Hans Strik » Adalbert-Atto van Canossa (????-> 975)

Persoonlijke gegevens Adalbert-Atto van Canossa 

• Titel: Graaf van MantuaBron 1
• Titel: Graaf van Reggio en MondenaBron 1
• Hij is overleden na 975.Bron 1
• Hij is begraven in Kerk van St Appollonius bij Canossa.Bron 1
• Een kind van Siegfried
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 10 augustus 2014.

Gezin van Adalbert-Atto van Canossa

Hij is getrouwd met Hildegard.

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Prangorda van Reggio   

Notities over Adalbert-Atto van Canossa

ADALBERTO ATTO (-13 Feb after 975, bur Church of St Appollonius near Canossa[117]). The Alberti Milioli Notarii Regini Liber de Temporibus records the arrival "in comitatu Lucensium" of "comes Sigifredus…cum tribus filiis…Sigifredus, Atto, Gerardus" and the building of "arcem Canosinam" by "comes Atto secundus frater" in May 915[118], although this date appears to be extremely early in light of the other known details of Atto's career. Adelaide Queen of Italy, widow of Lothar King of Italy, took refuge in the castle of Canossa after escaping from imprisonment by Berengario d´Ivrea who installed himself as King of Italy after the death of her husband in 950. "Atto filio quondam…Attoni de Comitatu Parmense" received money from "Adalberto qui et Atto, consobrino meo, filio quondam Aigefredi de Comitatu Lucensi" in 958[119]. Adalberto Atto offered her hand in marriage to Emperor Otto I, who obliged King Berengario to raise his siege of Canossa. He was referred to as Count in a [958/61] document, and as Conte di Reggio e Modena in 20 Apr 962. He was created Count of Mantua in 977[120]. The Alberti Milioli Notarii Regini Liber de Temporibus records the death "Id Feb" of "Atto" and his burial "in arce Canusina"[121]. m ILDEGARDE, daughter of --- (-11 Jan [982], bur Canossa). The Alberti Milioli Notarii Regini Liber de Temporibus names "comitissam Ildegarda" as wife of "comes Atto", recording that she built "monasterium de Brixill", and her death "III Id Jan" and burial "in arce Canusina"[122].

[117] The poem Matilde e I Canossa, by Donizone, verses 407-416 and 590, cited in Poull (1994), p. 33.
[118] Alberti Miliolo Notarii Regini Liber de Temporibus, De Gestis comitisse Matildis suorumque antecessorum CLVII, MGH SS XXXI, p. 431.
[119] Muratori, L. A. (1773) Antiquitates Italicæ Medii ævi, Tome I, p. 725, quoting Bacchinio Appendice Historiæ Padolironensis.
[120] Poull (1994), p. 33.
[121] Alberti Miliolo Notarii Regini Liber de Temporibus, De Gestis comitisse Matildis suorumque antecessorum CLX, MGH SS XXXI, p. 434.
[122] Alberti Miliolo Notarii Regini Liber de Temporibus, De Gestis comitisse Matildis suorumque antecessorum CLVII & CLX, MGH SS XXXI, pp. 431 and 434.

Bron: http://fmg.ac/Projects/MedLands/NORTHERN%20ITALY%20900-1100.htm#AdalbertoAttodiedafter975

Adalbert-Atto van Canossa (ca. 920 - 13 februari 988) was een lage Italiaans edelman die bescherming bood aan de vluchtende koningin Adelheid, zelfs toen zijn kasteel werd belegerd. Hierdoor kwam hij blijvend in de gunst van Adelheid en haar tweede man Otto I de Grote. Hij werd zo een van de machtigste Italiaanse edelen en zijn nakomelingen hebben tot in de twaalfde eeuw een belangrijke rol gespeeld in de politiek van Italië en het Heilige Roomse Rijk.

Adalbert-Atto was een vazal van de bisschop van Reggio toen hij in 951 toevlucht bood aan koningin Adelheid. Koning Otto en Arduin van Auriate, markgraaf van Turijn, dwongen Berengarius II van Italië om het beleg op te heffen. Dit was het begin van Adalbart-Atto's opkomst, en van zijn verbondenheid met Arduin - zijn dochter zou later met Arduins zoon trouwen. In 958 werd Adalbert-Atto benoemd tot graaf van Canossa en in 961 stichtte hij daar het Sint Appoloniusklooster. In 962 is hij ook graaf van Modena en Reggio, en in 977 ook van Mantua. Dit waren allemaal graafschappen die daarvoor onder het gezag van de bisschoppen van die steden vielen. Voor Adalbert-Atto werd voor deze drie graafschappen een regeling getroffen waarbij de bisschoppen de grafelijke rechten over de steden behielden, en Adalbert-Atto de grafelijke rechten over de omliggende gebieden kreeg. Hij koos uiteindelijk Mantua als residentie en zou zich op grote schaal kerkelijke bezittingen hebben toegeëigend. Adalbert-Atto verbond zich met Hendrik II van Beieren (hertog) toen die in 984 probeerde om keizer te worden. Hendrik gaf hem de titel markgraaf, waardoor Adalbert-Atto ook macht kreeg over Parma, Piacenza, Bergamo, Cremona en Brescia. Hoewel het Hendrik uiteindelijk niet lukte om koning te worden lijkt het erop dat Adalbert-Atto tenminste een deel van zijn nieuwe bezittingen heeft kunnen behouden omdat ook zijn zoons daar later functies bekleedden. Adalbert-Atto is begraven in het Sint Appoloniusklooster te Canossa.

Adalbert-Atto was een zoon van Siegfried, een edelman uit Lucca die het kasteel van Canossa stichtte. Adalbert-Atto trouwde met Hildegard (ca. 930 - 11 januari 982), begraven in het Sint Appoloniusklooster te Canossa, vermoedelijk uit de familie van de hertogen van Spoleto. Zij kregen de volgende kinderen:

Rudolf, overleden voor zijn vader en begraven in Canossa
Teodald, (ovl. ca. 1012), markgraaf en graaf van Reggio, steunt keizer Hendrik II de Heilige tegen Italiaanse opstandelingen en verwerft daardoor Ferrara (stad).
Prangarda, gehuwd met Manfred I van Turijn
Godfried, bisschop van Brescia

Bron: Wikipedia

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Adalbert-Atto van Canossa?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!