Stamboom Bas » Adelbert I van Ivrea (938-991)

Persoonlijke gegevens Adelbert I van Ivrea 

• Hij is geboren in het jaar 938 in Milaan, Italië.
• (Geschiedenis) .Bron 1

  Adelbert I van Ivrea (932 - Autun, 30 april 971) uit het Huis Ivrea was medekoning van Italië.
  
  Adelbert was zoon Berengarius II van Italië en van Willa van Arles. Zijn vader werd koning van Italië na de dood van Lotharius van Italië en Adelbert volgde hem op als markgraaf van Ivrea en graaf van Aosta en Lombardije. Op 15 december 950 werd Adelbert tot medekoning gekroond in de San Michele Maggiore te Pavia. Berengarius wilde Lotharius' weduwe Adelheid (heilige) laten trouwen met Adelbert maar Adelheid weigerde en vluchtte naar Canossa. Op haar verzoek greep koning Otto I de Grote in de Italiaanse zaken in. Otto veroverde Pavia op 29 september 951 en Berengarius en Adelbert vluchtten naar een kasteel in San Marino. Op 7 augustus 952 erkenden Berengarius en Adelbert, Otto als hun leenheer op de rijksdag te Augsburg. Ze konden verder hun positie als koning en medekoning van Italië behouden maar moesten wel de markgraafschappen Verona (stad) en Aquileia afstaan.
  
  In 953 maakten Berengar en Adelbert gebruik van de opstand van Liudolf van Zwaben (oudste zoon van Otto) door zich onafhankelijk op te stellen van Otto. Adelbert hield een strafexpeditie naar Canossa. Toen Liudolf zich weer met zijn vader had verzoend, leidde hij in 957 een leger naar Italië en versloeg Adelbert bij Verona. Doordat Liudolf plotseling overleed bleef dit echter zonder verdere gevolgen. In 960 veroverde Adelbert Spoleto en bedreigde zo de positie van de paus. Nu was het de beurt van de paus om Otto om hulp te vragen. In 962 viel Otto daarop Italië binnen. Adelbert probeerde om hem bij Verona nog tegen te houden, maar zonder succes. Adalbert vluchtte eerst naar het kasteel van zijn broer Guido bij Como, daarna naar Fraxinetum (toen nog Saraceens) maar keerde via Corsica terug in Italië. In Rome sloot hij een bondgenootschap met de paus (!) Johannes XII. Otto verdreef de paus in oktober 963 en Adelbert moest vluchten. Hij deed een poging om Pavia te veroveren maar werd op 25 juni 965 verslagen door hertog Burchard III van Zwaben en kon zich alleen in veiligheid brengen doordat zijn broer Guido zich voor hem doodvocht. Daarop zwierf Adelbert nog drie jaar lang door het Middellandse Zeegebied op zoek naar bondgenoten. Na mislukte onderhandelingen met het Byzantijnse Rijk vestigde hij zich uiteindelijk bij zijn schoonfamilie in Bourgondië.
  
  Adelbert was zoon Berengarius II van Italië en van Willa van Arles, dochter van Boso III van Arles en Willa, dochter van Rudolf I van Bourgondië en Willa. Adelbert trouwde voor 960 met Gerberga van Dijon

• (Levens event) .Bron 2

  Adalbert (c.?936–971), Margrave of Ivrea and was a joint king of Italy with his father from 950 to 961.
  Life
  
  Adalbert, born c.?936 was the son of the Margrave Berengar of Ivrea and Willa.[1] In 950, both he and his father were crowned kings of Italy after the death of Lothair II.[2] His father tried to force Adelaide, widow of Lothair, to marry Adalbert and cement their claim to the kingship. When she refused and fled, she was tracked down and imprisoned for four months at Como.[3]
  
  In 951, King Otto I of Germany invaded Italy and rescued Adelaide, marrying her himself.[4] He forced Berengar and Adalbert to do homage to him for their kingdom in 952. In 953, Adalbert began besieging Count Adalbert Azzo of Canossa, in his Canossan castle, where Adelaide had taken refuge two years prior. In 957, Liudolf, Duke of Swabia, invaded Lombardy and caused Berenagar to flee, though Adalbert gathered a large force at Verona. He was defeated, but Liudolf died prematurely and his army left.
  
  In 960, he joined his father in attacking the pope, John XII. Otto came down at the pope's call and defeated the two co-kings and was crowned Emperor.[5] When Otto drove him out of Italy Adalbert fled to Burgundy.[5] From there he fled to Corsica. When he returned, he tried to take Pavia, the Italian capital, but was defeated by another invading Swabian army, this time under Burchard III. Only the interference of his brothers Conrad and Guy, who died fighting, saved him to fight another day, which he never did. His negotiations with the Byzantine Empire fell through and he retired with his wife Gerberga to Burgundy. Adalbert died at Autun on 30 April 971.[1]
  Family
  
  Adalbert married, c.?956 Gerberga, Countess of Mâcon.[1] They had a son:
  
  Otto-William[1]
  
  As Adalbert's widow Gerberga married secondly Henry I, Duke of Burgundy.[1] Henry I adopted his step-son Otto-William and left him the county of Burgundy and is thus the forefather of the Count of Burgundy.[5]

• Hij is overleden op 30 april 991 in Autun, hij was toen 53 jaar oud.
• Een kind van Berengarius II van Italie en Willa de Medici (ook: van Arles en Toscane)
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 27 november 2012.

Gezin van Adelbert I van Ivrea

Hij is getrouwd met Gerberga Gerlindis.

Zij zijn getrouwd in het jaar 956 te Milaan, Italië, hij was toen 18 jaar oud.Bron 3

Kind(eren):

1. Williburg van Ivrea   
2. Otto Willem van Bourgondie  962-1026 
3. Bertha van Ivrea  980-> 1037

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Adelbert I van Ivrea?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Adelbert I van Ivrea

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen