heer van Ostinghausen in Westfalen
(D). Hij was in 1623 betrokken bij een mislukte aanslag op prins Maurits die te Rijswijk in
Zuid-Holland had moeten plaats vinden. Na de ontdekking werd f 5000 op zijn gevangenneming
gezet. Hij wist zich met Willem van Oldenbarneveld van Stoutenburg te Rotterdam
schuil te houden, vanwaar beiden, verborgen in een kaasschip, naar Nijmegen ontkwamen.
Adriaan begaf zich daarna naar Brussel, waar zijn echtgenote hem volgde en waar hij de bescherming
verwierf van aartshertogin Isabella. Hij maakte een reis door Frankrijk en was in
1624 te Antwerpen. Hij ging over tot de katholieke kerk en werd ritmeester in Spaanse dienst.
Zijn volledige bekering blijkt uit een geschrift, dat hij in 1628 vervaardigde, inhoudende middelen
om Holland te verzwakken. Daarna vertrok hij naar Duitsland en nam dienst in de keizerlijke
krijgsmacht. In 1640 werd hij vermeld als kolonel en krijgscommissaris. Hij bezat
verschillende goederen in Duitsland, o.a. het huis Ostinghausen in Westfalen en het huis Dussen
bij Lippstadt, overl. 1653.54-57 Een behoorlijk aantal kompanen van de mislukte aanslag
die niet op tijd gevlucht waren zijn onthoofd en gevierendeeld.58 Het is dan ook zeer onwaarschijnlijk
dat deze Adriaan van der Dussen, die waarschijnlijk nooit meer een stap in Holland
heeft gezet, in 1634 een document van prins Frederik Hendrik heeft ontvangen met de bevestiging
van zijn adellijke afkomst.59 Dit document was o.a. doorslaggevend bij de adelsverheffing
met een clausule van erkenning in 1824
Hij is getrouwd met Johanna Maria van Oldenbarnevelt.
Zij zijn getrouwd op 5 juni 1620 te Rotterdam, Zuid-Holland, Nederland, hij was toen 34 jaar oud.
Adriaan van der Dussen | ||||||||||||||||||
1620 | ||||||||||||||||||
Johanna Maria van Oldenbarnevelt |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.