Arbre généalogique Rolvink - Snoep » Mattheus "Theo" Snoep (1906-1994)

Données personnelles Mattheus "Theo" Snoep 

• Le surnom est Theo.
• Il est né le 20 décembre 1906 dans Sint-Annaland, Zeeland, Nederland.
• Il a été baptisé.
• Professions:
• ambtenaar G.E.B. centrale Rotterdam.
• schipper.
• stoker.
• Religion: Nederlands Hervormd.
• Il est décédé le 7 mars 1994 dans Sliedrecht, Zuid-Holland, Nederland, il avait 87 ans.
• Il a été incinéré le 11 mars 1994 dans Dordrecht, Zuid-Holland, Nederland.
• Un enfant de Johannis Snoep et Anna van den Boogaard
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 23 octobre 2020.

Famille de Mattheus "Theo" Snoep

Il est marié avec Martha Magdalena Volk.

Ils se sont mariés le 5 décembre 1934 à Rotterdam, Zuid-Holland, Nederland, il avait 27 ans.

Enfant(s):

1. Johannis Mattheus Snoep  1935-2013 
2. (Ne pas publique)
3. (Ne pas publique)

Notes par Mattheus "Theo" Snoep

Het levensverhaal van Mattheus (Theo senior) Snoep & Martha Magdalena Volk, door Jørgen M. Snoep. ©1993/2010
Mattheus Snoep wordt geboren op 20 december 1906 in Sint-Annaland op het eiland Tholen als tweede zoon uit een gezin met 7 kinderen. Op 9 jarige leeftijd (1915) verhuisd de familie Snoep naar Benthuizen en Mattheus gaat naar een nieuwe school.
De familie Snoep is een Nederlands Hervormde boerenfamilie, maar het zwarte schaap Mattheus vind het eentonige boerenbestaan maar niets. Zijn vrijheidsdrang stuurt hem in een andere richting. Dat leid nogal eens tot flinke conflicten met zijn vader. Op 13 jarige leeftijd (1919) gaat hij zo al varen als knecht op kolen, turf en zand-schepen in de omgeving van Benthuizen, als hij maar weg kan van thuis en het avontuur tegemoet.
Van 18 t/m 20 jaar (1924-1926) moet hij nog in militaire dienst, toen nog twee jaar, in Leiden. Het ruiten ingooien door verveling werd van de soldij (10 cent) afgehouden. Als rang had hij soldaat, zijn latere functie was mitrailleur schutter. Theo vaart na zijn diensttijd met fruitschepen op de binnenvaart tussen Rotterdam en Amsterdam heen en weer. Hij heeft deze jaren gewerkt als stoker én als machinist op 40 ton's schepen, voor 4 verschillende bazen in Schiedam, Leidschendam, Leiden en Zoetermeer. o.a. voor de firma Zegwaard. Van 22 t/m 30 jaar, (1928-1936) vaart hij 8 jaar lang op de Rijn voor de Rotterdamse firma Konigsfeld op schepen van 1200 ton (eerst stoom en dus kolen scheppen, later diesel) Ook heeft Theo in deze periode 1.5 jaar op zee gevaren als machinist op een kustvaarders-stoomboot van 8000 ton.
In deze roerige crisistijden 1928-1933 sluit Theo zich ook aan bij de (vak)bond waar hij tot zijn dood lid van blijft. Op een paar maanden na heeft hij altijd werk. Ook menigmaal doet hij (omdat hij eigenlijk geen andere keus heeft) mee aan stakingen en demonstraties en is de rest van zijn leven overtuigt socialist. Zijn geloof zweert hij, zeker na de verschrikkingen van de oorlog, definitief af.
Martha Magdalena Volk is geboren op 14 December 1913 in Diverdanche (F) Diverdingen/Oberkorn (D), Luxemburg uit een Katholiek gezin van 5 kinderen. Ze is het derde kind, maar het enigste meisje en groeit op in redelijke welstand. Het een vrolijk, sociaal en sportief meisje en wordt zelfs een keer zwemkampioen. Wel heeft ze het vaak moeilijk met haar gezondheid. Het gezin woonde eerst in Ech, (Lux.) Vader Ferdinand Volk is ingenieur en werkte toen in de metaalfabriek "Huttewerke". In 1920 als Martha 6 jaar is, verhuisd de familie Volk naar Bad Homburg in Duitsland, ze wonen daar in het oude stadsgedeelte (Stadtviertel) vlak onder het slot in de "Hinterdenramen strasse". Vader Volk werkt dan in de crème, parfum en zeepfabriek "Muson".
Maar het zijn roerige tijden en vader Volk komt een tijd zonder werk. Als Martha 10 jaar (1923) is gaat voor een 1/2 jaar naar Leiden in Nederland bij de familie "van Noord" in de kost. Omdat ze erg lief is, mag ze later nog een 1/2 jaar blijven. Ze leert al Nederlands (wat later nog goed van pas komt) en krijgt voor de kerst allemaal mooie kleren die eenmaal weer thuis in Frankfurt i.v.m. de armoedige situatie van het gezin, meteen verkocht moeten worden. Ook verblijft ze i.v.m. een longziekte nog een tijdje in een sanatorium aan de Nederlandse kust.
In 1928 is Martha 15 jaar. Ze verhuizen naar de Gutleutstrasse in Frankfurt-zuid. Vader Volk is nog steeds ingenieur, maar is voor zichzelf begonnen. Een autogarage in de Sweitserstrasse. Zijn interesse in de automobieltechniek inspireert ook Martha's oudste broer Ferdinand. Hij wordt later ook ingenieur en bouwt met Ferdinand Porsche het prototype van de beroemde "Swimmwagen". Ook Martha's zoon Theo junior kiest voor de automobieltechniek..
Theo Snoep (25 jaar) ontmoet Martha Volk (18 jaar) tijdens het "passagieren" in 1931 door een vriend van Theo, Piet de Gelder in cafe Nikkel in Frankfurt am Main en op de kermis op de Jungsplatz. Het klikte omdat Martha natuurlijk al aardig wat Nederlands sprak. Maar het regende en Martha moest om 10 uur al thuis zijn. De ontmoeting was maar kort. Martha woonde nog in de Gutleutstrasse in villa Zomerhof bij haar ouders. Theo voer op de Rijn heen en weer en schreef veel brieven. Theo was in het begin niet echt populair bij moeder Volk, maar hij was wel een doorzetter. Dus moeder Volk ging later eens een avondje uit (café Flenz) met Theo en zijn maten, om hem beter te leren kennen en werden toen "gekoppeld".
Martha wilde aanvankelijk helemaal niet, want zij dacht: die Theo Snoep heeft in ieder stadje een ander schatje! Theo was inderdaad in die tijd nogal een vrijbuiter en good-looking schuins-marcheerder van 1m83, maar Theo beloofde echter trouw. Martha had ook al wat vrijers gehad, maar moeder Volk had deze steeds buiten de deur weten te houden. Omdat Martha door haar moeder zo kort (1m63) gehouden werd, is ze later uit trots en eigenwijsheid toch met Theo meegegaan naar Nederland.
Martha en Theo zijn verloofd op 10-6-1933 en wonen al samen in de Mauritsstraat in Rotterdam. In die tijd vrij uitzonderlijk. Martha werkte in de Polderlaan als huishoudster in Rotterdam-Zuid, dat ze al Nederlands kan spreken komt haar nu goed van pas en ze spreekt het ook zonder Duits accent. Zo vind ze ook snel werk en is ze snel "ingeburgerd". Martha is dan 19 jaar en Theo 26 jaar oud.
Begin 1934 verhuizen ze naar de Jannebrouwer straat in Rotterdam-Zuid en wilden graag trouwen. Dat ging niet zo eenvoudig. Theo zat enige tijd zonder werk. Daarvoor moesten ze de benodigde papieren halen en invullen en bewijzen dat ze "arm" waren en konden ze van een (soort van) sociale dienst "steun" (geld) krijgen. Twee keer per dag moest Theo in een lange rij staan om te "stempelen". Er werd ook streng gecontroleerd of ze het geld niet misbruikten. Op 5 december 1934 zijn ze eindelijk getrouwd. Door het geldgebrek is er ook geen trouwfoto én Martha is dan ook al in verwachting van Joop die wordt geboren in februari 1935. De solidariteit onder de mensen is wel heel sterk. Als Martha kon werken pasten de buren op haar kindje Johannis.
In 1936 verhuizen ze naar de Lauriersstraat op het Noordereiland. 2de zoon Theo junior wordt geboren op een hele warme nazomerse dag, 11 september 1936. Vanaf 1936 vaart Theo voor de Nederlandse Stoom Rederij, voor Wilton-Feyenoord en de Rode Ster. 's-Avonds studeert hij bij Wilton in de Spanjertstraat en de Schiedamseweg voor dieselmachinist.
Op 31 juli 1938 overlijdt een van Theo jongere zussen: Janna, op 28 jarige leeftijd te Bergen op Zoom aan tuberculose.
In 1939 zijn Martha,s vader en moeder gescheiden. Vader volk had een kindje verwekt bij een andere vrouw, ze heet Ursula Volk (Naam moeder onbekend) en is dus Martha,s halfzusje, de enigste en laatste keer dat ze haar ziet is in 1943 als ze 4 jaar oud is. Vader Volk woont in de Hanowstrasse bij een groot olieopslagterrein. Later vertrekt hij naar Mannheim en Wenen. Dat is het laatste wat ze tot zijn dood van hem ziet of hoort.
Eind 1939 is er "Mobilisatie". Theo wordt gestationeerd in Oud-Beijerland als "zandhaas" bij het luchtafweergeschut. Ook moeten ze anti-tankgrachten graven en worden ze gelegerd in boerenstallen. Martha met haar twee zoontje bezoekt hem later vanuit Rotterdam op de fiets.
OORLOG
Dan breekt de oorlog uit. De Meidagen van 1940. Martha zit met haar twee kinderen tussen twee vuren klem (de Duitse paratroepen op zuid en de Nederlandse mariniers op noord) op het Noordereiland. De kogels vliegen over het eiland heen en weer. Dan volgt het bombardement van de Luftwaffe op Rotterdam, maar wonderwel overleven ze het. Wel zijn ze veel bezittingen kwijtgeraakt. Daarna woonden ze een jaar op de Rijnaak de "Sint-Nicolaas" waar Theo senior op voer. De kinderen Theo en Joop wonen een tijdje bij een gastgezin in Schiedam, wat een leuke tijd was. Later woonden ze nog bij kennissen in Rotterdam-Zuid. Ook verblijven ze een tijdje bij de familie Snoep in Benthuizen.
Theo vaart in de oorlog bij een rederij met radarschepen op de Rijn. Niet geheel ongevaarlijk. Het schip wordt ook een enkele keer onder vuur genomen.
In 1942 wordt de situatie in Nederland steeds moeilijker en gaan ze naar Duitsland. Terug naar de Gutleutstrasse 39 in Frankfurt. Ze wonen kort bij moeder Volk. Daar is een groot verlies te verwerken. Martha's derde en lievelingsbroer "Willy" is gedeserteerd uit de Wehrmacht, maar wordt door zijn eigen vrouw verraden. Hij moet meteen naar het oostfront en sneuvelt nog geen paar dagen later op 21 jarige leeftijd in Stalingrad.
Dan wonen ze in de Mainzerlandstrasse nabij een autosloperij. Een pracht speelplaats voor Joop en Theo junior, maar met een bewaker en een bijtgrage hond. Het huis wordt gebombardeerd. Dan verhuist het gezin in 1943 naar de Grunestrasse vlakbij de dierentuin. Ook dit huis wordt gebombardeerd. Ze konden gelukkig vluchten naar een zeer sterke bunker, er vielen bommen recht bovenop, en ze hadden niets….
Vader Theo probeert dan de kost te verdienen als kraandrijver en machinist op een sleepboot in Frankfurt. Hij is dan 37 jaar oud. Martha is 30 jaar oud als haar derde kind en dochter Mari(e)anne in 1943 geboren wordt in het Stadtische Krankenhaus in een al aardig platgebombardeerd Frankfurt.
1944/1945
Theo senior moet nu ook verplicht voor de Duitsers werken. Hij draagt voor het bespoedigen van het einde van de oorlog zijn steentje bij. Als kraanmachinist saboteert hij een kraan, door een steeksleutel te laten vallen in de collector van een elektromotor, zodat er niet meer gedraaid kon worden. Dat deed hij omdat er "broei" was ontstaan in de kolenbergen, normaal werd er dan water overheen gelost met de kraan, maar die deed het dus niet meer en daarna brandde de hele kolenberg uit, de brandweer kon daar niet bijkomen. Het haalde zelfs de krant als zijnde een "zeer grote" brand. De verraders slapen echter niet en hij wordt opgepakt voor verhoor door de Gestapo. Na een nachtje liegen, zweten en volhouden dat het toch echt een ongelukje met gereedschap was, laten ze hem gaan, mede omdat hij met een van oorsprong Duitse (niet waar dus, Martha is van geboorte Luxemburgse) vrouw is getrouwd.
Martha doet op haar beurt een bijdrage door in 3 steden, Wiesbaden, Bad Homburg en Frankfurt tegelijk ingeschreven te staan en zo dus 3 dubbele voedselbonnen te incasseren, maar ook zij wordt "gesnapt". Martha wordt verraden door een jaloerse buurvrouw, omdat die niet zoveel boodschappen als Martha kan doen. De Gestapo had ook pakketjes onderschept met hulpgoederen erin die ze naar een ziek familielid had gestuurd in Nederland, maar met een hoop zielig doen en "onnozel spelen" ontspringt ze de dans. Haar bonnen is ze echter kwijt. Ook met illegaal rooien van bijvoorbeeld aardappelvelden en het verzamelen van spullen uit verlaten kazernes en kapotgeschoten huizen weten ze het te redden om niet van de honger om te komen. De spullen werden o.a. weggehaald uit een opslagdepot van gedeporteerde rijke Duitse joden, dat pas aan het licht kwam, toen het depot kapot geschoten werd.
Iedere dag gaan Joop en Theo nog steeds naar school in de buurt. Op een dag heeft Martha een "voorgevoel". Die dag houdt Martha de kinderen thuis als die middag te laat het luchtalarm afgaat. De school wordt gebombardeerd en alle kinderen komen om. Als Joop en Theo later toch naar school gaan ligt de hele binnenplaats vol met kinderlijkjes...
Ze verhuizen weer terug naar oma Volk totdat de Amerikaanse inval begint, als de gevechten in Frankfurt te hevig worden gaan ze naar Wiesbaden. Tijdens de inval van de Amerikanen krijgt Zoon Theo junior hierbij een mortiergranaatscherf in zijn knie en de doctoren voorspellen dat hij nooit meer (goed) zal kunnen lopen. Door wilskracht en veel oefening (heet nu fysiotherapie) is dit gelukkig niet het geval.
Als na het einde van de gevechten de Amerikaanse soldaten blijven, kunnen ze "Champie" (geroofde Champagne dus) die Joop en Theo en andere zaken meenamen op hun tochten, ruilen voor sigaretten, chocolade en kleding. Maar voor hen zijn de Amerikanen geen "bevrijders". Ze misdragen (zeker naar alles wat een rok draagt) zich nog slechter als de Duitse soldaten. Na de oorlog komen Martha en de kinderen naar Nederland en wonen ze in het gebouw van de Holland-Amerika lijn (Nu Hotel New York) in Rotterdam op de kop van zuid.
In 1946 is er een enorm woningtekort maar gelukkig vinden ze een woning in de Rijnsburgstraat van het "Nooddorp" van Overschie. In 1946 werkt Theo nog bij de firma Thomson maar het jaar daarop stopt Theo met varen en gaat hij bij het G.E.B. in Rotterdam als machinist werken. Hij is dan 41 jaar oud, nu dan toch maar een baantje op de wal. Dat is zowel voor Theo als Martha thuis behoorlijk wennen.
In 1948 verhuisd het gezin naar het Goudseplein 16/18 in Rotterdam. In 1952 overlijdt Moeder Snoep, 76 jaar oud. In 1953 overlijden Vader en Moeder Volk kort achter elkaar, beide 65 jaar oud. In 1953 is de watersnoodramp. Zoon Theo Junior die dan vaart, zit toevallig net buitengaats voor de monding van Hoek van Holland en beleeft een helse (storm)nacht. Als hij de volgende dag richting Rotterdam vaart staat er veel onder water. In 1954 verhuizen ze naar de Julianastraat 49 in Overschie.
Op 5 december 1959 zijn Theo en Martha 25 jaar getrouwd, er is groot feest. Héél de familie mét aanhang komt op bezoek. Het kleine arbeiderswoninkje in Overschie barst bijna uit zijn voegen met zoveel gasten. Theo's vader is daar niet bij. Hij is in 1958 op 87 jarige leeftijd overleden.
In 1960 loopt een conflict over een slaapkamer tussen Theo senior en oudste zoon Joop zo uit de hand, dat Joop dan het ouderlijk huis verlaat en er nooit meer terugkeert. De vader/ zoon situatie uit Theo's vroegste jeugd herhaald zich. Pas als Theo senior is overleden volgt er tijdens het hertrouwen van Theo junior in 1996 een hereniging van Joop met moeder Martha.
In 1961 is zoon Joop 26 jaar oud en verongelukt, o.a. door een gebroken hart, op de scooter en ligt in het ziekenhuis in Kaltenkirchen in Duitsland. Men vreest voor zijn leven omdat het stuur van de scooter zijn buik heeft opengereten en dat zijn arm geamputeerd moet worden. Na 9 dagen waken aan het ziekbed door Martha gaat het eindelijk beter, maar zijn arm blijft de rest van zijn leven stijf. Dochter Marianne trouwt in mei 1961 en zoon Theo junior in augustus 1961. Joop trouwt niet.
In 1963 worden Theo en Martha dan Opa en Oma. Eerst Rene (mei) en daarna Jurgen (augustus) en er volgen in de jaren daarna nog meer kleinkinderen, 7 in totaal. In 1964 verhuizen ze naar de Lemkenstraat in Overschie. In 1971 is Theo 65 jaar oud en dus gepensioneerd.
In de jaren 70 doet de "bevrijdende" tijdgeest van toen zijn werk en al hun kinderen scheiden van hun partners. Ook bij Martha en Theo zijn er behoorlijke spanningen, maar toch blijven ze bij elkaar. In 1975 verhuizen ze naar de Aelbersestraat in Papendrecht. In 1984 zijn ze 50 jaar getrouwd. Ze krijgen die dag bezoek van de vrouw van de burgemeester van Papendrecht. In dat jaar echter overlijd ook de inmiddels (ex)man van dochter Marianne, Jean Smits. Marianne emigreert het jaar daarop met haar tweede man Bill Petropoulos naar Australie. Haar kinderen blijven achter in Nederland.
In 1986 is Theo Senior 80 jaar geworden, maar zijn gezondheid is de laatste 7 jaar van zijn leven slecht en er volgt veel ziekenhuisbezoek. Ook Martha ontkomt daar niet aan. In 1985 verhuizen ze voor een laatste keer. Dit keer naar de Thorbeckelaan 125 in Sliedrecht. Samen zijn ze in 1987 ook nog betrokken bij een verkeersongeval. Theo krijgt door een verkeerde inschatting een aanval, raakt bewusteloos en verliest de macht over het stuur. In hun kleine Fordje storten ze van een dijk. Theo knapt redelijk snel weer op, maar Martha ligt weken in het ziekenhuis. Ook moet ze een jaar lang een korset voor haar beschadigde ruggenwervels dragen.
Het laatste jaar van zijn leven takelt Theo vooral geestelijk af, hij herinnert zich steeds minder. Hij kan haast niets meer en dat vind hij zo erg dat hij besluit om uit te stappen. Hij neemt zijn medicijnen niet meer in en later in het ziekenhuis trekt hij zijn infuus er uit. Op 7 maart 1994 overlijdt Theo senior, 87 jaar oud, in alle eenzaamheid 's-nachts in het ziekenhuis van Sliedrecht en wordt op 11 maart gecremeerd. Op 5 december van dat jaar zouden Theo en Martha 60 jaar getrouwd zijn.
Die zomer vertrekt Martha voor een ½ jaar naar haar dochter Marianne in Australië. Ze vliegt voor het eerst in haar leven. Ook leert ze op die leeftijd nog de Engelse taal. Ze maakt het jaar daarop (1995) nog een tweede reis. Vlak voordat ze zich blijvend in Australië wil vestigen overlijd Martha Magdalena Snoep Volk op 15 Augustus 1996 in het ziekenhuis in Dordrecht in het bijzijn van haar gehele familie.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Mattheus "Theo" Snoep?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Mattheus "Theo" Snoep

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants