Genealogie Naessens, Kint, Versele, Gaytant » Dagobert I der Merovingen (602-639)

Persoonlijke gegevens Dagobert I der Merovingen 

• Hij is geboren in het jaar 602 in Soissons Aisne Picardy.

  Let op: Was jonger dan 16 jaar (13) toen kind (Glismonde der Merovingen) werd geboren (??-??-615).

• Hij is overleden op 19 januari 639 in St. Denis Seine, hij was toen 37 jaar oud.
• Een kind van Clotaire II der Merovingen en Bertrude "de Heilige" de Burgondië
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 3 december 2019.

Gezin van Dagobert I der Merovingen

(1) Hij is getrouwd met Ragnetrude van de Ardennen.

Zij zijn getrouwd.

Kind(eren):

1. Glismonde der Merovingen  615-670 
2. Regintrude (Gleisnod) von Wormsgau (Merovingian)  ± 620-± 695 
3. Nn dochter Dagobert I des Merovingiens  ± 620-???? 
4. Regintrud (Ragentrude) der Franken  635-725 
5. Clovis II (Chlodovech II) van Neustrië  637-657 

• Het echtpaar heeft gemeenschappelijke voorouders.



(2) Hij is getrouwd met Nanthilde van Babigny.

Zij zijn getrouwd




Kind(eren):

1. Sigibert III van Austrasie  629-656 
2. Clodevech II der Merovingen  633-657 




Kind(eren):

1. Nn vrouw van Theodart der Merovingen der Merovingen  ± 622-± 660 
2. Dochter v Dagobert I der Merovingen  ± 625-> 650 




Notities over Dagobert I der Merovingen

Dagobert I was koning der Franken van 629 tot 639. Hij was de oudste zoon van koning Chlotharius II.
Onderkoning van Austrasië (623-629)[bewerken]
In 623 werd hij door zijn vader aangesteld als onderkoning in Austrasië en Pepijn van Landen werd benoemd tot hofmeier van de twintigjarige onderkoning. Hij was de eerste hofmeier van betekenis. Hij was raadgever van Dagobert I, samen met de heilige Eloi of Eligius en de heilige Ouen. Zowel Eligius als Ouen volgden de Keltisch christelijke traditie.
Koning der Franken (629-638/639): Toen in 629 zijn vader, koning Chlotharius II, stierf, volgde Dagobert I zijn vader op als koning der Franken. In datzelfde jaar verloor Pepijn zijn functie als hofmeier en werd naar Orléans verbannen. Volgens de traditie was de kritiek van Pepijn op het overspel van Dagobert de aanleiding voor de verbanning.[2] Tijdens zijn koningschap maakte hij Parijs hoofdstad van het Frankische rijk. Dagobert zocht samenwerking met keizer Heraclius van het Oost-Romeinse/Byzantijnse Rijk (ca. 630).
Dagoberts halfbroer Charibert II kreeg in 629 het deelrijk Aquitanië toevertrouwd, maar werd al in 632 vermoord (en zijn minderjarige zoon Chilperik van Aquitanië kort daarop ook). In datzelfde jaar (632) kwam ook de adel van Austrasië in opstand en Dagobert moest in 634 zijn toen amper driejarige zoon Sigibert III koning van Austrasië maken.
Dagobert I zou het castellum Trajectum met een daar aanwezig, maar verwoest kerkje aan de aartsbisschop van Keulen hebben geschonken, mits die voor de kerstening van de Friezen zou zorgen.
Overlijden en opvolging: Toen Dagobert I op 19 januari 638 of 639 overleed,[1] werd het Rijk definitief onder zijn twee zonen verdeeld en werd Pepijn van Landen wederom benoemd tot hofmeier. Pepijn stierf echter niet lang daarna (in 639 of 640). Zijn zonen Sigibert III (630-656) van Austrasië en Clovis II (634-657) van Neustrië zouden, mede door hun weinig energieke koningschap, bekend worden als de eerste van de reeks vadsige koningen. Dagobert I zelf ging de geschiedenis in als 'goede koning'.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Dagobert I der Merovingen?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!




Tijdbalk Dagobert I der Merovingen

  Deze functionaliteit is alleen beschikbaar voor browsers met Javascript ondersteuning.
Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen