Genealogie Eikenboom » Gerardus Schrauwen (1878-1916)

Persoonlijke gegevens Gerardus Schrauwen 

• Hij is geboren op 19 september 1878 in Hoeven.
• Beroep: Smokkelaar.
• Hij is overleden op 5 mei 1916 in Rucphen, hij was toen 37 jaar oud.
• Een kind van Petrus Schrauwen en Cornelia De Rooy
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 12 november 2007.

Gezin van Gerardus Schrauwen

Notities over Gerardus Schrauwen

Het was een korte en forse man met rood en rond gezicht. Hij was wat kalend, wat hij camoufleerde door het dragen van een klak. Zijn borstkas was flink behaard en ondanks zijn lichaamsbouw was hij zeer lenig. Zijn sprongkracht was legendarisch?
Bovendien was hij een kindervriend, steeds vriendelijk en wat zoets uitdelend voor de allerkleinsten. Zijn vrienden konden op hem rekenen als ze weer eens in moeilijkheden waren of om geld verlegen zaten. Hij was dan ook welgesteld naar de normen van die tijd.
In 1897 wordt de 18-jarige Geert om 04.30u met 15 kg zout betrapt te Zegge.
Hij was toen al sterk actief in een lucratieve business: het smokkelen!!

Hendrika Wagtmans is de vrouw van KV
Ze kregen samen 7 kinderen. Zoals zovelen leefde het gezin naast de landbouw ook van het smokkelen.
Toch was hij geen "doetje" en liet niet met zich sollen. Een poelier die zijn kippen niet wou verkopen met de melding "Aan Klaveren Vrouwke verkoop ik niet", vond de volgende dag al zijn kippen dood.
Door zijn creativiteit om de grenswachten te verschalken, kreeg hij algauw een zekere reputatie.
Ook andere misdaden, o.a. een roofmoord op een boerenfamilie, werden op zijn conto geschreven, hoewel er nooit echte bewijzen waren. Na enkele keren te zijn opgepakt voor smokkelen, kreeg hij de "waterlinie". Hij mocht zich niet meer vestigen nabij de grensstreek en moest voortaan boven de moerdijk wonen.
Omdat de "waterlinie" niet naar de zin was van Geert, vestigde hij zich net over de grens in België. Zo kon hij nog regelmatig illegaal in Nederland opduiken om zijn familie te zien en natuurlijk ook om zijn lucratieve bezigheid - het smokkelen- verder zetten. Hij was in de streek "de" smokkelkoning en had een bende ter zijner beschikking. De gesmokkelde waar werd in een keet aan de Raaiberg verzameld, waar hij ook zijn vaste stek had.

Omdat Geert zeer creatief was in het bedenken van listen om smokkelwaar de grens over te krijgen, kreeg hij algauw de naam "Klaveren Vrouwke".
Volgens sommigen omdat hij zich regelmatig verkleedde in vrouw, volgens anderen genoemd naar zijn moeder die steeds klaver ging plukken voor de dieren. Het meest waarschijnlijk is hij echter genoemd naar een lokaal kaartspel waar klaveren vrouw baasis als iemand 4 azen heeft.
In ieder geval vermomde hij zich regelmatig: als pastoor, oud vrouwtje, non of zelfs als officier.
Op bepaalde data was er inspectie van de grenswachters door de hogere overheid. KV was via via de datum te weten gekomen van de volgende inspectie. Op deze dag reden 4 soldaten met paard en zwaar beladen richting grenspost, waarbij de wachters salueerden. Tot ieders verbazing reden de 4 soldaten in galop de grens over!! "Officier" Klaveren Vrouwke had het weer geklaard!

De "Loerd" bedroog hem eens met nep-sunlight-zeep. Prompt ging hij zijn geld terug halen ondanks het risico op Nederlands gebied te worden opgepakt.
In 1910 wordt hij met een kompaan betrapt met 2 zakken suiker van 50 kg. Elk ter waarde van 8 gulden. De naam KV duikt dan voor het eerst op in een proces verbaal.
Bij de strontpaal bevond zich een zandweg die de grens kruiste. Langs beide zijden van deze weg was er een uitgestrekte heidevlakte de Neerheide zodat de kommies een vrij goed zicht hadden over de hele grensstreek. Een afsluitboom op de zandweg en een wachthuisje gaven de grens aan.
Weldra werd bekend in welke omgeving KV zich moest ophouden. De vele passages van hem in de buurt, het getreiter van zijn bende - waarbij ze soms wandelden tot aan de grens en de grenswachten uitlachten-, de vele afleidingsmanoeuvres die hij uitvoerde zodat zijn bende op een andere plaats de grens kon oversteken zouden hem wel eens fataal kunnen worden. De grenswachten waren erop gebrand om hem neer te leggen.
Op een gegeven ogenblik kwam een Nederlandse officier in België om zogezegd een paard te kopen, maar in werkelijkheid om de schuilplaats van KV te zoeken. Hij naderde de keet van Geert en vroeg waar hij een paard kon kopen. KV kon er wel voor zorgen, waarop de officier vroeg of hij ook toevallig niet wist waar KV zat? Hij zit niet, hij staat hier voor jou en maak dat ge wegkomt want ge zijt op "t Bels", was het antwoord van KV. Volgens de overlevering zou hij hem op de koop toe nog een oude knol verkocht hebben.

Het was 5 mei 1916, een snikhete dag en 4 uur in de namiddag. Klaveren Vrouwke hield samen met Jan Van Ginniken, "de Sok" de wacht op Belgisch grondgebied omdat een viertal Nederlandse vrouwen smokkelwaar kwamen leveren. KV en de bende zagen de vrouwen komen over de heide, terwijl KV de omgeving afspeurde -leunend op de slagboom - om te kijken of er geen wachtposten van het 6e bataljon jagers kwamen opdagen.
6e bataljon jagers: de 6e van links zou sergeant Mol(s) zijn, de schutter die KV neerschoot.
Toen plots van achter het wachthuisje de kreet klonk: "Daar is KV!". Een schot klonk, een kogel doorkliefde de lucht en trof KV in de nek waarbij de hoofdslagader doorboord werd. KV zeeg neer op Belgisch grondgebied.
Om een grensincident te vermijden trokken de grenswachten (meestal bestaande uit 4 personen waarvan 1 sergeant) hem op de Nederlandse kant en bedekten hem met een laken en bladeren. De Sok riep nog dat dit niet kon waarop een grenswacht zei: "Bek houden of we schieten je voor je raap".
De naam van de schutter zou Mol of Mols zijn. Hij was in de kost in Nispen en werd later, bang voor vergelding, overgeplaatst ergens diep in Holland.
De regimentsarts kwam ter plaatse en kon niets anders dan de dood constateren met de woorden: "Hij kon veel, maar deze kogel heeft hij toch niet kunnen tegenhouden".

KV werd kerkelijk begraven in St. Willebrord, nadat de pastoor geverifieerd had of hij steeds zijn Pasen had gehouden. Een soldaat heeft met zijn bajonet een kruis en de letters KV in de strontpaal gegrift, zo werd deze een soort minigrafzerk.
Alle Nederlandse kranten van die tijd beschrijven het incident alsof hij in Nederland is getroffen, de grenswachters weten wel beter?
Het graf in St.Willebrord is niet meer terug te vinden. Het had geen grafzerk, enkel een houten kruisje

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Gerardus Schrauwen?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Gerardus Schrauwen

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen