Voorvaders en moeders vanuit Anja Harkes

Ik was sinds jaar en dag bezig met mijn/onze voorouders te vinden. Waarom? Geen idee? Begonnen met 10, 11 jaar met de aktes bij mijn opa in een sigarendoosje zaten, met een mesje geslepen potlood allerlei al opschrijven op volgorde. In de 80 er jaren via de heer Unger, een genealoog heel veel papieren informatie en aanvullingen gekregen. Alles verwerkt in een multomap. Toen kwam het jaar 2002/2003 en kwam internet op gang, waar van alles ineens nog meer zichtbaar werd.Gestart met het programma Aldfaer en alles intikken.Dan komen er ineens ook transcripties, waar mijn familie nog meer mensen zijn.

Dan ineens komt er dat moment dat je niet verder terug kan gaan. Ergens houdt het op. Ik heb geprobeerd niet alleen een opsomming te maken van vadertjes/moedertjes/kindjes/geboren/huwelijk/dood. Ik probeerde bij hen allemaal een "gezicht" te geven door informatie te vinden over hun leven, werkzaamheden,verdriet.

Veel, heel veel gevonden, van boeren, burgers en buitenlui, die keihard werkten. Vrouwen die kindjes krijgen buiten huwelijk of wanneer zij al weduwe zijn. Hoe moeilijk was dat voor hen?  De mooiste vind ik de mannen en vrouwen die op de walvisvaart werkten, bij de VOC, en ik er 4 maanden geleden achterkwam dat ik/wij scherprechters/beulen in onze familie hadden. Tijden waren anders toen. Nu geen walvisvaart, VOC en beulen meer en vrouwen mogen nu kinderen krijgen buiten huwelijk.

Tijden zijn altijd aan verandering toe.