Genealogy Richard Remmé, The Hague, Netherlands » Col. Willem van Wassenaar Veur (1712-1783)

Persoonlijke gegevens Col. Willem van Wassenaar Veur 

• Hij is geboren op 11 december 1712 in 's Gravenhage (Den Haag, The Hague, La Haye), Zuid-Holland, Netherlands.

  Let op: Was ouder dan 65 jaar (97) toen kind (Timothy Abbott) werd geboren (??-??-1809).

  Let op: Was ouder dan 65 jaar (128) toen kind (Francis Abbott) werd geboren (??-??-1840).

• Hij is overleden op 19 augustus 1783 in Echteld, Gelderland, Netherlands, hij was toen 70 jaar oud.

  Let op: Was 9 maanden voor de geboorte (??-??-1809) van kind (Timothy Abbott) al overleden (19 augustus 1783).

  Let op: Was 9 maanden voor de geboorte (??-??-1840) van kind (Francis Abbott) al overleden (19 augustus 1783).

• Een kind van Willem van Wassenaar van Duivenvoorde en Hermeline Petronella barones Schaep
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 22 april 2022.

Gezin van Col. Willem van Wassenaar Veur

(1) Hij is getrouwd met Johanna Wilda van Wijhe.

Zij zijn getrouwd op 11 maart 1751 te Nijmegen, Gelderland, Netherlands, hij was toen 38 jaar oud.

Kind(eren):

1. Francis Abbott  1840-????
2. Willem Frederik Hendrik van Wassenaar Veur  1752-1799 
3. Henrietta Seijna van Wassenaar Veur  1753-1832 

(2) Hij is getrouwd met Anna van Wassenaar van Starrenburg.

Zij zijn getrouwd op 4 juni 1758 te 's Gravenhage (Den Haag, The Hague, La Haye), Zuid-Holland, Netherlands, hij was toen 45 jaar oud.

Kind(eren):

1. Timothy Abbott  1809-1882

Notities over Col. Willem van Wassenaar Veur

http://www.vriendenvandewijenburg.nl/Bewoners/Familie-Van-Wassenaer-(1751|1817)/

Willem van Wassenaer (1751-1783)

Vertrouweling van de Oranjes

In het jaar dat Willem van Wassenaer de nieuwe bewoner wordt van de Wijenburg zien we hem ook terug op een andere belangrijke gebeurtenis. In dit jaar overlijdt ook stadhouder Willem lV. De begrafenis in Den Haag is er één met veel pracht en praal. Als slippendrager in de lange lijkstoet loopt daar schout-bij-nacht Willem van Wassenaer. De familie Van Wassenaer onderhield lange tijd goede contacten met het stadhouderlijke hof. Een belangrijke basis voor deze verstandhouding was gelegd in 1747 toen Frederik Hendrik van Wassenaer van Katwijk de terugkeer van de Oranjes daadkrachtig had gesteund. Als één van de vertrouwelingen van Willem lV werd hij naar de vredesonderhandelingen met de Fransen gestuurd. Ook hield hij toezicht op de opvoeding van de minderjarige Willem V. Hij was ook lid van de Nassause Domeinraad die de uitgestrekte bezittingen van de familie Van Oranje-Nassau beheerde.

Willem van Wassenaer hield zich afzijdig van de politiek. Toch nam hij een belangrijke plaats in aan het hof. Het ging dan altijd om zaken van de zeemacht.

Schout bij nacht

In 1756 was Willem V nog minderjarig. Regentes Anna van Hannover wilde dat Van Wassenaer werd belast met het commando van een eskader oorlogsschepen naar de Middellandse Zee.

Willem van Wassenaer liet hierop weten dat hij 'gelijk in andere gevallen zoo ook in desen gereed was om sig te dienste van den lande te laten emploijeren', een opmerking die hem als persoon typeerde. Het vlaggenschip van het eskader werd ''de Prinses Carolina''. Het viel Van Wassenaer niet mee om genoeg bemanningsleden te vinden voor dit schip. Na lang zoeken in Holland kwam hij er nog steeds 32 tekort. Dit probleem werd ten dele opgelost door bemanningsleden te zoeken in de omgeving van de Wijenburg. De onderneming naar de Middellandse Zee werd geen ongemeen succes. Na terugkomst ontstond een hevig dispuut over een oer-Hollands probleem: geld. Op de terugreis had het eskader geld vervoerd naar Holland. Van dit bedrag bleek een deel zoek te zijn. Voor Willem van Wassenaer zeker geen gelukkige afloop. Na veel touwtrekken bleef hij achter met een verlies van fl. 6.384,50.

Terug op de Wijenburg

Nadat Van Wassenaer de nodige bevelen had gegeven, verliet hij zijn schip. Zijn eerste gang was naar prinses Anna van Hannover (de regentes) in Den Haag. Na daar te zijn ontvangen en rapport te hebben uitgebracht over zijn reis, kreeg hij toestemming om te vertrekken naar zijn bezittingen in Echteld.

Deze gang komen we vaker tegen bij Willem van Wassenaer; onvoorwaardelijke trouw aan de Oranjes en als het mogelijk was, terugtrekken op de Wijenburg. Ongetwijfeld speelde teleurstelling en frustratie hierbij een rol. Met de admiraliteit in Rotterdam had hij inmiddels een verstoorde relatie. De vloot verkeerde in een miserabele staat. Er kwamen weinig opdrachten om uit te varen. Soms had Van Wassenaer toestemming om voor een periode van vier maanden in Echteld te verblijven. Een solliciteur (zaakwaarnemer) regelde tegen een vergoeding de kwesties van zakelijk aard voor de schout-bij-nacht.

Vice-admiraal van Holland en Zeeland

Begin 1766 werd hij weer naar Den Haag geroepen. Hij moest zich vervoegen ten paleize van de stadhouder. Erfstadhouder Willem V was op 8 maart meerderjarig geworden en ter gelegenheid daarvan werden promoties uitgedeeld. Op 53-jarige leeftijd werd Willem van  Wassenaer benoemd tot vice-admiraal van Holland en Zeeland.

Toen Willem V zelf stadhouder was geworden, gaf hij opdracht tot de bouw en ontwikkeling van een nieuw fregat: ''de Thetis''. Willem van Wassenaer hield zich hier intensief mee bezig. Tegelijkertijd bleven Willem V en zijn vrouw Wilhelmina van Pruisen warme belangstelling houden bij de voortgang van dit project.

Luitenant-admiraal

Inmiddels was Van Wassenaer bevorderd tot luitenant-admiraal. In deze hoedanigheid  werd hem vaak om advies gevraagd. Dit betekende dat hij regelmatig heen en weer moest reizen tussen Echteld en diverse Hollandse steden. Gezien de ligging van Echteld aan de oevers van de Waal is het waarschijnlijk dat hij dit deed per beurtveer vanaf Tiel.

Het waren niet alleen zijn functies ter zee die hem naar Holland brachten, ook had hij daar verantwoordelijkheden als hoogheemraad van Schieland.

Soms was snelheid geboden. In 1779 was er muiterij op het Amsterdamse fregat ''Venus''. Er dreigde een gevaarlijke situatie te ontstaan. Eigenlijk nam de bemanning het schip in gijzeling. Stadhouder Willem V verzocht Van Wassenaer ''hoe eerder zoo beter herwaerts'' te komen. Deze aarzelde niet en reisde in dertien uur met de koets van de Wijenburg naar Den Haag. Hier adviseerde hij de stadhouder tot het instellen van een krijgsraad.

De toestand van de vloot ging steeds verder achteruit. Toch bleef hij steun en toeverlaat voor stadhouder Willem V in zaken aangaande de zeemacht. De luitenant-admiraal had hiervoor onbeperkte toegang tot de stadhouder.

Willem van Wassenaer neemt het op voor de stadhouder

In de Republiek was de kritiek op de toestand van Neerlands vloot niet van de lucht. Met weemoed dacht men terug aan de dagen van Tromp en De Ruyter. Al deze kritiek daalde neer op stadhouder Willem V. Dit was Van Wassenaer een doorn in het oog.

Toen de stadhouder zijn 35e verjaardag vierde, werd Van Wassenaer als hoogste vlagofficier bij de prins binnengelaten. In de ''aanspraak aan Zijne Doorluchtige Hoogheid den Prince van Orange en Nassau Erf-Stadhouder Erf-Captein en Admiraal-Generaal der Vereenigde Nederlanden, etc., etc., etc.'' nam hij het op voor de stadhouder. In druk liet hij een nog scherpere ''aanspraak'' verschijnen. Hierin hoopte Van Wassenaer dat ''de misleide Natie eens de oogen zal openen om door zig zelve de Pogingen van Uwe Doorluchtige Hoogheid tot welzijn van dit land gedaan'' te zien. De aanspraak leverde in het land veel kritiek op. Bijna alle kranten waren negatief in hun oordeel. Zelfs de zoon van Willem van Wassenaer, Willem Frederik Hendrik, schaamde zich voor de toespraak van zijn vader.

De laatste jaren op de Wijenburg

Na al deze commotie trok de ''first man of the fleet'' zich terug op de Wijenburg. Zijn gezondheid begon op te spelen. Eind augustus 1783 liet zijn tweede echtgenote Anna van Wassenaer-Starrenburg weten dat ''haar tederen geliefden Egtgenoot, oud zeventig jaaren en acht maanden, alleronverwagts'' was gestorven.

Nu bleef het stil in de Republiek. Weinig aandacht van de pers. Een reactie van het hof van de stadhouder is in geen bron terug te vinden. Praktisch onopgemerkt overleed Willem van Wassenaer. In stilte werd hij begraven naast zijn eerste vrouw, Johanna Wilda van Wijhe, in de Johannes Baptistkerk van Echteld.

Sober en zuinig.

Willem van Wassenaer was een sobere en zuinige man. Ook de predikanten van de plaatselijke kerk hadden hier mee te maken. Als heer van Het Grote Huis mocht Willem de voorganger benoemen. Van Wassenaer was ongeveer 30 jaar ''heer van Echteld''. In deze periode stonden niet minder dan zes predikanten de plaatselijke gelovigen terzijde. In 1765 vroeg Isaac Rijsdijk ontslag omdat hij eenzelfde functie had aanvaard in een kerk in het Amerikaanse New York. Rijsdijk vroeg ontheffing van de gebruikelijke betaling van de kosten die er aan het ontslag vastzaten ''wegens het bijzonder sobere traktement te Echteld''.

Aandacht en eerbied voor de geschiedenis van de Wijenburg

De bibliotheek van Willem van Wassenaer laat zien dat hij een brede belangstelling had. De meeste werken behelsden geschiedenis, literatuur en filosofie.

Na zijn huwelijk met Johanna Wilda van Wijhe liet hij het interieur van de Wijenburg naar zijn smaak aanpassen. Hij gaf hierbij steeds blijk van een sterk historisch besef. In stuc en steen werden historiserende ornamenten aangebracht, verwijzend naar zijn eerste en tweede huwelijk, de vernieuwing van het huis, maar vooral naar de Van Wijhe's die het huis zo lang in bezit hadden. In 1772 werd de binnenplaats overkapt. Boven de twee deuren van de nieuwe vestibule liet Van Wassenaer stucreliëfs in spitsbogen aanbrengen. Deze decoraties zijn één van de eerste voorbeelden van de neogotische stijl in ons land.
Vrienden van de wijenburg

Het ene reliëf bevat het wapen van Willem van Wassenaer met links het wapen van  Johanna Wilda van Wijhe en hun trouwjaar 1751 en rechts het wapen van Anna van Wassenaer-Starrenburg en het trouwjaar 1758. Boven de andere deur zijn in het stucornament de wapens Van Wijhe en Van Haeften te vinden en de jaartallen 1541 (de grondige verbouwing onder Jasper van Wijhe en Walburg van Haeften waarin de Wijenburg zijn huidige herkenbare gedaante kreeg) en 1169 (een vermoede stichtingsdatum).

In de Wijenburg springt de rijk gebeeldhouwde schouw in het oog. Deze is van zandsteen en uitgevoerd in renaissancestijl. De oorspronkelijke schouw dateert uit het midden van de 16e eeuw. Willem van Wassenaer heeft de schouw  veranderd. Mogelijk heeft hij de schouw laten overbrengen van elders. Als eerbetoon aan het Van Wijhe-geslacht liet

Van Wassenaer hier vele jaartallen en initialen aanbrengen die verwijzen naar de vroegere bewoners van het huis.

Willem Frederik Hendrik van Wassenaer (1783-1799) en zijn dochter Anna (1799-1817).

Na de dood van Willem van Wassenaer in 1783 erfde zijn zoon Willem Frederik Hendrik de Wijenburg. In 1787 overleed in Katwijk neef Willem Lodewijk van Wassenaer. De speling van het lot bepaalde dat Willem Frederik Hendrik de bezittingen van Katwijk en 't Zand kreeg toebedeeld. De bezittingen die de twee Van Wijhe-dochters zulke gewilde huwelijkskandidaten maakten, kwamen nu in handen van hun zoon en neef. Willem Frederik Hendrik van Wassenaer was heer van Echteld, de beide Katwijken, 't Zand, Valkenburg, Spanbroek en Ameide. Toch was hij als heer van Echteld maar weinig op de Wijenburg. In 1799 overleed hij. Zijn dochter Anna Henriëtte Elisabeth erfde de Echteldse bezittingen.

Zij trouwde met Walraven Elias Johan van Balveren die na haar overlijden in 1817 kasteel de Wijenburg erfde.

===========

Nederland's adelsboek 1918,
p. 274

https://archive.org/details/nederlandsadelsb28unse_18/page/274/mode/1up

===========

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Col. Willem van Wassenaar Veur?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Col. Willem van Wassenaar Veur

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen