Derk sneuvelt door "eigen vuur" in de eerste dagen van de Tweede Wereldoorlog.
Derk Brons komt om door "eigen vuur".
In mei 1940 werd hard gestreden om het bezit van het Eiland van Dordrecht. Duitse parachutisten waren met zo'n 1.250 man geland bij Zwijndrecht, Dordrecht, Tweede Tol, Willemsdorp en Moerdijk. Het ging hen om het bezit van de bruggen over de Oude Maas bij Dordrecht en de Moerdijkbruggen. In Tweede Tol hadden de Duitsers hun hoofdkwartier. Om het gehele Eiland alsmede Dordrecht zelf werd vier dagen verbitterd gevochten. Op 13 mei in de late middag ontruimden de Nederlandse troepen het gehele Eiland tenslotte, omdat een Duitse hoofdmacht was doorgestoten naar Rotterdam via de Moerdijk- en Oude Maasbruggen. Veel oude Nederlandse kazematten en een enkele Duitse bunker uit de bezettingstijd zijn nog op het Eiland te vinden. Met name langs de zuidoost en zuidflank van het Eiland.
Het 1e en 3e Peloton (inclusief een Sie zware mitrailleur en een Sie PAG) van het 2e Eskadron 2e Regiment Huzaren Motorrijders is op 12 mei overgezet naar Dordrecht. Het kreeg in de vroege ochtend bevel naar het veer bij Wieldrecht te gaan en dit te verkennen. Men reed via de tunnel onder het spoor en werd daar zwaar onder vuur genomen, maar het voorste peloton wist zich daar doorheen te slaan zonder verliezen. Vervolgens reed men bij de Zeehaven in een hagel van Duits vuur, opnieuw omdat kennelijk de Duitse corridor tussen de bruggen en Wieldrecht onbekend was bij de bevelvoerders. De motorrijders werden opgevangen door 2./FJR1. Het betrof hier de sector rond de Zeehaven, waar 2./FJR1 verdedigingspunten had ingericht. De restanten van het peloton bleven tot ca 20.30 uur gedekt in bij een benzinestation, waarbij zij constant onderdrukt werden door Duitse vuur. Gedurende de late avond wist men weer ongedeerd de stad te bereiken, lopend. Alle motoren en zware wapens werden achtergelaten.
Een ander deel van het eskadron - in hoofdzaak bestaande uit de sectie zware mitrailleurs en PAG - reed via de Zuidendijk richting Wieldrecht, maar werd bij de Zeehaven voor het viaduct gedwongen halt te houden, nadat de sectiecommandant met zijn motor strandde doordat zijn chauffeur (huzaar Zuiderwijk) door het hoofd werd geschoten. Men kwam in vuurgevecht met de parachutisten, waarbij enige slachtoffers vielen, en trok te voet verder naar de Zeehaven. Daar trachtte men langs de Kilzijde naar het zuiden te trekken, maar werd men vanaf de 's Gravendeelse zijde zwaar onder vuur genomen door Nederlanders die dachten met Duitsers van doen te hebben. Tragisch genoeg wordt in de verslagen aan die zijde opgeschept over het neerschieten van Duitsers, terwijl dit in feite huzaren waren.
De kwestie kostte uiteindelijk tien huzaren het leven, waarvan vijf (o.a. Derk Brons op de Kilzijde Zeehaven) door eigen vuur.
Bron: www.zuidfront-holland1940.nl
Derk wordt begraven in Nieuw-Amsterdam. (Vak I - Rij E - Graf 14)
Relatie met de familie Hobers
Derk is de kleinzoon van Dina Hobers .
BS Schoonebeek
http://www.zuidfront-holland1940.nl
BS Emmen