Zij is getrouwd met Magnus Eriksson.
Zij zijn getrouwd rond oktober 1335.Bron 4
Het is onbekend gebleven hoe het kwam dat de koning van Zweden en Noorwegen trouwde met een vrouw uit Namen. In juni 1334 vertrok de koning vanuit Noorwegen naar Namen om een aanzoek te doen. In Namen verloofden zij zich en Magnus keerde in de herfst van 1334 terug naar Zweden. Blanca verliet Namen in de herfst van 1335 en de bruiloft vond plaats in oktober of november 1335, mogelijk op kasteel Bohus. Als bruidsschat kreeg Blanca de provincie Tønsberg in Noorwegen en Lödöse in Zweden. Tonsberg werd in 1353 geruild voor Bohus (vesting), Marstrand, Elvyssel, Ranerike en Borgsyssel. Blanca's troonsbestijging vond plaats in juli 1336, mogelijk op 22 juli in de Grote kerk van Stockholm.
Ze kregen twee zoons, Erik en Haakon en nog minstens drie dochters, waarvan sommige op jonge leeftijd overleden.
Haar man werd beschuldigd vanwege mogelijke homoseksualiteit, hij had dan ook een favoriet in de persoon van Bengt Algotsson, Hertog van Finland, al werd nooit bewezen dat hun relatie een seksueel getint was. Blanca leek een goede relatie met Magnus te hebben, waarbij ze ook politieke vrijheden kende. In 1345 werden haar broers Lodewijk en Robert tot vazallen benoemd van koning Magnus. Op haar koninklijke zegel wordt ze 'Koningin van Zweden, Noorwegen en Skane' genoemd, het feit dat ze geen sluier draagt op de afbeelding van het zegel kwam normaal gezien nooit voor bij vrouwen van haar leeftijd.
Haar politiek invloed maakte haar omstreden en zij werd daardoor blootgesteld aan publieke kritiek en laster. In 1359 werd ze publiekelijk beschuldigd omdat ze haar schoondochter Beatrix van Beieren vergiftigd zou hebben en ook haar eigen zoon, mederegent koning Erik. Historici geloven echter dat de schoondochter en zoon overleden zijn aan de pest. Ze werd net als haar man niet gewaardeerd door de later heilig verklaarde Birgitta van Zweden die haar beschuldigde van ontrouw. Bengt Algotsson werd daarbij aangewezen als geliefde van zowel de koning als de koningin.
Ze spendeerde haar laatste jaren, vanaf 1359 tot haar dood, op het kasteel van Tønsberg in Noorwegen en regeerde daarbij over het zuidoosten van het land. Op 9 april 1363 trouwde haar zoon Haakon met Margaretha, een dochter van Waldemar IV van Denemarken. Kort na de bruiloft voelde Blanca zich ziek en zij overleed al snel daarna. De doodsoorzaak en haar laatste rustplaats zijn onbekend gebleven.
In Zweden wordt koningin Blanca herinnerd in het oude liedje Rida rida ranka, hästen heter Blanka (rijen, rijen op mijn knie, het paard heet Blanca). Dit inspireerde later de schilder Albert Edelfelt tot een historisch schilderij met Blanca en haar zoon Haakon.
Blanca van Namen | ||||||||||||||||||
± 1335 | ||||||||||||||||||
Magnus Eriksson |