Hans Strik » Lodewijk VI de Dikke van Frankrijk (1081-1137)

Persoonlijke gegevens Lodewijk VI de Dikke van Frankrijk 

• Hij is geboren in het jaar 1081 in Parijs.Bron 1
• Titel: Koning van FrankrijkBron 1
• Hij is overleden op 1 augustus 1137 in Kasteel Bethizy, bij Parijs, hij was toen 56 jaar oud.Bron 1
• Hij is begraven in Kerk van de Koninklijke Abdij van Saint-Denis.Bron 1
• Een kind van Filips I van Frankrijk en Bertha van Holland
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 13 juni 2014.

Gezin van Lodewijk VI de Dikke van Frankrijk

Hij is getrouwd met Adelheid van Maurienne.

Zij zijn getrouwd maart 1115 te Parijs, hij was toen 34 jaar oud.Bron 1

Kind(eren):

1. Robert I de Grote van Dreux  ????-1188 

Notities over Lodewijk VI de Dikke van Frankrijk

LOUIS THIBAUT de France, son of PHILIPPE I King of France & his first wife Bertha of Holland (Paris end 1081-Château Bethizy, near Paris 1 Aug 1137, bur église de l'Abbaye royale de Saint-Denis). Orderic Vitalis names "Ludovicum-Tedbaldum et Constantiam" as the children of Philippe I King of France and his wife "Bertrandam, Florentii Frisiorum ducis filiam"[365]. The Historia Regum Francorum Monasterii Sancti Dionysii names "Ludovicum regem et filiam unam Constanciam" as children of "Philippus rex [et] uxorem sororem Roberti Flandrensis comitis"[366]. The difficulty of dating Louis’s birth is discussed fully by Luchaire, who opts for end 1081 as the most likely possibility[367]. Louis’s birth would be dated to [1077/78] if Suger is correct in recording that he was about sixty years old when he died[368]. The early 12th century Vita Sancti Arnulfi Bishop of Soissons by Hariulf records Louis’s birth in 1081[369]. This date is corroborated by the Chronicon S. Petri Catalaunensis which records that Louis was 26 years old when his father died in 1108[370]. His father installed him as Comte du Vexin, de Mantes et de Pontoise in 1092. He lived away from court after the repudiation of his mother. Associate-king 1098/1100, elected rex designatus by an assembly of nobles and bishops but not crowned[371]. His father transferred effective governing power to him in 1101, investing him as Comte de Vermandois between 1101 and 1105. He succeeded his father in 1108 as LOUIS VI "le Gros" King of France. According to Luchaire, the nickname "le Gros", while not contemporary, was first applied to him as early as the 12th century, including in a fragmentary manuscript which records that "Rex Francorum Ludovicus Grossus" built several churches in 1112[372]. He was consecrated 3 Aug 1108, at the Cathedral of Sainte-Croix, Orléans. Suger's Vita Ludovici records his coronation at Orléans by "Senonensis archiepiscopus Daimbertus"[373]. In 1119, Louis VI took Cluny and all its dependent priories under his protection, acquiring in return the right to build castles on their lands with the permission of the abbot of Cluny[374]. He transferred effective power to his son at Châteauneuf-sur-Loire 28 Oct 1135, due to ill health. Suger's Vita Ludovici records the death of King Louis VI "Kal Aug" aged about sixty years old and his burial "ad ecclesiam sanctorum Martyrum"[375]. The necrology of the abbey of Saint-Germain-des-Prés records the death "Kal Aug" of "Ludovicus rex Francorum"[376]. The necrology of the abbey of Saint-Denis records the death "Kal Aug" of "Ludovicus…Francorum rex"[377].

Betrothed (1104, annulled Council of Troyes 23 May 1107 on grounds of consanguinity) to LUCIENNE de Rochefort, daughter of GUY [II] "le Rouge" de Rochefort Sire de Rochefort-en-Yvelines & his second wife Adelais de Crécy dame de Gournay-sur-Marne ([1090/95]-6 May, 1138 or after). This betrothal is recorded by Orderic Vitalis, who calls her "Luciana", names her father and specifies that she later married "Guiscardo de Bello Loco"[378]. Suger's Vita Ludovici records the betrothal of "filius dominus Ludovicus" and "filiam Guidonis [comitis de Rupe Forti]" and their separation on grounds of consanguinity[379]. She married (after 23 May 1107) Guichard [IV] Seigneur de Beaujeu. "Luciana soror Hugonis de Creciaco" donated "terrae sue…apud Agglias et Buxiacum" to Notre-Dame de Longpont, with the consent of Louis VII King of France, by charter dated to [1140], signed by "Hugone de Creciaco…Radulfo comite, Manasse de Turnomio…et Beatrix uxor eius"[380].

m (Paris [25/30] Mar 1115) as her first husband, ADELAIDE de Maurienne, daughter of HUMBERT III "le Renforcé" Comte de Maurienne et de Savoie & his wife Gisèle de Bourgogne [Comté] ([1092]-Montmartre 18 Nov 1154, bur Montmartre, église abbatiale de Saint-Pierre). Her marriage is recorded by Orderic Vitalis, who also names her father and her four oldest sons[381]. The De Genere Comitum Flandrensium, Notæ Parisienses records "filiam Humberti comitis Morienne" as wife of "Ludovicum regem Grossum"[382]. The Chronicle of Alberic de Trois-Fontaines names "regina Alaydis…soror Amadei comitis Sabaudie" as wife of "Ludovici Grossi"[383]. She exercised considerable influence over her husband, playing an active part in the downfall of Etienne de Garlande, Chancellier de France. After her son Louis succeeded in 1137, she conspired against Suger, Abbé de Saint-Denis, triggering a quarrel with her son. She married secondly ([1138]) as his second wife, Mathieu Sire de Montmorency, Connétable of France under King Louis VII, and retired to her lands at Compiègne. Her second marriage is confirmed by an undated charter which records a donation to the priory of Saint-Nicolas d’Acy, near Senlis made in the presence of "dominæ Adelæ reginæ et domini Mathei mariti eius"[384]. She retired to the church of the Abbaye de Saint-Pierre at Montmartre, which she had founded, in 1153[385]. The necrology of the abbey of Saint-Denis records the death "XIV Kal Dec" of "Adelaidis regina"[386].

Mistress (1): MARIE de Breuillet, daughter of [RENAUD de Breuillet & his wife ---]. Kerrebrouck names Marie de Breuillet as the mother of King Louis’s daughter Isabelle, citing an article by Dufour and adding that according to Depoin "Renaud de Breuillet pourrait bien être le grand-père maternel d’Isabelle"[387]. A charter dated to [1115/1118] records a donation of land "apud Soliniacum" made to Longpont Notre-Dame made by "Bernardus de Cabrosa", with the consent of "Ivisia uxore sua, Bernardo amborum filio, Helizabeth et Cecilia filiabus", and the later confirmation by "Maria…Reinaldi de Braiolo filia" in the presence of "Florentia uxore Rainaldi, Godefrido de Braiolo…"[388]. "Maria filia Rainaldi de Brayolo" confirmed the donation of "medietatem terre de Soliniaco" made by "Bernardus de Cabrosia", adding that "pater…eius" donated property with the consent of "eadem Maria…cum filiis suis Aymone et Nanterio", by undated charter, in the presence of "Florencia uxore Rainaldi, Maria filia eius, et filiis eius Aymone et Nanterio, Godefrido de Braiolo…", the document also recording the subsequent confirmation by "Rainaldus filius eiusdem Rainaldi"[389].

[365] Orderic Vitalis (Prévost), Vol. III, Liber VII, I, p. 159.
[366] Historia Regum Francorum Monasterii Sancti Dionysii 31, MGH SS IX, p. 405.
[367] Luchaire, A. (1890) Louis VI le Gros, Annales de sa vie et de son règne (Paris), pp. 285-9.
[368] Suger Vita Ludovici Grossi Regis XXXII, pp. 147-8.
[369] Luchaire (1890), p. 285, citing Vita Sancti Arnulfi.
[370] Ex Chronico S. Petri Catalaunensis 1108, RHGF XII, p. 276.
[371] Kerrebrouck (2000), p. 79.
[372] Fragmentum ex Viteri membrana, RHGF XII, p. 63, cited and dated in Luchaire (1890), p. 284, which cites several other sources to justify the statement.
[373] Suger Vita Ludovici Grossi Regis XIII, p. 48.
[374] Fuhrmann, H., trans. Reuter, T. (1995) Germany in the high middle ages c.1050-1200 (Cambridge University Press), p. 103.
[375] Suger Vita Ludovici Grossi Regis XXXII, pp. 147-8.
[376] Obituaires de Sens Tome I.1, Abbaye de Saint-Germain-des-Prés, p. 268.
[377] Obituaires de Sens Tome I.1, Abbaye de Saint-Denis, p. 322.
[378] Orderic Vitalis, Vol. VI, Book XI, p. 157.
[379] Suger Vita Ludovici Grossi Regis VIII, p. 26.
[380] Longpont Notre-Dame, CCXCII, p. 235.
[381] Orderic Vitalis, Vol. VI, Book XI, p. 155.
[382] De Genere Comitum Flandrensium, Notæ Parisienses MGH SS, p. 258.
[383] Chronica Albrici Monachi Trium Fontium 1162, MGH SS XXIII, p. 846.
[384] Duchesne, A. (1624) Histoire généalogique de la maison de Montmorency et de Laval (Paris), Preuves, p. 43.
[385] Kerrebrouck (2000), p. 81.
[386] Obituaires de Sens Tome I.1, Abbaye de Saint-Denis, p. 331.
[387] Kerrebrouck (2000), pp. 83 and 91, footnote 91, citing Dufour, J. ‘Un faux de Louis VI relatif à Liancourt (Oise)’, Bibliothèque de l’Ecole des Chartes, Tome 144 (1986), appendice, pp. 66-7, and Depoin, J. (1900) Bulletin historique et philologique du Comité des travaux historiques et scientifiques, p. 144 (not yet consulted).
[388] Longpont Notre-Dame, CCLVI, p. 213.
[389] Longpont Notre-Dame, CCLXXIV, p. 224.

Bron: http://fmg.ac/Projects/MedLands/CAPET.htm#LouisVIdied1137B

Lodewijk VI, volledig: Lodewijk Theobald, de Dikke, (Parijs, eind 1081 – Château de la Douye te Béthisy-Saint-Pierre, 1 augustus 1137) was koning van Frankrijk van 29 juli 1108 tot 1137. Zijn bijnaam was letterlijk bedoeld, Lodewijk was dik en werd bij zijn leven al "de Dikke" genoemd. Lodewijk werd geboren in Parijs als zoon van Filips I van Frankrijk en Bertha van Holland (1055-1094).

Lodewijk werd opgevoed in de abdij van Saint-Denis, samen met zijn latere raadsman Suger. In 1092 werd hij benoemd tot graaf van de Vexin en de steden Mantes-la-Ville en Pontoise. Dit plaatste hem in het front tegen Normandië/Engeland. Zijn vader verstootte zijn moeder om te kunnen trouwen met Bertrada van Montfort, wat leidde tot een politieke crisis in Frankrijk. De jonge Lodewijk bleef zo veel mogelijk weg van het hof. In 1097 neemt hij deel aan de verdediging van de Vexin tegen Willem II van Engeland en in 1098 werd hij tot ridder geslagen.

Ondanks de pogingen van zijn stiefmoeder om haar zoons koning te laten worden, werd Lodewijk in 1100 door zijn vader als erfgenaam aangewezen. In dat jaar maakte hij een reis naar Londen. Een poging van Bertrada om hem daar gevangen te laten nemen mislukte. Op de terugweg werd een aanslag op Lodewijk door een geestelijke verijdeld. In 1101 werd Lodewijk benoemd tot graaf van de Vermandois. Zijn vader was toen al zo verzwakt dat Lodewijk in feite al als koning regeerde. Hij werd in 1101 vergiftigd maar werd genezen door een joodse arts.

In 1104 verzoende Lodewijk zich met Betrada. En hij verloofde zich met Lucienne de Rochefort, een verwante van Bertrada. In 1107 zou Lodewijk de verloving laten verbreken, met een te nauwe bloedverwantschap als excuus. In 1106 accepteerde Lodewijk dat Hendrik I van Engeland Normandië veroverde, waardoor Engeland en Normandië weer een verenigd rijk werden.

Filips overleed op 29 juli 1108. Lodewijk was formeel zijn erfgenaam maar zijn positie werd bedreigd door zijn stiefbroers.

Lodewijk werd op 3 augustus 1108 in grote haast te Orléans tot koning gekroond. De kroning kon niet in Reims (de gebruikelijke plaats voor de kroning van Franse koningen) plaatsvinden omdat die stad door een conflict over de bisschopsfunctie onder een interdict viel. Bovendien werd de stad gecontroleerd door Lodewijks halfbroer Filips en diens bondgenoot Theobald IV van Blois. Er waren nauwelijks grote vazallen of kerkvorsten aanwezig bij de kroning.

De geldigheid van de kroning werd tevergeefs aangevochten door zijn halfbroers. Betrada besloot daarna om zich terug te trekken in een klooster. Guy van Rochefort (de vader van Lucienne) kwam echter in opstand. Lodewijk veroverde zijn kasteel in Gournay-sur-Marne. Guy stierf en zijn partij werd nu aangevoerd door Hugo van Crécy, die zich weer verbond met Hugo van le Puiset. En omdat Hugo van le Puiset de fout maakte om de gebieden rond Chartres te plunderen, koos Theobald van Blois de kant van Lodewijk. Met de steun van Theobald kon Lodewijk zich handhaven, maar het gebied dat hij daadwerkelijk onder controle had was niet groter dan de regio rond Parijs, Orléans en Senlis. De rest van Frankrijk werd geregeerd door edelen die feitelijk onafhankelijk waren.

Lodewijk was bijna 30 jaar koning en al die tijd was hij verwikkeld in conflicten met Normandië/Engeland en lokale opstandige edelen en roofridders binnen zijn eigen domeinen. Vlaanderen en Vermandois waren meestal zijn bondgenoot, Blois en Anjou wisselden regelmatig van kant. Een chronologisch overzicht:

1109 Lodewijk veroverde La Roche-Guyon, op de grens van Normandië
1110 Een poging om het sterke Normandische kasteel van Gisors te veroveren, liep uit op een nederlaag. Dit leidde tot enkele jaren van schermutselingen
1111 Lodewijk veroverde samen met Theobald van Blois Le Puiset en nam Hugo gevangen. Lodewijk bouwde in de omgeving een eigen kasteel Toury. De Normandische edelman Robert I van Meulan brandschatte Parijs als vergelding voor plunderingen van zijn bezittingen door koninklijke troepen.
1112 de graaf van Corbeil overleed zonder directe erfgenaam en Lodewijk liet het graafschap terugvallen aan de kroon. Theobald had echter ook een aanspraak op het graafschap en koos nu de kant van de opstandelingen. Lodewijk liet in reactoe Hugo van le Puiset vrij, met de afspraak dat die zich tegen Theobald zou keren. Maar ondanks zijn beloften sloot die zich direct bij de opstandelingen aan. Lodewijk sloot nu een bondgenootschap met Robrecht II van Jeruzalem. Hugo van le Puiset veroverde het kasteel van Toury maar Lodewijk wist het weer terug te veroveren. Lodewijk en Roeland I van Vermandois versloegen in een veldslag Hugo van le Puiset, Hugo van Crecy, Theobald van Blois en anderen. Later dat jaar versloeg en doodde Theobald van Blois, Robrecht van Vlaanderen in een veldslag bij Meaux.
1113 Vrede van Gisors met Hendrik I van Engeland. Lodewijk moest daarvoor grote concessies doen. Ondertussen bleef Lodewijk de Normandische tegenstanders van Hendrik steunen. Ook sloot Lodewijk een bondgenootschap met Anjou.
1114 Lodewijk wist eindelijk Hugo van Crecy en zijn familie te onderwerpen. Hugo werd monnik. Hun bezittingen werden door Lodewijk verdeeld: Bray-sur-Seine werd door Lodewijk aan Theobald van Blois gegeven. Zelf hield hij Montlhéry, Gometz en Châteaufort. Lodewijk sttuurde troepen naar Amiens ter ondersteuning van de bisschop tegen Thomas I van Coucy. Toen Thomas ook nog de moordenaars van de bisschop van Laon onderdak bood, liet Lodewijk hem excommuniceren.
1115 Lodewijk versloeg Thomas maar kreeg daarbij een pijl in zijn borst.
1116 Na de onderwerping van Thomas en het overlijden van diens vader, gaf Lodewijk het graafschap Amiens aan Adelheid van Vermandois. Dat zou tot een langdurige vete tussen Thomas en de familie van Vermandois leiden
1118 Lodewijk onderwierp Hugo van le Puiset definitief en dwong hem om in ballingschap te gaan in Palestina. Lodewijk steunde een opstand van Normandische edelen onder Willem Clito tegen Hendrik I van Engeland. Willem was een neef van Hendrik en eiste de titel van hertog van Normandië op, omdat Hendrik die titel in 1106 op zijn vader had veroverd. Lodwijk kon echter geen leger sturen door het verzet van Theobald van Blois, die Hendrik steunde. Hendrik wist de opstand grotendeels te onderdrukken.
1119 Lodewijk onderwierp Theobald en trok met zijn leger naar Normandië. Hij veroverde Ivry maar werd verslagen bij Breteuil. Boudewijn VII van Vlaanderen werd door Hendrik verslagen en gedood. Een nieuwe inval van Lodewijk in Normandië mislukte en hij kon alleen door vlucht aan gevangennemning ontsnappen. Fulco V van Anjou koos de kant van Hendrik, en Lodewijk moest de strijd opgeven.
1122 Lodewijk intervenieerde in de Auvergne ten gunste van de bisschop, tegen de graaf
1123 een nieuwe poging om Willem Clito de macht te laten grijpen in Normandië mislukte
1126 opnieuw interventie in Auvergne, de graaf vroeg steun aan de hertog van Aquitanië maar die koos er juist voor om de koning te huldigen
1127 Lodewijk bestrafte de moord op Karel de Goede door de betrokkennen van een toren in Brugge te laten werpen. Omdat Karel geen erfgenamen had wees Lodewijk nu Willem Clito aan als graaf van Vlaanderen maar die kreeg met veel verzet te maken. Uiteindelijk werd Diederik van de Elzas de nieuwe graaf. Tijdens Lodewijks afwezigheid kwam het tot een conflict tussen de koningin en de machtige kanselier Stephanus van Garlande die probeert steeds meer macht voor zichzelf en zijn familie te verwerven. Adelheid liet de huizen van Stephanus en zijn partijgangers in Parijs verwoesten.
1128 Stephanus kreeg steun van Theobald van Blois en Hendrik I van Engeland. Na een beleg van twee maanden veroverde Lodewijk samen met Roeland van Vermandois zijn kasteel bij Livry. Lodewijk werd door een pijl van een kruisboog in het been getroffen en Roeland verloor een oog. De macht van Stephanus was gebroken. Hij verzoende zich met Lodewijk en zou zelfs nog een keer kanselier worden.
1129 Lodewijk wees zijn zoon Filips aan als opvolger.
1130 Lodewijk en Roeland van Vermandois versloegen en doodden Thomas van Marle, nadat die eerder de Vermandois had aangevallen en een jongere broer van Roeland had gedood
1131 Filips stierf door een val van zijn paard. Lodewijk wees nu zijn zoon Lodewijk aan als opvolger, die in Reims door paus Innocentius II wordt gezalfd en gekroond
1132 Diederik van de Elzas huldigde Lodewijk als heer
1137 Lodewijk trok op tegen de roofridders van Saint-Brisson-sur-Loire. Tegen het advies van zijn adviseurs die van mening zijn dat hij door zijn zwaarlijvigheid (zijn bijnaam is letterlijk bedoeld en werd al tijdens zijn leven gebruikt) en chronische buikklachten niet tot deze onderneming in staat was. Lodewijk werd getroffen door dysenterie, en overleed.

Lodewijk trouwde op 28 maart 1115 in de Notre-Dame van Parijs met Adelheid van Maurienne, wat al aangaf dat zijn ambities tot in het zuiden van Frankrijk reikten. In 1119 steunde hij de keuze van paus Calixtus II en kwam daarmee in conflict met keizer Hendrik V. In 1124 trok Hendrik V met een leger naar Frankrijk. Het lukte Lodewijk met de steun van Theobald van Blois en de hertog van Aquitanië om een groot leger op de been te brengen. De legers ontmoetten elkaar bij Metz en vanwege de onverwachte sterkte van het Franse leger besloot Hendrik om van strijd af te zien en zich terug te trekken.

Lodewijk werd door alle tijdgenoten beschreven als een vriendelijke en vrolijke man. Maar hij was ook een krachtdadige koning die van groot belang was voor de vestiging van de koninklijke macht in Frankrijk. Onder zijn bewind bloeiden de economie en de steden in de gebieden die onder zijn bewind stonden. Vanaf 1110 heeft hij steden stadsrechten gegeven. Bij zijn dood was Parijs de grootste stad van Frankrijk geworden. Lodewijk stichtte daar de abdijen van Sint-Vicor en Saint-Lazare, en een vrouwenklooster op de Montmartre. Hij stelde een jaarmarkt in te Parijs en liet de oude Romeinse brug door een nieuwe stenen brug vervangen. Lodewijk rekruteerde zijn medewerkers uit de lagere adel en geestelijkheid om zo de macht van de grote adellijke families in te perken. Hij dwong zijn directe vazallen om zijn wetten te hanteren en geen eigen wetten te maken. Lodewijk stelde een koninklijke raad in.

In 1137 werd hij door de stervende hertog van Aquitanië belast met de taak om een goede echtgenoot voor zijn erfdochter Eleonora van Aquitanië te vinden. Lodewijk liet deze kans om de positie van de Franse kroon te versterken niet voorbij gaan en verloofde haar direct met zijn zoon en kroonprins Lodewijk VII van Frankrijk.

Lodewijk en Adelheid kregen de volgende kinderen:

Filips (1116-1131)
Lodewijk VII (1120-1180)
Hendrik (1121-1175), aartsbisschop van Reims
Robert I van Dreux (ca. 1123-1188)
Constance (ca.1124-1176), gehuwd met Eustaas IV van Boulogne, daarna met Raymond V van Toulouse
Peter (1126 - 1183), Heer van Courtenay
Filips (1131-1161) , bisschop van Parijs

Lodewijk had ook nog een dochter bij Marie de Breuillet: Isabelle (circa 1105 - vóór 1175), zij trouwde rond 1119 met Willem van Chaumont, vermoedelijk de zoon van Hugo I van Vermandois.

Bron: Wikipedia

Lodewijk VI ”de Dikke” van Frankrijk , geb. herfst 1081 in Parijs, koning van Frankrijk 1108 - 1137. Hij trouwde (2) met Adelheid de Maurienne van Savoye , ook bekend als Alix, 01.05.1115 in Parijs, geb. ca. 1092, (dochter van Humbert van Savoye en Gisela van Bourgondië ). Lodewijk was eerder (1) getrouwd met Lucienne de Rochefort. Hij overleed 01.08.1137 in Kasteel Béthizy bij Parijs, begr. in St.-Denis. Adelheid hertrouwt 1141 met Mathieu de Montmorency. Ze trekt zich in 1153 in het door haar gestichte klooster Montmartre te Parijs terug, waar ze 18.11.1154 overlijdt en in de abdij begraven wordt.

Bron: www.kareldegrote.nl

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Lodewijk VI de Dikke van Frankrijk?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Lodewijk VI de Dikke van Frankrijk

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen