Genealogie Eikenboom » Lodewijk Ix "de Heilige" Van Frankrijk (1214-1270)

Persoonlijke gegevens Lodewijk Ix "de Heilige" Van Frankrijk 

• Hij is geboren op 25 april 1214 in Poissy.Bron 1
• Beroepen:
• van 1226 tot 1237 Graaf van Artesië.
• van 1226 tot 1270 Koning van Frankrijk.
• Hij is overleden op 25 augustus 1270 in Cathago, Tunis, hij was toen 56 jaar oud.
• Hij is begraven in Saint Denis.
• Een kind van Lodewijk Viii "de Leeuw" Van Frankrijk en Blanca Van Castilië
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 25 januari 2009.

Gezin van Lodewijk Ix "de Heilige" Van Frankrijk

Hij is getrouwd met Margaretha Van Aragon Provence.

Zij zijn getrouwd op 27 mei 1234 te Sens, hij was toen 20 jaar oud.

Kind(eren):

1. Filips Iii "de Stoute" Van Frankrijk  1245-1285 

Notities over Lodewijk Ix "de Heilige" Van Frankrijk

Nadat zijn vader op 12 november 1226 overleden was, werd hij reeds op 29 november, als jongen van 12, tot koning gekroond in de kathedraal van Reims, die op dat ogenblik nog in de steigers stond. Hij stond aanvankelijk onder voogdijschap van zijn moeder, Blanca van Castilië, die erg beducht was voor een opstand van de feodale heren.
Op 11 april 1229 stond graaf Raymond VII van Toulouse hem krachtens het Verdrag van Meaux de Languedoc af (het gebied van Agen, alsmede de Quercy en de Rouergue), waardoor voor Frankrijk een belangrijke opening naar de Middellandse Zee ontstond. Lodewijk IX trad in 1234 in het huwelijk met Margaretha van Provence, de oudste dochter van graaf Raymond Berengar V van Provence. In 1241 bestreed hij met succes een feodale revolte in de Poitou, die vanuit Engeland gesteund werd door koning Hendrik III. In 1242 verordende hij de openbare verbranding van de Talmoed, die bij karrenvrachten tegelijk in vlammen opging. Slechts weinige handschriften ontsnapten aan de vernietiging.

De uitzonderlijke vroomheid van Lodewijk IX, die zijn politiek realisme soms in de weg stond, uitte zich o.m. in zijn deelname aan de rampzalige zevende kruistocht (1248–1250), waarin hij bij Damiate gevangen werd genomen. Wat er in de Franse schatkist nog overbleef, werd toen besteed aan de betaling van zijn losgeld. Het was niet in het Franse staatsbelang dat hij na zijn vrijlating nog vier jaar in het oosten bleef. Hij keerde niet naar Parijs terug vóór de fatale hartkwaal van zijn moeder, de regentes Blanca van Castilië.

Niettemin wist Lodewijk het interne evenwicht van zijn koninkrijk te verzekeren, o.m. door de hervorming van de rechtspraak en het muntwezen. Hij stelde een nieuw soort koninklijke ambtenaren aan, zgn. enquêteurs, die de al bestaande baljuws moestencontroleren. Het beeld van de "Heilige" koning Lodewijk, recht sprekend onder een eik in het bos van Vincennes, is tot de collectieve verbeelding gaan behoren. Hij stichtte hospitalen en andere liefdadigheidsinstellingen, en bevorderde kunsten en wetenschappen, voor zover die ten dienste van de religie stonden. Hij liet de Parijse universiteit uitgroeien tot één der intellectuele centra van de christenheid, en het was ook onder zijn regering dat de Gotiek in Frankrijk tot volle bloei kwam. In1239 verwierf hij uit handen van de Byzantijnse keizer de zgn. doornenkroon en daarna, in 1241, nog andere relikwieën, waaronder een zgn. fragment van het kruis van Christus. Voor deze voor het middeleeuwse katholieke christendom waardevolle reliekenliet hij in Parijs de beroemde Sainte Chapelle bouwen.
De territoriale expansie tijdens zijn regering was beperkt en werd slechts afgerond met de aankoop van de territoria Blois, Chartres en Mâcon. Lodewijk IX trad verder af en toe op als scheidsrechter in de internationale Europese politiek, o.m. in deopvolgingsstrijd tussen de huizen van Avesnes en Dampierre in Vlaanderen en Henegouwen (tussen 1246 en 1256) en in het conflict (1264) tussen de koning Hendrik III van Engeland en diens vazallen.

Tijdens zijn regeerperiode hield Lodewijk zich actief bezig met het bekeren van de Mongolen, naar wie hij meermaals een missie zond, die echter altijd onverrichter zake terugkeerde. Dit leverde wel veel informatie op over deze periode van het Mongoolse Rijk. André de Longjumeau (1248-1250) en Willem van Ruysbroeck (1254) werden er op uit gezonden omdat men dacht dat de khagan Möngke nog slechts enige overreding nodig had om christen te worden, waarna de weg vrij zou zijn voor priester-koning Johannes (die echter alleen in legenden bestond). De Mongolen zouden dan welkome bondgenoten van de kruisvaarders kunnen worden. Weinige jaren later vielen de Mongolen inderdaad het Midden-Oosten binnen, niet als bondgenoten van wie dan ook, maar alsveroveraars, waarbij Baghdad in 1258 veroverd en vreselijk geplunderd werd. Pas in 1260 werden zij door de Mamelukken in Egypte teruggeslagen in de Slag bij Ain Jalut, die daarbij zelfs geassisteerd werden door de kruisvaarders.

In de overtuiging dat de islamitische heerser van Tunis zich tot het christendom zou bekeren bij de aanblik van een leger kruisvaarders dat aan land ging, lanceerde Lodewijk IX de Achtste Kruistocht, die hem echter fataal zou worden. Één maand na zijn landing, op 25 augustus 1270, overleed hij vóór de wallen van Tunis aan de pest (of was het tyfus?). Na zijn dood werd hij overbracht naar Lyon en bijgezet in de cathédrale Saint-Jean-Baptiste-et-Saint-Étienne. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Filips III van Frankrijk, bijgenaamd de Stoute.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Lodewijk Ix "de Heilige" Van Frankrijk?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Lodewijk Ix "de Heilige" Van Frankrijk

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen