Hij is getrouwd met Judith (Jutta) van Daun (Dame van Dorweiler).
Zij zijn getrouwd
Kind(eren):
De broers Meginher en Harper van Randerath droegen hetzelfde wapen Rood-Gold geschaakt en de helft het erfdeel van Dorweiler van Meginherus dat hij aan de kerk schenkt zouden we kunnen afleiden dat Stephan I zijn echtgenote van het gut van Dorweiler zou afstammen!?
Embrico van Dietz gehuwd met Aleyde N. ( Randerath?) schenk 1106 aan klooster Rolduc van Dorweiler drie schellingen en zes penningen. Annalen Rolduc.
De tweede helft van het erdeel zien we terug bij een verkoop tbv de kruistocht van Goswinus van Randerath een achterkleinzoon van Hartpern.
Hieruit kunnen we konkluderen dat de broers zonen zijn van Stephan I van Sponheim.
Stephan I wordt Abt te Reichnau waar zijn groovader Immo ook reeds abt was in 1006/8 en een reform doorvoerde.
Stephan II van Sponheim had een zoon Meginherus genaamd en evenzo de naam Gerard komt ook bij 3 generaties Randerath opeenvolgend na Harper II voor! Stephan II Graaf van Sponheim is 1090 nu ook bij een geschil aanwezig als getuige tussen Brauweiler en St. Mariagraben over het goed Dorwilere.
Hermann III Archbishop of Koln settled the dispute between Kloster Brauweiler and Koln St Maria by charter dated 1090, witnessed by " Stephanus II comes (v. Sponheim), Gerhardus de Hochstade (zwager v. Stephan), Arnoldi prefectus urbis, Adelbertus de Saffinberg, Adolfus de Monte, Adelbero de Dauno. Hermann Archbishop of Koln donated revenue to Koln St Cecilia by charter dated 1094, witnessed by " Adelbert I comes de Norvenich, Adelbert II comes de Saffenberg (vader en zoon mogelijk de voogden van Brauweiler), Gerhart III comes de Guliche (Gulickgau broer v. Judith), Gerhart de Hochstathen (zijn moeder was N.v. Sponheim) , Ethelger de Hengebach (Echtgenoot van Judith v. Sponheim), Meginherus I de Randenrothe (zoon van Stephan I en broer van Stephan II v.Sponheim) deze groep getuigen was familie van elkaar.
Die Burg Spanheim gab es moglicherweise bereits im 11.Jh:
urkundlich erwahnt ist ein Stephan de Spanheim (mittelalterliche Schreibweise von Sponheim) im Jahre 1075. Ob dieser bereits auf der Stammburg Sponheim saß, ist unklar.
Ook schrijft Heinzelman dat er nog een Elger I van Hohnstein is met hetzelfde wapen Rood wit geblokt echter met veel minder blokken. Elger I was Graaf van Ilfeld , urkundlich 1103 bis 1128 maar verder zijn geen aanwijzingen gevonden of zij familie van Sponheim waren!
Vanaf de komst van de Stephan I van Sponheim werd het zuid-Limburgse en aangrenzende Deutse deel door Sponheim weer langzaam bevolkt;
Hartpern woonde te Randerath,
Meginherus woonde bij Geilenkirchen Horrich en was waarschijnlijk de peetoom van Stephans II zijn zoon Meginherus de latere graaf van Sponheim en Morsberg.
Judith huwde Ethelger I van Hengebach.
Dochter Judith van Stephan II van Sponheim treed in het klooster in.
Een obekende dochter huwt Theoderich van Are Heer van Heerlen.
Godtfried I de kleinzoon van Stephan II (zoon van Gerard van Clervaux en Ouren) wordt heer te Schinnen. (Winandsrode).
Heinrich I de kleinzoon van Godtfried I hij is de zoon van Meginher, huwt Agnes van Heinsberg en wordt heer te Heinsberg
Als nakomelingen van Immo wisten zij als geen ander van het vruchtbare akkerland tussen Rijn en Maas.
Stephan I van Sponheim (Graaf van Sponheim 1052-1071, Abt van klooster Reichenau 1071) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Judith (Jutta) van Daun (Dame van Dorweiler) |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.