Arbre généalogique Koolwaaij - Van Buuren » Alfred Esch (1944-2024)

Données personnelles Alfred Esch 

• Il est né le 14 décembre 1944 dans Rotterdam, Zuid Holland.
• Profession: huisarts.
• Numéro d'identification: D-5202BE29-7EBC-4799-8E0C-B5D81BE3F464.
• Il est décédé le 1 février 2024 dans Bodegraven, Zuid Holland, il avait 79 ans.
• Un enfant de Alfred Esch et Tineke Rademakers

L'auteur de cette publication a obtenu le consentement de la personne concernée (s'il s'agit d'une personne vivante) pour faire état des données.

Famille de Alfred Esch

Il est marié avec Anke Rouw.

Ils se sont mariés le 29 septembre 1973 à Krimpen aan de Lek, Zuid Holland, il avait 28 ans.

Enfant(s):

1. Caroline Esch  1974-2013 
2. (Ne pas publique)
3. (Ne pas publique)
4. (Ne pas publique)

Notes par Alfred Esch

Y-DNA Haplogroup R1b1a2a1a2b3b (R1b-S47) (https://en.wikipedia.org/wiki/Haplogroup_R1b)

Terug in de tijd naar.... Hoofdweg 70

Dokter De Jong wilde graag een grotere praktijk. Toen de gelegenheid zich in Kamerik aandiende bij het vertrek van dokter Elzas, was de keus niet moeilijk. Daarnaast stond het huis in Kamerik hem erg aan. De praktijk werd per 1 februari 1956 overgedragen aan dokter G. van de Gruiter. Bij zijn afscheid kreeg dokter De Jong onder andere een prachtig bureau, dat nog steeds in de familie is.

Per 1 februari 1956 werd de praktijk dus overgenomen door dokter Gerard van de Gruiter (geboren 6 april 1927 te Vlissingen, overleden 3 december 1984 te Driebergen). Hij assisteerde een arts in Harderwijk, maar zocht ondertussen zelf ook een praktijk. Dokter Van de Gruiter kwam naar Zegveld met zijn zuster Gé. Hij was toen nog ongetrouwd en had geen relatie. Omdat de dokterswoning nog niet leeg was, hebben ze tijdelijk in de pastorie gewoond, die op dat moment leeg stond.

Dokter Van de Gruiter leerde al snel zijn latere vrouw kennen: Alida Gerarda (Alida) Segers (geboren 5 november 1928 te Lisse). Alida werkte in het Diaconessen Ziekenhuis in Utrecht. Kort nadat zij Gerard had leren kennen, kreeg zij te horen dat zij hoofd kon worden van de operatiekamer van het Diaconessen Ziekenhuis of hoofd van de Emma Kraamkliniek in Utrecht. Haar keus viel op Gerard. Niet lang daarna trouwden zij op 18 oktober 1956 in Zegveld. Het kerkelijk huwelijk werd voltrokken door Ds. H.K. van Wingerden uit Harderwijk. De kosten voor het gebruik van de kerk bedroegen ƒ 15,=. De kwitantie was ondertekend door koster K. Anker. In een extra uitgave van De Berichtgever van 21 september 1956 werd het huwelijk op de voorpagina aangekondigd. Met de komst van Alida vertrok Gé. Zij ging in Amersfoort werken in de kraamverzorging. Mevrouw Van de Gruiter ging haar man gelijk helpen. Zij deed onder andere de administratie en hielp in de apotheek.

De dokterswoning was een koud huis. De diverse vertrekken moesten met aparte kachels verwarmd worden. Het huis was gebouwd met een 1-steens muur. Daardoor was het er vaak vochtig en dus ook de medicijnen. Besloten werd om het huis te slopen en een nieuwe dokterswoning te laten bouwen. Dit kon, omdat Van de Gruiter bij zijn komst naar Zegveld de woning had gekocht van de gemeente Zegveld. Architectenbureau N. Vroman uit Woerden heeft het nieuwe huis ontworpen. Het is gebouwd door Aannemingsbedrijf Van der Heijden uit Woerden. Op 15 mei 1962 werd begonnen met de afbraak van de oude dokterswoning. Na een maand, op 15 juni 1962, werd begonnen met de nieuwbouw. Er werden ruim honderd palen onder de woning geslagen. De nieuwbouw heeft nog geen jaar geduurd. Op 10 maart 1963 werd de nieuwe woning betrokken. Tijdens de bouw is de praktijk en het gezin Van de Gruiter tijdelijk gehuisvest geweest in een woning van Ries van Eck aan de Hoofdweg 107. Net zoals hun voorgangers, was ook de ervaring van het echtpaar Van de Gruiter dat je als dokter 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar moest zijn. Als je weg wilde, al was het maar even naar de stad, dan moest met de huisarts in Kamerik worden overlegd of hij stand-by kon zijn. Gelukkig lopen Zegvelders niet erg hard naar een dokter, volgens mevrouw Van de Gruiter. Zij vertelt verder: ,,In de vakanties was het voor een arts ook ‘hooibouw’. Het betekende namelijk dat je ’s morgens in Zegveld spreekuur had, ’s middags in Kamerik en dan nog de bezoeken. En het gebeurde meer dan eens dat je net weer thuis was in Zegveld dat er gebeld werd en er weer naar Kamerik moest worden gereden.” Ook werd er ’s morgens een keer om 6 uur gebeld. De dokter verwachtte een spoedgeval, maar niets van dat alles. Wel kwam de vraag of ze nog biest wilden hebben. Mevrouw Van de Gruiter moet nog steeds hartelijk lachen om dit telefoontje.

In de dokterswoning werd boven een ruimte gecreëerd – kamer, slaapkamer en keukentje – zodat de ouders van dokter Van de Gruiter daar konden wonen. Een kleine tien jaar hebben zij daar een fijn onderkomen gehad. Het echtpaar Van de Gruiter heeft ook verdriet gekend in de periode dat zij in Zegveld woonden. Hun oudste dochtertje Carolientje overleed in 1958 toen ze een half jaar oud was. Later werden in Zegveld de kinderen Kees, Carolien en Lydia geboren.

okt-Verleden2Mevrouw Van de Gruiter bewaart fijne herinneringen aan Zegveld. Zo heeft zij enkele albums vol met briefjes van patiënten, dorpsgenoten, waar ze vooral om gelachen hebben, ook vanwege de woordkeus en hoe de woorden geschreven zijn. Daarnaast veel foto’s van onder andere enkele bejaardenreizen van begin jaren zestig. Iedere foto heeft zijn verhaal. Prachtig.

Per 1 november 1973 moest dokter Van de Gruiter om gezondheidsredenen stoppen met zijn praktijk in Zegveld. Gelukkig kon hij gaan werken in het Militair Hospitaal in Utrecht. Na ruim 17,5 jaar waarin dokter Van de Gruiter bij 330 bevallingen heeft geassisteerd, vertrok het gezin naar Woerden.

De praktijk werd per 1 november 1973 overgenomen door dokter A. Esch. Het transport van het huis vond volgens de koopakte plaats op 16 november 1973. Alfred Esch (geboren 14 december 1944 te Rotterdam) was op 29 september 1973 in Krimpen aan de Lek getrouwd met Anke Rouw (geboren 1 september 1950 te Nieuw Lekkerland). Na zijn medische studie had dokter Esch eerst nog bijna twee jaar bij de Marine gediend als scheeps- en kazerne-arts. Dat hij daarna zo snel een eigen praktijk zou vinden had hij niet verwacht. ,,Ik had het idee om eerst eens rustig rond te kijken, wat waar te nemen en keuringen te doen. We hadden inmiddels een gemeubileerde verdieping kunnen huren in Rotterdam Overschie. Ik had me toen in laten schrijven bij een makelaar in dokterspraktijken. Die had je toen. Je kom daar je wensen opgeven. Ik had echt het idee dat het jaren kon duren. Maar al heel snel kwam het bericht dat ze misschien wat voor me hadden. Een praktijk met 1800 patiënten. Een andere kandidaat, die hoopte vrijstelling van militaire dienst te krijgen door naar dit 'gat' te gaan, werd echter niet vrijgesteld. Zo kregen wij de praktijk aangeboden", aldus dokter Esch.

De verhuizing stelde niet veel voor. ,,We hadden zo weinig spulletjes, dat alles in mijn oude Renault paste. Nieuwe spullen waren wel besteld, maar de levertijd was zo’n acht weken. Dus wij hebben letterlijk de eerste tijd op oude sinaasappelkistjes gewoond.” Het huis zelf was comfortabel, maar aan de buitenkant leek het huis erg hoog en kolossaal, omdat er rondom het huis aan de bovenkant vertikale houten schrootjes zaten. Daarnaast was het een vreselijke klus om deze schrootjes te onderhouden. Daar moest iets op gevonden worden. De oplossing kwam tijdens de bevalling bij een aannemersgezin in het dorp. Tussen de weeën door kwam dit verhaal ter sprake en de aannemer stelde voor om horizontale planken te gebruiken van Canadees redwood hout. Dat is gebeurd en de planken zitten er nu nog op. ,,Het huis lijkt nu minder hoog en kolossaal en ik was van dat akelige onderhoud af.”

Ook de wanden van de serre zijn in één dag vervangen. Terwijl het dak op z’n plaats werd gehouden, werden nieuwe wanden met dubbel glas aangebracht.

Dokter Esch had achter de garage een kippenhok gemaakt, waarvoor hij gratis enkele mooie kippen kreeg van zijn buurman enkele huizen verder op. Toen later deze buurman vroeg of hij een bokaal beschikbaar wilde stellen voor een tentoonstelling van Kleinveeteelt Zegveld, wilde hij niet achterblijven. Zo werden de 'gratis' krieltjes toch nog duur betaald. Gelukkig kan dokter Esch er smakelijk om lachen. In de garage werd een gat gemaakt, zodat de kippen binnen in een nachthok konden verblijven. Dit had wel tot gevolg dat patiënten, voordat ze naar de apotheek gingen, de deur van de apotheek zat in de garage, eerst even de kippen (met kuikentjes) gingen bewonderen. In 1988 werd er in de wachtkamer een luik gemaakt zodat via dit luik de apotheek bereikt kon worden. Velen herinneren zich vast nog wel het beroemde belletje van assistente Nelleke.

Een leuke anekdote van dokter Esch is de volgende. ,,Ik was op een morgen al vroeg aan het grasmaaien – het was nog een beetje mistig – toen ik een stem op de begraafplaats hoorde. Ik keek, maar zag helemaal niemand. Even laten hoorde ik weer een stem, maar weer zag ik niemand. Toen ik voor de derde keer een stem hoorde ben ik op onderzoek uit gegaan. Wat bleek, in de grote treurwilg zat een papegaai te praten. Ik kwam er achter dat de eigenares (uit de Beatrixstraat) het raam had open gezet terwijl ook de kooi open stond."

In mei 1990 ging de wens van Alfred en Anke Esch in vervulling het huis een 'naam' te geven. Het werd een ICHTHUS-vis, geheel belangeloos door het Zegveldse lasbedrijf Tikolas in elkaar gelast. De vis was het herkenningsteken voor de vervolgde christenen in de Romeinse tijd. Het Griekse woord Ichthus betekent: vis. Maar tegelijk vormen de letters de beginletters van de woorden: 'Jezus Christus Zoon van God, Redder'.

Bij zijn 25-jarig jubileum in 1998 heeft een commissie een grote jubileumavond georganiseerd. Ruim 900 dorpsgenoten hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om hen te feliciteren met dit zilveren jubileum. De wens van dokter Esch was dat indien men iets wilde geven, dit te doen in de vorm van een gift voor Mercy Ships. Nadat alle kosten van deze avond betaald waren kon het mooie bedrag van bijna ƒ 6.000,= worden gegeven aan dit mooie doel. Na de festiviteiten kwamen mensen van Mercy Ships het geld aan de Hoofdweg ophalen. Zij brachten een schitterend fotoboek mee en vertelden enthousiast over het werk met de hospitaalschepen in ontwikkelingslanden. ,,Toen we hen 's avonds uitlieten zeiden we tegelijk tegen elkaar: wat zou het geweldig zijn om dit soort werk te kunnen doen - medische hulp te kunnen bieden aan de allerarmsten.” Maar ja, kon dat wel op dat moment? Dokter Esch was nog maar 56 jaar. De accountant is aan het rekenen gegaan en toen kwam het verlossende woord: ja het kon. Tenminste als hij huis, praktijk én apotheek kon verkopen en erg zuinig zou gaan leven. ,,We hebben het gewaagd in de overtuiging dat, als het Gods wil was, er binnen een jaar een geschikte opvolger zou zijn." Aan 't eind van dat jaar kwam dokter Quaak in beeld. Om een lang verhaal kort te maken: op 1 april 2001 werd de praktijk overgedragen aan dokter Quaak en verhuisden Alfred en Anke Esch met hun gezin naar Bodegraven. Het afscheid op 28 maart 2001 werd op verzoek van dokter Esch door dezelfde commissie georganiseerd als van het 25-jarig jubileum. 1000 Zegvelders kwamen afscheid nemen van hun huisarts. Naast cadeaus die zij kregen, kon de reis met Mercy Ships voor een groot deel door de Zegveldse bevolking worden gesponsord.

Na een onvergetelijke reis met de Anastasis van Mercy Ships, naar Sierra Leone (West Afrika), kwam al gauw ander vrijwilligerswerk op hun pad. Momenteel zet het echtpaar zich onder andere in voor de Stichting 'Israël en de Bijbel', de christelijke boekhandel in Bodegraven ('t Lichtpunt), de Bijbelstand (op tal van grote beurzen) en elke zaterdag zitten ze in de Bijbelkiosk in Amsterdam (Concertgebouwplein). ,,We hebben ons echt nog geen moment verveeld. En achter de geraniums zitten? Echt niet!", aldus een lachende Alfred en Anke.

Zijn naam is al genoemd. Hendrikus Zacharias Alexander (Henk) Quaak (geboren 18 december 1971 te Tholen) nam op 1 april 2001 de praktijk over. Henk was op 25 juni 1997 in Scherpenzeel getrouwd met Jannigje Willemina (Jannie) van Weelden (geboren 2 maart 1974 te Kerkwijk). Op 29 maart 2001 zijn ze in Zegveld komen wonen, één dag na het afscheid van dokter Esch.

In 2003 heeft dokter Quaak de praktijk helemaal laten verbouwen en uitgebreid. De praktijk voldeed niet meer aan de eisen van deze tijd. ,,De warmwatervoorziening deed het niet meer, dus als er oren uitgespoten moesten worden, ging ik water koken en deed dit dan in een thermoskan. Niet echt ideaal.” De praktijk bestaat nu uit 100 vierkante meter (voorheen 33 vierkante meter). ,,Eigenlijk is het nu al weer te krap”, vertelt dokter Quaak. ,,Je wilt namelijk zoveel mogelijk diensten bundelen in je praktijk. Dan kunnen ze niet om je heen.”

Bron: https://www.zegveld.net/index.php/nieuws/berichtgever-1/27-berichtgever-2008/50-berichtgever-december-2008

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Alfred Esch?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Alfred Esch

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants