Plaats: (St. Elisabethziekenhuis)
IN MEMORIAM
Voorgelezen tijdens de uitvaartmis op 10 februari 2018 in de Sint Pieterskerk in Turnhout door Annemie van Look-Luyts en Veerle van Assche-Luyts, nichten van Suzanne.
Tante Suzanne werd geboren als het vierde kind in het gezin, het eerste meisje na drie jongens. Er volgden nog een zus en een broer. Uit de verhalen van onze ouders weten we dat er in het streng katholieke gezin ook plaats was voor plezier en creativiteit: er werd veel gezongen, alle kinderen hadden een creatieve en een sportieve hobby.
Tante Suzanne was een goede studente en volgde in het Heilig-Graf
in de humaniora de Latijn-Griekse. Ze waren met vijf klasgenoten. Ze bleven alle vijf contact houden en bezochten en schreven elkaar regelmatig. Voor Tante Suzanne namen ze een belangrijke plaats in.
Ze is de eerste die het groepje heeft verlaten. Tante Suzanne was een zeer goede studente. Ooit vertelde ze ons dat ze in de retorica een verhandeling had geschreven over het humanisme en dat ze deze verhandeling heeft mogen voordragen voor alle leerlingen van de drie hoogste jaren van de humaniora.
Na het plotse overlijden van haar vader toen ze 18 jaar was, begon haar ondersteunende rol ten aanzien van haar moeder en in de handelszaak van haar ouders. Het levenswerk van Tante Suzanne was zonder meer de zorg voor haar moeder. Onze grootmoeder is thuis kunnen blijven tot ze in het jaar 2000 thuis overleed op de leeftijd van bijna 107 jaar. Dit is enkel mogelijk geweest dankzij de onafgebroken en toegewijde zorg van tante Suzanne. Ook voor haar zus Mia, die lang ziek is geweest, heeft zij vele jaren gezorgd.
Haar vroege overlijden was voor Tante Suzanne een enorme klap.
Ook het overlijden van haar broer Martin, in hetzelfde jaar 1978, was een zware dobber. Ook voor haar twee oudere broers-priester was zij een grote steun. Zij hebben hun leven lang elke zondagmiddag thuis bij moeder en later bij Tante Suzanne alleen het middagmaal gegeten.
Samen maakten ze in de zomermaanden veel reizen, onder meer in Duitsland, Italië en Corsica. Ook de andere twee broers waren met hun gezin altijd welkom.
Op Nieuwjaarsdag en Pasen waren er de gezellige en uitgebreide feestelijke diners met heel de familie. Als kinderen hadden wij het gevoel dat haar beste vriendin Marth' en haar familie ook een beetje onze familie waren. Naast de vele taken in het gezin, werkte Tante Suzanne ook, lange tijd voltijds, in het Heilig-Graf, als leerkracht en in de administratie. Ze had er veel hechte vrienden onder de collega's.
Na de dood van Bonneke, onze grootmoeder, in het jaar 2000 was het een moeilijke periode voor Tante Suzanne. Ze verhuisde naar een appartement, waar ze het geluk had een tijdje boven achternichtje Karolien te wonen. Ze nam haar vroegere hobby weer op en ging terug naar de tekenacademie. Ze maakte prachtige aquarellen. Ook daar had ze veel vrienden, die haar lang bleven bezoeken.
Toen ze stilaan af en toe wat hulp begon nodig te hebben, was het haar buurvrouw Marleen die vaak in de bres sprong. Maar dan kwam de tijd dat het moeilijker begon te gaan en ze naar rusthuis 't Smeedeshof verhuisde. Hoewel ze graag op zichzelf was, sloot ze er vriendschap met haar buurvrouw Henrica en engageerde ze zich ook in de bewonersraad. Ze kreeg veel bezoek van oud-collega's, vrienden, vrienden van de tekenacademie en van familie, zelfs uit Nederland. Langzaam aan liet haar geheugen haar in de steek
en werd het leven moeilijker. Tot ze op 19 januari ten val kwam
en ze na een korte ziekteperiode het leven losliet.
Rust zacht, tante Suzanne.