De Voornamen van Willem van Oranje zijn:Willem Nicolaas Alexander Frederik Karel Hendrik.
Biografie
Prins Willem was de oudste zoon van koning Willem III en koningin Sophie. Zijn roepnaam was Wiwill. Sinds 1849, na het overlijden van zijn grootvader Willem II, was hij de vermoedelijke opvolger van zijn vader.
Zijn opvoeding in Victoriaanse stijl door twee met elkaar ruziënde ouders zou desastreus blijken, al werd hem wel een scherp verstand toegedicht. Zijn intellectuele opvoeding kreeg prins Willem deels van jhr. Eduard de Casembroot en van L.A. te Winkel, die in die tijd aan het Stedelijk Gymnasium Leiden verbonden was.
Prins Willem en zijn vader koning Willem III hadden een verre van goede relatie, culminerend in zelfgekozen ballingschap nadat de koning en de koningin de huwelijksplannen van prins Willem met gravin Mathilde van Limburg Stirum hadden afgekeurd. Vanuit het toenmalige standsperspectief was een dergelijk huwelijk een grove mésalliance. Mogelijk heeft er ook mee te maken gehad dat Willem III zelf een relatie zou hebben gehad met "Matties" moeder en prins Willem wellicht met zijn half-zus zou trouwen.[bron?] Willem III zag onderwijl liever dat zijn zoon zou trouwen met een buitenlandse prinses. De tweede dochter van de Engelse koningin Victoria, Alice, was even als zodanig in beeld, maar de slechte reputatie van Prins Willem was hem reeds vooruit gesneld en de Britse vorstin zag niets in een verbintenis van haar dochter met de prins. Ook de Russische grootvorstin Maria Aleksandrovna, een dochter van Alexander II, leek een geschikte kandidate, maar ook hier kwam het niet tot een huwelijk. Deze Maria Alexandrovna zou, later - ironisch genoeg[bron?] - trouwen met prins Alfred, een zoon van koningin Victoria.
Willem vertrok daarop naar Parijs waar hij zich stortte in een leven van seks, drank en gokken.[bron?] De Parijse boulevardpers was gek op Le Prince de Citron, en wijdde met enige regelmaat grote scandaleuze verhalen aan zijn volgens de geruchten liederlijke handel en wandel. Op 11 juni 1879 stierf prins Willem, 38 jaar oud, totaal berooid[bron?], aan een combinatie van tyfus, een leveraandoening en uitputting. Hij zou zijn vader dus niet opvolgen, net zoals zijn twee jongere broers. Koning Willem III overleefde ook prins Alexander (1851-1884) en prins Maurits (1843-1850). Toch had hij ook in Parijs nooit geheel en al zijn statuten verloren; bij zijn baar lag een krans van ex-keizerin Eugénie van Frankrijk en één van de Engelse kroonprins Eduard. Hij werd bijgezet in de grafkelder van Oranje-Nassau in de Nieuwe Kerk te Delft op 26 juni 1879. Zijn jongere broer Alexander volgde hem op als Prins van Oranje
Willem Nicolaas Alexander van Oranje Nassau |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.