Stamboom Foppes » Jochem Foppes (1882-1967)

Persoonlijke gegevens Jochem Foppes 

• Hij is geboren op 27 mei 1882 in Nieuwehorne.
• Hij is overleden op 17 november 1967 in Leeuwarden, hij was toen 85 jaar oud.
• Een kind van Jan Jans Foppes en Tietje Sjoerds Zandstra
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 10 juni 2022.

Gezin van Jochem Foppes

Hij is getrouwd met Jacoba Annechiena Kliphuis.Bron 2

Zij zijn getrouwd op 25 september 1912 te Emmen, hij was toen 30 jaar oud.

Kind(eren):

1. Edske Foppes  1915-1988 

Notities over Jochem Foppes

Schrijver: Edske Foppes (1915) aangevuld door zijn vrouw, Corrie Foppes-Arendz (1923).

Opa JOCHEM FOPPES is op 27 Mei 1882 geboren als nakomertje in het gezin JAN FOPPES en TIETJE ZANDSTRA. Zijn oudste zuster HARMKE, die getrouwd was met de stationschef ARIE JAN LONSAIN en geboren in 1861, dus 21 jaar ouder, kreeg ongeveer tezelfdertijd haar eerste kind.

Van de andere kinderen weet ik dat oudere broers JAN en SJOERD naar Amerika zijn geemigreerd evenals zijn zusje JANTJE. Aan haar was Jochem zeer gehecht want zij heeft hem verzorgd (nadat hij aanvankelijk nog ten huize van de Lonsains is opgenomen) nadat Moeder TIETJE op 16 December 1888 was overleden. Na verloop van tijd trouwde Jantje met een VAN DER LAAN, lid van een bekende veehandelaarsfamilie en emigreerde naar Amerika, waar broer Jan reeds woonde.

Vader JAN FOPPES, was herbergier in Nijehorne, de herberg naast de kerk bestaat nog, zij het dat er nu een bedrijf in is gevestigd.De omgeving van Nieuwehorne had nogal wat natuurschoon en dit heeft bij JOCHEM geleid tot liefde voor de natuur, die hem zijn leven lang is bijgebleven. Hij hield van WANDELEN.

Als jongen nam hij mij mee vanaf de Bilderdijkkade (Amsterdam) naar het pad door de Slatuinen (Kwekerijen) vanaf de Admiraal de Ruyterweg naar de Haarlemmertrekvaart ter hoogte van waar nu de Bosch en Lommerweg loopt. Toen ik wat groter werd wandelden we Zondagochtends langs de Amstel naar Ouderkerk, langs de Nieuwe Meer, langs de Ringvaart en dan vanaf Sloten met de motortram terug.

Of we gingen met de "Kraaieknip", de eerste autobus vanaf het Leidseplein naar de Watergraafsmeer (Kraai = begrafenisondernemer, een verwijzing naar de Oosterbegraafplaats). Of we liepen vanaf Zeeburg langs de Zuiderzee (nu IJsselmeer)-dijk naar Diemen.

Terugkomend op grootvader JAN FOPPES, die ik nimmer heb gekend,die verhuisde later naar een herberg aan het eind van de Fok in Heerenveen, die niet meer bestaat. JOCHEM bezocht daar de Franse School.

Evenals zijn nichtjes Titia en Jo Lonsain,die hem hun tassen lieten dragen op straffe van hem straks op het schoolplein OOM te noemen (wat overigens hun ware relatie was). Hij was een intelligente jongen en werd na zijn schooltijd klerk bij de inspecteur van de Belasting in Herenveen.

Later werd hij klerk bij de Inspecteur in Emmen. Daar ontmoette hij zijn COBA KLIPHUIS in de Emmer Soiree club, een amateur-toneelgezelschap, waarvan ook RICHT(Kliphuis) en Jan Hadders ( de vader van Roelf Zegering Hadders) en Huizing lid waren. JOCHEM, een knappe jongeman met zwarte knevel en bolhoed en COBA verliefden zich inelkaar, maar de ouders KLIPHUIS hadden bezwaar: Jochem had geen vooruitzichten, vonden zij.

HELAAS , de volgende bladzij van Eddies verslag is zoek.Vinden we hem weer, dan drukken we dat origineel alsnog af. Voorlopig zal ik voor zover mij de feiten bekend zijn het verhaal afmaken.

In het milieu van de KLIPHUIZEN was een ambtenaar niet zo in tel Nog lange tijd na hun huwelijk werd Jochem bij aankomst voor een logeerpartij begroet met de woorden: "Zo, Ambtenaar!" Hun verloving duurde ZEVEN jaar!

Maar toen Jochem was overgegaan naar de Posterijen en op het Hoofdkantoor in Amsterdam (Nieuwezijds-voorburgwal) en een vaste aanstelling kreeg kon het huwelijk plaats vinden op 25 September 1912. Dat hun enige kind EDSKE in Rotterdam werd geboren was het gevolg van een tijdelijke overplaatsing naar die stad.

JOCHEM was een intelligente en plichtsgetrouwe ambtenaar met een grote liefhebberij voor cijfers. Hij kon razendsnel met de hand bankbiljetten tellen. Hij was (dachten wij, EDDY en ik) geen fantasierijk man. Hij becommentarieerde Coba's tranen bij het lezen van een droevig boek in de trant van: "Laat je toch niet door zo'n schrijver in de maling nemen.Die is er het alleen maar om te doen jou te laten huilen en daar centen aan te verdienen".

Ook aan verre vacanties had hij geen behoefte onder het motto "Boom is Boom" (waar dan ook.. ). Toch zijn ze twee keer in het buitenland geweest en wel in de Ardennen (Houffalize). Vader en zoon gingen eerst samen, toen Moeder moest bijkomen van een zware (vrouwenkwaal) operatie en zij vond dat haar mannen een vacantie verdiend hadden. Later is het echtpaar er ook nog eens naar toegereisd. Grote pret om al pootjebadend in de rivier thee te drinken.

Opa Jochem bleef tot het laatste een wat je noemt een "keurige verschijning". Kenmerkend was zijn geprononceerd achterhoofd, dat zijn kleinzoon Jochem ook heeft.. Hij had een gaaf gebit waarmee hij indien dat zo uitkwam heel charmant kon lachen. Het was een ingetogen man, door en door fatsoenlijk maar zijn marges om fluctuerende gevoelszaken te bemannen waren niet breed.

In zijn ouderlijk gezin waren alcoholproblemen, zowel bij zijn vader als bij zijn broers. Waarschijnlijk is zijn broer ROMKE Foppes daaraan te gronde gegaan. JOCHEM had een afschuw van drank, en had als steun zijn zeer strijdbare COBA aan zijn zijde. Typerend is zijn reactie op uitzending naar postkantoren ter tijdelijke vervanging van het hoofd aldaar. Hij werd dan gewoonlijk ondergebracht in plaatselijke hotels of logementen. Maar kon het in die sfeer van alcohol en taplawaai niet uithouden. In feite kon hij niet zonder zijn gezinnetje.

Door zijn zeer matige wijze van leven heeft hij het fysiek heel lang volgehouden (85 jaar) hoewel hij op 18-jarige leeftijd al door de militaire dienstplicht werd afgekeurd wegens een toen reeds gesignaleerde hartvergroting.In zijn carriere bracht hij het tot referendaris.

Toen hij op 56jarige leeftijd de mogelijkheid kreeg om met pensioen te gaan heeft hij dat geaccepteerd. Ze bleven in Amsterdam wonen totdat tegen het eind van de tweede wereldoorlog (1940/45) de woon- en voedsel-situatie zo precair werd, dat ze op aanraden van zoon Eddy en Oom Lupko naar Leeuwarden verhuisden.

Ze waren een onafscheidelijk paar. Zoals Eddy mij bij nadere kennismaking zei: "Het zijn net een stel piggelmee-en". Toch heeft hij Coba nooit een kadootje of een bloemetje gegeven. Toen ze 50 jaar getrouwd waren zou het dan wezen. Op sterke aandrang van tante Jeane Lonsain liet hij een cyclameplant bezorgen met als afzender: Jochem. Oma was hoogst verbaasd en vroeg zich wie die Jochem was.

Ze noemde hem trouwens CHEM. En wij zeiden dikwijls (niet tegen hem) Dibbes. Sober opgevoed werd hij in zijn laatste jaren wat je noemt erg zuinig. Hij genoot zeer van zijn kleinkinderen en met name Joost, zijn naamgenoot JOCHEM gaf hem veel vreugde.

In 1967 werd het huis aan de Spanjaardslaan in Leeuwarden hen te machtig en vonden zij een nieuw onderdak in een huis van "Pro Senectute" in Beetsterzwaag. Het gezag van Mevrouw Cornelisse, de directrice beviel hem maar matig, maar lang heeft hij er niet onder geleden. Zijn gezondheid wankelde steeds meer en op 17 November 1967 overleed hij in het Diaconessenhuis in Leeuwarden in mijn bijzijn. Hij werd in Groningen gecremeerd en zijn as ligt begraven op het kerkhof van Beetsterzwaag. Als je het hek binnenkomt, linksaf.

Notes by son Edske Foppes (1915) complete by his wife, Corrie Foppes-Arendz (1923).

Grandfather Jochem Foppes was born on 27 May 1882 as a latecomer in the family of Jan Foppes (1835) and Tietje Zandstra (1839). His oldest sister Harmke, who was married to the station master Arie Jan Lonsain, was 21 years older than Jochem, she bore her first child almost at the same time.

Of the other brothers and sisters I know that brothers Jan (John) and Sjoerd (Stuart) as well as sister Jantje (Jenny) emigrated to the United States. Jochem was especially attached to Jantje (Jennie) because she looked after him when his mother died in 1888, when he was only six years old (this was after a brief stay in the Lonsain household). After some time, Jantje (Jennie) married a guy called van der Laan, a well known cattle traders family. They moved to America, following brother John who had already moved there earlier.

The father Jan Foppes was an inn-keeper ("herbergier") in Nieuwehorne, the inn can still be found next to the church there. The surroundings of Nieuwehorne are full of natural beauty, which instilled in Jochem a love of nature which has always stayed with him. He loved making outdoor walks.

When I was a small child, he used to take me on long walks from the Bilderdijkkade (Amsterdam) to the path along the "salad gardens" ("slatuinen") from the Admiraal de Ruyterweg to the Haarlemmertrekvaart canal more or less where is now the quarter of Bosch en Lommer. When I was bigger, we used to walk on a Sunday morning along the river Amstel to Ouderkerk, then we followed the Nieuwe Meer, along the Ringvaart to Sloten from where we would take the motor-tram back home.

Or we would take the "Kraaieknip" a bus which went from Leidseplein square to Watergraafsmeer where there was a graveyard, hence the name of the bus (a "kraai" is a crow, Amsterdam slang for undertaker) and walk back. Or we would walk from Zeeburg along the Zuiderzee (now Ysselmeer) on the dike to Diemen.

Coming back to my grandfather Jan Jans Foppes (1835), I never got to know him. He moved from Nieuwehorne to Heerenveen and ran an inn there which does not exist anymore on a street called "de Fok". My father Jochem visited the French School there, together with his nieces Titia and Jo Lonsain, who forced him to carry their bags, threatening to call him uncle (which he actually was).

He was an intelligent young man and after finishing school he got a job as clerk with the tax inspection office in Heerenveen. Around 1904 he was moved to the tax inspection office in Emmen. It was here that he met Jacoba Kliphuis, at the "Emmer Soiree Club", an amateur theater group, where also her older brother Richt and guys like Huizing and Jan Hadders, the father of Roelf Zegering Hadders, were members.

Jochem was a smart young man with a black moustache and a bowlerhead. He and Coba fell in love, but Coba's parents objected that Jochem had no prospects to earn a good living, according to them. Among local enterpreneurs such as the Kliphuis family, civil servants did not have a high standing. The engagement lasted for seven years!

(This is where Eddies notes end, continued by Corrie Foppes)

That was when Jochem had moved from the tax office to the post office and obtained a permanent position at the main post office in Amsterdam, on the Nieuwezijds-Voorburgwal. They married 25 September 1912. Their only son Edske was born in Rotterdam on 04 January 1915, as a result of a temporary assignment to the postal office there.

Jochem was an intelligent and dutiful civil servant, with a great love of numbers. He could count banknotes with his hand at dazzling speed. We (Corrie and Eddie) did not believe him to be a man with much imagination. When Coba would cry after reading a book, he would says things like: "Don't let such a writing fellow fool you, this is exactly what they are at, making their readers cry and earn their living from your tears".

He never felt the need tot travel on holidays, saying things like " a tree is a tree, wherever you go..". He went on a holiday twice in his life: both times to the Ardennes in Belgium. The first time he went with his son Eddy, when Coba had undergone a heavy operation (women's complaints) and she decided her two boys had deserved a holiday. Later he went there with his wife one more time, there still is a picture of them having fun drinking tea while bathing in a stream.

Grandfather Jochem kept until the end what I would call a elegant appearance. His protruding back of the head is something his grandson Joost also has. He had very well preserved teeth which could produce a very charming smile, on rare occasions. He was a quiet man, very decent and respectable, but with a small margin of controlling matters of sentiment.

In his parental home there were alcohol problems, both his father and some of his brothers drank too much. It is likely that his brother Romke went down drinking. Jochem abhorred drinking and never touched liquor. He relied strongly on the fierce moral support of his wife, and he could not live without her.

Typical is his reaction to short assignments to post offices outside his home-office. He would be lodged in inns or hotels, but could not stand the noise and the smell of these alcoholic places, and sometimes would rush back home before the end of his assignment.

By living very soberly, Jochem managed to live to a very old age (85), even though at 18 years old he was not seen fit to serve in the army as already then he was found to have a cardiac dilatation.

In his career he finished on the highest rank of civil servants ("referendaris"). He accepted the option to take early pension at the age of 56 in 1938. While their son had moved to Leeuwarden, they stayed in Amsterdam during the war years, only to follow him just before the hunger winter of 1944, when their son and Coba's brother, Lupko, advised them to move to avoid scarcity of food.

Jochem and his Coba were inseparable, they were always together. As my husband explaind to me when we met: " they are like the couple of 'piggelmee' (a Dutch story, similar to the story of the woman and the fish by the Grimm brothers)".

Still, in all those years together, Jochem hardly ever gave his wife a present. When they were married for 50 years, Jochem's cousin Jeanne forcefully advised him to buy flowers for his wife. When a cyclamen pot arrived with sender "Jochem", Coba was very amazed and wondered who the sender could be. She used to call him "chem", we used to refer to him as "Dibbes".

A sober man, economical to the point of stingy. He enjoyed very much seeing his grandchildren, especially his grandson Jochem (Joost), named after him.

In 1967 the house at Spanjaardslaan 111 in Leeuwarden became to big for them to maintain, so the couple moved to a "Pro Senectute" home in Beetsterzwaag. Jochem did not like the director, Ms. Cornelisse, very much, but did not suffer much as his health deteriorated quickly and on 17 November 1967 he died at the Diaconessen hospital in Leeuwarden. He was cremated in Groningen and his ashes were buried at the graveyard in Beetsterzwaag. His grave can be found turning left immediately after entering the graveyard.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Jochem Foppes?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Jochem Foppes

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen