Hij is getrouwd met (Niet openbaar).
Zij zijn getrouwd op 10 maart 1966 te Amsterdam , hij was toen 39 jaar oud.
Kind(eren):
Claus George Willem Otto Frederik Geert Prins der Nederlanden, Jonkheer van Amsberg, geboren als Claus Georg Wilhelm Otto Friedrich Gerd von Amsberg, (http://nl.wikipedia.org/wiki/Hitzacker_(Elbe)">Hitzacker, http://nl.wikipedia.org/wiki/6_september">6 september http://nl.wikipedia.org/wiki/1926">1926 – http://nl.wikipedia.org/wiki/Amsterdam">Amsterdam, http://nl.wikipedia.org/wiki/6_oktober">6 oktober http://nl.wikipedia.org/wiki/2002">2002) was de http://nl.wikipedia.org/wiki/Prins-gemaal">prins-gemaal van koningin http://nl.wikipedia.org/wiki/Beatrix_der_Nederlanden">Beatrix der Nederlanden.
Jeugdjaren
pan class="Apple-converted-space"> http://nl.wikipedia.org/wiki/Duitsland">Noord-Duitse landgoed http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=D%C3%B6tzingen&action=edit&redlink=1">Dötzingen, net buiten het stadje Hitzacker aan de rivier de http://nl.wikipedia.org/wiki/Elbe_(rivier)">Elbe. Hij behoorde tot een Duitse familie, waarvan zijn overgrootvader http://nl.wikipedia.org/wiki/Generaal-majoor">generaal-majoor Gabriel Ludwig Johann von Amseberg (1822-1895) op 31 oktober 1891 door groothertog http://nl.wikipedia.org/wiki/Frederik_Frans_III_van_Mecklenburg-Schwerin">Frederik Frans III van Mecklenburg-Schweringemachtigd werd het adelspredicaat 'von' te blijven voeren; de vader van die laatste voerde weliswaar dat tussenvoegsel al, maar zonder dat van adelsverheffing sprake was.Zijn vader, http://nl.wikipedia.org/wiki/Claus_Felix_von_Amsberg">Claus Felix von Amsberg, was sinds 1917 rentmeester op het landgoed, na een mislukt avontuur als planter in http://nl.wikipedia.org/wiki/Afrika">Afrika. Hij trouwde met http://nl.wikipedia.org/wiki/G%C3%B6sta_von_dem_Bussche-Haddenhausen">Gösta von dem Bussche-Haddenhausen (1902-1996), de jongste dochter van de barones die de scepter zwaaide over Dötzingen.
In 1928 vertrok het gezin naar de voormalige Duitse kolonie http://nl.wikipedia.org/wiki/Tanganyika">Tanganyika (het latere http://nl.wikipedia.org/wiki/Tanzania">Tanzania), waar zijn vader bedrijfsleider werd van een koffie- en http://nl.wikipedia.org/wiki/Sisal_(vezel)">sisalplantage die in Duits-Engelse handen was. Claus bracht een kleine tien jaar van zijn jeugd in Tanganyika door en typeerde later die jaren als bijzonder gelukkig. In 1933 stuurde zijn moeder hem en zijn zusjes naar familie in http://nl.wikipedia.org/wiki/Bad_Doberan_(stad)">Bad Doberan aan de Duitse Oostzeekust. Daar zat hij op de http://nl.wikipedia.org/wiki/Lagere_school">lagere school. Hij had het er niet naar zijn zin en in 1936 werd hij in Tanganyika op een Duitsehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Kostschool">kostschool in http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lushoto&action=edit&redlink=1">Lushoto geplaatst. Daar werd hij verplicht lid van de http://nl.wikipedia.org/wiki/Hitlerjugend">Hitlerjugend.
Oorlog
naar http://nl.wikipedia.org/wiki/Nazi-Duitsland">nazi-Duitsland. Hij ging er naar het internaat Baltenschule in http://nl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99dzyzdroje">Misdroy op het eiland http://nl.wikipedia.org/wiki/Wolin_(eiland)">Wollin in http://nl.wikipedia.org/wiki/Pommeren_(provincie)">Pommeren. Toen het oorlogsgeweld toenam, ging hij wonen bij zijn grootmoeder in Bad Doberan en vervolgde van januari tot augustus 1943 zijn schoolopleiding op het plaatselijke http://nl.wikipedia.org/wiki/Friderico-Francisceum-Gymnasium">Friderico-Francisceum-Gymnasium. Dat jaar werd hij verplicht lid van de http://nl.wikipedia.org/wiki/Nationaalsocialistische_Duitse_Arbeiderspartij">NSDAP-Jungvolk en de Hitlerjugend. Van augustus 1943 tot januari 1944 werd hij ingezet als 'marinehelper' in de omgeving van http://nl.wikipedia.org/wiki/Kiel_(Duitsland)">KielIn januari 1944 werd hij voor twee maanden opgeroepen voor de http://nl.wikipedia.org/wiki/Reichsarbeitsdienst">Reichsarbeitsdienst en ingedeeld bij een vliegveld in de stad http://nl.wikipedia.org/wiki/Koningsbergen">Koningsbergen, thans http://nl.wikipedia.org/wiki/Kaliningrad">Kaliningrad in http://nl.wikipedia.org/wiki/Rusland">Rusland. Terug op school behaalde hij in juli 1944 een (oorlogs)einddiploma.
Daarna werd hij meteen opgeroepen voor militaire dienst. Van augustus 1944 tot maart 1945 verbleef hij in http://nl.wikipedia.org/wiki/Neuruppin">Neuruppin bij de reserve-pantserafdeling 6.In die periode volgde hij drie maanden lang in het door de Duitsers bezette Deense http://nl.wikipedia.org/wiki/Viborg_(stad)">Viborg een opleiding aan de plaatselijke pantserschool. Vervolgens werd hij begin maart als vaandrig ingedeeld bij de negentigste pantserdivisie in http://nl.wikipedia.org/wiki/Itali%C3%AB">Italië. Naar eigen zeggen heeft hij na zijn opleiding geen schot meer gelost.
Op 2 mei 1945 maakten de Amerikanen hem bij http://nl.wikipedia.org/wiki/Merano">Merano http://nl.wikipedia.org/wiki/Krijgsgevangene">krijgsgevangen en brachten hem naar een http://nl.wikipedia.org/wiki/Interneringskamp">interneringskamp in http://nl.wikipedia.org/wiki/Ghedi">Ghedi, waar hij aan het werk werd gesteld als http://nl.wikipedia.org/wiki/Tolk_(beroep)">tolk en chauffeur. Vanaf september 1945 verbleef hij in het Amerikaanse kamp http://nl.wikipedia.org/wiki/Latimer_(Buckinghamshire)">Latimer in Engeland. Als krijgsgevangene fungeerde hij er opnieuw als tolk.
Eind dat jaar werd hij vrijgelaten en in december 1945 ging hij wonen in zijn geboorteplaats aan de http://nl.wikipedia.org/wiki/Elbe_(rivier)">Elbe. Zijn oorlogsschooldiploma werd na de oorlog niet erkend en eind 1947 legde hij in http://nl.wikipedia.org/wiki/L%C3%BCneburg_(stad)">Lüneberg met goed gevolg opnieuw het eindexamen voor het gymnasium af. Zijn ouders, die als Duitse burgers en vermeende vijanden van het http://nl.wikipedia.org/wiki/Britse_Rijk">Britse Rijk in Afrika vastgehouden werden in een interneringskamp, zag hij dat jaar voor het eerst na de oorlog terug.
Carrière
komen voor de studie werktuigbouwkunde was hij van januari 1948 tot november 1948 werkzaam in een machinefabriek te Winsen-Leihe, vlak bij http://nl.wikipedia.org/wiki/Hamburg">Hamburg. Omdat hij werd uitgeloot besloot hij rechten te studeren aan de universiteit in Hamburg. Als werkstudent had hij allerlei baantjes. In 1952 studeerde hij af. In 1953 overleed zijn vader. Na een stage in de http://nl.wikipedia.org/wiki/Verenigde_Staten">Verenigde Staten en een korte periode op een advocatenkantoor, waar hij zich bezighield met het rechtsherstel van Joodse Duitsers in http://nl.wikipedia.org/wiki/Bondsrepubliek_Duitsland_(1949-1990)">West-Duitsland, koos hij voor een nieuwe richting: de http://nl.wikipedia.org/wiki/Diplomatie">diplomatie. Op 1 april 1957 werd hij na een geslaagde selectietest ambtenaar op het West-Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken. In 1958 slaagde hij voor het examen attaché.Zijn eerste buitenlandse http://nl.wikipedia.org/wiki/Diplomaat">diplomatieke baan was die van derde ambassadesecretaris in de http://nl.wikipedia.org/wiki/Dominicaanse_Republiek">Dominicaanse Republiek. Hij werd bevorderd tot tweede secretaris van de West-Duitse ambassade en bleef lonken naar een post in Afrika. In 1961 werd hij tweede ambassadesecretaris en eerste medewerker van de ambassadeur, in http://nl.wikipedia.org/wiki/Ivoorkust">Ivoorkust.
Huwelijk
lear: right; margin: 0.5em 0px 1.3em 1.4em; background-color: transparent;">f9; border: #cccccc 1px solid; padding: 3px;">http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Standard_of_Claus_von_Amsberg_as_Royal_consort_of_the_Netherlands.png">http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Standard_of_Claus_von_Amsberg_as_Royal_consort_of_the_Netherlands.png/220px-Standard_of_Claus_von_Amsberg_as_Royal_consort_of_the_Netherlands.png" alt="" width="220" height="179" data-file-height="1521" data-file-width="1869" />margin-left: 3px; margin-right: 0px;">
Op 1 mei 1965 signaleerde fotograaf http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_de_Rooy&action=edit&redlink=1">John de Rooy hen in de tuin van http://nl.wikipedia.org/wiki/Drakensteyn">kasteel Drakensteyn. De foto verscheen vijf dagen later in de Britse http://nl.wikipedia.org/wiki/Daily_Express">Daily Express en daarna in Nederlandse kranten. Nadat de pers de identiteit van Claus – destijds woonachtig in http://nl.wikipedia.org/wiki/Bad_Godesberg">Bad Godesberg – had achterhaald, voelden Claus en Beatrix zich geforceerd een versnelde beslissing te nemen. Op 28 juni maakten zij hun verloving bekend tijdens een televisie-uitzending.
Het feit dat hij de Duitse nationaliteit bezat, lid was geweest van de http://nl.wikipedia.org/wiki/Hitlerjugend">Hitlerjugend en in de http://nl.wikipedia.org/wiki/Wehrmacht">Wehrmacht had gediend, zorgde voor commotie bij een deel van de Nederlandse bevolking; twintig jaar na de http://nl.wikipedia.org/wiki/Duitse_bezetting_van_Nederland">Duitse bezetting van Nederland lag dit nog gevoelig. In juni 1965 werden bij het treinstation Staatsspoor in http://nl.wikipedia.org/wiki/Den_Haag">Den Haag oude nazi-propagandapamfletten opgehangen met daaronder de tekst: 'Claus, terug naar je Heimat'. Ook werden in de stad oranje hakenkruizen op de muren geschilderd, met de letter B erbij. In Amsterdam – met name op de http://nl.wikipedia.org/wiki/Munttoren_(Amsterdam)">Munttoren, maar ook elders in de stad – werd met witte verf 'Raus Claus' op muren en schuttingen gekalkt.
Bij een bezoek aan de http://nl.wikipedia.org/wiki/Jaarbeurs_Utrecht">Koninklijke Jaarbeurs in http://nl.wikipedia.org/wiki/Utrecht_(stad)">Utrecht op 13 september 1965 werden naast veel confetti ook stenen naar Claus en Beatrix gegooid. Een rauw ei kwam terecht op de motorkap van de wagen die achter hen reed. Aan een naar het paar gegooid propje bevond zich een lint met de tekst: 'Claus Raus'.
Het Nederlandse parlement debatteerde lang en heftig over het voorgenomen huwelijk en pas nadat de historicus http://nl.wikipedia.org/wiki/Loe_de_Jong">Loe de Jong namens de regering in Italië had vastgesteld dat Claus geen enkele oorlogsmisdaad te verwijten viel, gaven de fractievoorzitters in het parlement aan dat een wetsvoorstel voor het huwelijk een meerderheid zou halen. Op 10 december 1965 kreeg hij een Nederlands paspoort en op 16 februari 1966 werd zijn naam officieel gewijzigd in Claus George Willem Otto Frederik Geert van Amsberg.
Op 10 maart 1966 traden Beatrix en Claus in het huwelijk, waarbij hij de titel Prins der Nederlanden en het predicaat Jonkheer van Amsberg kreeg. De rijtoer naar en van de kerk in Amsterdam, waar dehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Provo">Provobeweging zich al tijden roerde, werd verstoord door relletjes met http://nl.wikipedia.org/wiki/Rookbom">rookbommen en zevenklappers. Volgens enkele kranten waren er zo'n duizend relschoppers. Een deel scandeerde "revolutie" en "Claus heraus". Dranghekken en vlaggenmasten werden omvergetrokken en fietsen en bromfietsen op straat gegooid. In de http://nl.wikipedia.org/wiki/Kalverstraat_(Amsterdam)">Kalverstraat werd een auto omgeduwd.
Claus ging bij Beatrix in kasteel Drakensteyn wonen en begon Nederlands te leren. In het eerste jaar van zijn huwelijk hield hij zich op de achtergrond. Bij de geboorte van zijn oudste kind stond hij voor het eerst alleen in het middelpunt van de belangstelling, toen hij in het stadhuis van http://nl.wikipedia.org/wiki/Utrecht_(stad)">Utrecht zijn oudste zoon kwam aangeven bij de burgerlijke stand en in een televisietoespraak tot het Nederlandse volk sprak.
In 1967 liep hij de http://nl.wikipedia.org/wiki/Nijmeegse_Vierdaagse">Nijmeegse Vierdaagse uit. Het bijbehorende vierdaagsekruisje verwierf hij hierbij. Hij merkte zelf eens op dat dit de enige onderscheiding is waar hij daadwerkelijk inspanning voor had moeten tonen; de overige verkreeg hij vooral als echtgenoot van Beatrix. Bij zijn begrafenisdienst lag het vierdaagsekruisje bij zijn kist.
In 1982 werd de prins opgenomen in het http://nl.wikipedia.org/wiki/UMC_St_Radboud">Nijmeegse Radboudziekenhuis. De http://nl.wikipedia.org/wiki/Rijksvoorlichtingsdienst">Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) verklaarde zijn ziekte als: 'klachten van http://nl.wikipedia.org/wiki/Klinische_depressie">depressieve aard'. Op 1 oktober 1982 deelde de RVD mee dat hij was overgeplaatst naar de psychiatrische universiteitskliniek in het Zwitserse ;http://nl.wikipedia.org/wiki/Basel_(Zwitserland)">Basel. In eerste instantie verbleef hij er vier weken. Daarna vertrok hij weer naar de kliniek in Basel om er tot vlak voor http://nl.wikipedia.org/wiki/Kerstmis">Kerstmis te blijven. Het duurde enkele jaren voordat hij zijn ziekte overwonnen had. Vanwege zijn depressies was hij in 1983 niet aanwezig op http://nl.wikipedia.org/wiki/Koninginnedag">Koninginnedag.
In 1996 stelde de regering ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag het http://nl.wikipedia.org/wiki/Prins_Claus_Fonds">Prins Claus Fonds in. Het fonds keert geldbedragen uit ter ondersteuning van cultuur en ontwikkeling in derdewereldlanden. Dit wordt de http://nl.wikipedia.org/wiki/Prins_Claus_Prijs">Prins Claus Prijs genoemd.
Prins Claus heeft bij velen in de herinnering het beeld achtergelaten van een stijlvolle en bijzonder integere man. Ten tijde van zijn overlijden werd hij algemeen beschouwd als het populairste lid van de koninklijke familie.
In het koninkrijk zijn nog veel tastbare herinneringen aan prins Claus. Straten, pleinen en instellingen als scholen zijn naar hem vernoemd. Het http://nl.wikipedia.org/wiki/Prins_Clausplein">Prins Clausplein, een belangrijke schakel in het http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_Nederlandse_autosnelwegen">Nederlandse snelwegnet, draagt zijn naam. Hetzelfde geldt voor de http://nl.wikipedia.org/wiki/Prins_Clausbrug">Prins Clausbrug in http://nl.wikipedia.org/wiki/Utrecht_(stad)">Utrecht. Het http://nl.wikipedia.org/wiki/Prins_Claus_Fonds">Prins Claus Fonds werd ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag opgericht en heeft als doel om culturele kennis te vergroten en een goede wisselwerking tussen cultuur en ontwikkeling te bevorderen.
Op 6 december 2009 vond een eenmalige voorstelling plaats in http://nl.wikipedia.org/wiki/Koninklijk_Theater_Carr%C3%A9">Koninklijk Theater Carré in Amsterdam onder de titel CLAUS!, naar het idee en onder regie van http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Leerdam">John Leerdam van http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stichting_Julius_Leeft!&action=edit&redlink=1">Stichting Julius Leeft!. Het was een lezing met muziek van http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harto_Soemodihardjo&action=edit&redlink=1">Harto Soemodihardjo en teksten van http://nl.wikipedia.org/wiki/Paulette_Smit">Paulette Smit, http://nl.wikipedia.org/wiki/Pieter_Hilhorst">Pieter Hilhorst, http://nl.wikipedia.org/wiki/Yoeri_Albrecht">Yoeri Albrecht, http://nl.wikipedia.org/wiki/Manoushka_Zeegelaar_Breeveld">Manoushka Zeegelaar Breeveld en http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Guus_Pengel&action=edit&redlink=1">Guus Pengel, waarin een keur van artiesten, politici en andere Nederlanders de rol van Claus op zich namen.
Claus George Willem Otto Frederik Geert van Amsberg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1966 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Niet openbaar) |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.