisje, Lijntje Oomen en startte een gezin. In september 1789 werd Johannes weer gegrepen door een preektekst van Dominee 't Hooft in Strijen en bekeerde weer tot zijn geloof. Voordat Johannes door deze tekst op de weg van het geloof wederkeerde, had hij, volgens zijn geschrift -hoewel maar 7 jaar lang- openlijk in zonde geleefd.
Want de vrome ijver was een beetje verdwenen, Johannes was al blij als het "amen" klonk, terwijl de lectuur van de bijbel moest wijken voor verpozing met de krant of tijdschriften. Hij liet het dan ook eerst niet weten aan zijn vrouw en vrienden dat hij weer zo getroffen was door het woord Gods.
Zijn vrienden snapte deze ommekeer niet helemaal, want zelfs een vis tochtje was uit den boze, de een spotte ermee, en een ander had de opmerking dat hij bang was hem voortaan als "een voorganger in goddeloosheid"te moeten missen, terwijl de rest vond dat hij zich niet zo moest aanstellen.

Na de dood van zijn vrouw in en na 1786 reisde Johannes eens in 't jaar van Strijen naar Den Haag om Dominee Frieswijk te horen. En hij zocht vaak 's avonds een afgelegen weg om te bidden.

In 1803 werd te Strijen een jonge ongehuwde moeder, Dirkje van V., ter dood veroordeeld wegens het vermoorden van haar kind. Johannes toog 's zondags met een ouderling -dominee 't Hooft was in Cillarshoek- naar het dorpshuis om met het wanhopige meisje te praten. Voor een toegestroomde menigte hield Johannes toen een halve preek. Hij sprak over de afval van God, waardoor alle mensen even boos geworden zijn, maar ook over de mogelijkheid dat zij ondanks haar wandaad nog genade in Christus ontvangen kon. De Dominee was woedend toen hij van dit gebeurde hoorde en liet Johannes via de baljuw verbieden om nog bij Dirkje te komen. Het doodvonnis werd overigens veranderd in enkele jaren Tuchthuisstraf. De Dominee bemoeide zich alleen nog met het meisje om haar lezen te leren.

Dat ook bij de beste piëtist aardse motieven konden spelen, daarvan geeft Johannes ook een duidelijk voorbeeld door als 50 jarige weduwnaar een tweede huwelijk aanging, mede om een einde te maken aan de onmogelijke positie waarin hij, -door kerkelijke ervaringen- in zijn woonplaats Strijen- was geraakt. Begin 1807 liet hij het oog vallen op de 39 jarige stiefdochter van zijn zus, dochter van een chirurgijn uit s'Gravendeel "en tevens zeer bemiddeld". Toen hij haar vroeg, was zij zo ziek dat men eerder haar begrafenis dan haar huwelijk verwachtte, maar Johannes wist zich door God geleid. Zijn geliefde Anna Johannesdr. Geervliet, herstelde en zij trouwden in Strijen op 15 februari 1808. Als een "welgezeten burger"heeft hij met haar zijn verdere leven mogen slijten. Wel moest hij erkennen, dat zijn vroomheid in deze periode verwaterde tot een "sleur-en gewoontedienst"

Mijn conclusie: dat Johannes na wat jeugdzonde's, een brave en overijverige, gelovige,maar belerende man is geworden. Wat mij opvalt in het hele gebeuren is dat Johannes wel de man was die niet bang was om andere mensen op hun vingers te tikken , als die wat hem betrof zich niet 100 % aan de leer hielden. Zelfs met Dominee 't Hooft lag hij op een gegeven moment in de clinch, doordat Johannes vond dat Dominee er niet zoveel van bakte, maar zelf was hij ook niet erg standvastig in zijn geloofsbeleving. Het schommelde nogal. We hebben door deze stukjes wel een beeld gekregen van Johannes.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Johannes Claasz "Jan" Noorlander?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Johannes Claasz "Jan" Noorlander

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen