Arbre généalogique Stephan De Spiegeleire » Adrianus de Winter (1600-????)

Données personnelles Adrianus de Winter 

• Il est né en l'an 1600 dans Burst.
• Profession: landbouwer.
• (_NEW) le 3 juillet 2012.
• Un enfant de Adrianus de Winter

Famille de Adrianus de Winter

Il est marié avec Appolonia Tuybens.

Ils se sont mariés.

Enfant(s):

1. Petrus de Winter  1633-1694 

Notes par Adrianus de Winter

Adrianus (de Jonge) De Winter Sosa : 512 FICHE MEDIA VERWANTSCHAP CORRESPONDENTIE Geboren circa 1600 - Burst, Oost-Vlaanderen, Belgium Overleden Ouders Adrianus (de Oude) De Winter ca 1580-1647 ? ? Huwelijken en kinderen Gehuwd voor 1631, Burst, Oost-Vlaanderen, Belgium, met Appolonia Tuybens ca 1605-† (zie notitie) en hun kinderen: Joannes De Winter 1631-1703 Henricus De Winter 1633-† gehuwd met Gerardijne De Muytere †1676 Petrus De Winter 1633-1694 gehuwd circa 1669 met Philippina De Vreese ca 1652-1707 Joanna De Winter 1637-1720 gehuwd op 12 februari 1656 met Joannes Quintijn Livina De Winter 1640-ca 1688 gehuwd met Martinus Van der Eecken Franciscus De Winter 1644-† Maria De Winter 1649-† Broers en zusters Anthonia De Winter Egidius De Winter Magdalena De Winter ca 1606-ca 1651 Judoca De Winter Notities Nota’s over de persoon referentie: 113 2 CONC Adrianus De Winter (zoon van Adriaan) wordt de eerste maal vermeld in de kerkregisters van Burst op 29 maart 1631, wanneer Jan, de eerste zoon uit zijn huwelijk met Appolonia Tuylens, gedoopt wordt door pastoor Henricus De Cokere (pastoor van de parochie van 1618 tot 1642). Uit dit huwelijk zouden in totaal minstens 5 kinderen geboren worden (3 zonen en 2 dochters). Burst als hoofdparochie, met zijn twee deserviturae Bambrugge en Vlekkem, maakte toen deel uit van het bisdom Kamerijk (Cambrai / Noord-Frankrijk). De kerk behoorde toe aan de Benediktessen van de priorij van Vorst die de altaarrechten had verworven. Het bezit van een dergelijk patronaat hield in dat zij het recht hadden om de pastoor van de parochie te benoemen ; later werd dit teruggebracht tot het voordragen van een kandidaat-pastoor aan het bisdom. De eerste pastoor van de parochie van Burst, Bambrugge, Vlekkem was Laurens Matthijs ( 1447). De pastoor resideerde te Burst zodat de inwoners van Bambrugge en Vlekkem zich voor het vervullen van hun kerkelijke plichten naar Burst moesten begeven. Alle doopsels en huwelijken werden aldaar ingezegend. De kerk en de pastorie van Burst werden grondig vernield in 1566 (Beeldenstorm) door voorbijtrekkende ketters. Het gezin van Adriaan leefde van de landbouw zoals het grootste deel van de toenmalige bevolking. Tot en met de 16e eeuw bleef de uitbatingstechniek op het platteland in hoofdzaak gebaseerd op het zgn. drieslagstelsel, d.w.z. een teeltafwisseling gespreid over drie jaren, waarbij eenzelfde perceel achtereenvolgens bezaaid werd met een winterbroodgraan, een zomervrucht, om tenslotte als braakland een noodzakelijke rustperiode te kennen. In de loop van de 17e eeuw echter maakte de landbouw een echte "groene revolutie" door, met verstrekkende socio-economische gevolgen voor de gehele bevolking. Fundamenteel hierbij was de betere bemesting waardoor het traditionele drieslagstelsel verdween. Anderzijds werden nieuwe gewassen verbouwd (stalvoeders zoals klaver, rapen en spurrie) en kenden de bestaande teelten een schaalvergroting (tarwe, gerst, rogge) wat de precaire afhankelijkheid van een bepaald graangewas verminderde. Daarnaast wonnen ook nijverheidsgewassen als vlas en oliehoudend koolzaad aan belang. Dit alles betekende dat de quasi-monocultuur van voorheen (broodgranen) nu doorbroken was. Het grondbezit was grotendeels in handen van personen die niet rechtstreeks bij de landbouw betrokken waren. Grootgrondbezitters (grote kerkelijke instellingen, stedelijke burgerij, landadel) en kleine lokale landeigenaars (kerkfabriek, armendis) verhuurden pachtgronden. Deze pachthoven - grote uitbatingen met een talrijk landbouwpersoneel en landarbeiders - namen in de 17e eeuw de meeste cultuurgronden in. Een zeer grote betekenis in het leven van de plattelandsbewoner vertegenwoordigden de zgn. "gemene gronden". Dit waren weidegronden en bossen (sprokkel- en timmerhout) waarop iedere dorpeling, mits een strenge reglementering, gelijke gebruiksrechten bezat. Echt landbouwalaam stond meestal slechts ter beschikking van welstellende landbouwers. Daarentegen gebruikten de keuterboer en de dagloner veelal alleen een spade om hun lap grond te bewerken. Verreweg het grootste deel van de landbouwbevolking bestond uit dagloners. Deze amorfe massa niet-gekwalificeerde werklui moest door seizoenarbeid aan de kost zien te komen. Tijdens de lente en zomer verhuurden ze zich als landarbeiders (zaaien en oogsten) bij de grote pachters. In het dode landbouwseizoen mochten zij die een vervangingsinkomen vonden zich gelukkig achten : ofwel waren ze bedrijvig als thuiswerkers en leverden aldus goedkope arbeidskrachten voor de landelijke exportnijverheden (lijnwaadweverij in Vlaanderen) , ofwel waren ze werkzaam in één of ander kleinbedrijf (zeepziederij, olieslagerij, jeneverstokerij) die vanaf de 17e eeuw op het platteland opdoken. Dit agrarisch proletariaat kende dus een marginaal bestaan. De dagloner en zijn gezin leefden voortdurend op de grens van de armoede : zolang er werk was, volstond het loon voor het levensnoodzakelijke ; maar eens werkloos verzeilden ze in de categorie der behoeftigen. Een andere sociale categorie vormden de "kleine boeren" waartoe Adriaan behoorde. De jaaropbrengst van dergelijke kleine uitbatingen volstond amper voor het gezinsonderhoud en liet lange tijd geen commercialisering van de landbouwproductie toe ; pas de aardappelteelt bracht enige kentering in deze benarde situatie. Niet alleen werd het bedrijfje slechts moeizaam rendabel gehouden, maar het bleek bovendien zeer conjunctuurgevoelig : oorlogsschade of misoogst beroofden de kleine boer van bijna alle bestaansmiddelen, zodat hij tot het volgend oogstjaar naar noodoplossingen moest uitkijken. Het noodgedwongen aangaan van schulden de zgn. "renten" vormde de meest drukkende last voor de boer. In het beste geval hielp een "lijfrente" (lening op handtekening). Volstond dit niet en was hij eigenaar, dan kon hij op zijn grond een "erfrente" (overdrachtelijke hypotheek) nemen ; een dergelijke grondgebonden schuld bestendigde dus de financiële afhankelijkheid van de uitbating. Nota’s over de familie Huwelijken Appolonia Tuybens ? : referentie: 1538 Stamboom voorouders Stamboom nakomelingen Overzicht van de stamboom Adrianus (de Oude) De Winter ca 1580-1647 ? ? | 2 | 3 | Adrianus (de Jonge) De Winter ca 1600-† Navigatie met Adrianus (de Jonge) De Winter als proband.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Adrianus de Winter?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Adrianus de Winter

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants