BALDRIC (-29 Jul 1018, bur Monastery St Jacobi). The Gesta Abbatem Trudonensium names "Baldricus secundus…filius Ottonis comitis de Los ex Lutgarde filia Hermegardis Namurcensis comitissæ, Ottonis prefati ducis filie, progenitus, frater Ghiselbertus", when recording his installation as Bishop of Liège[620]. Bishop of Liège 1008. The Annales Quedlinburgenses record the death in 1008 of “Notgerus Laudovicensis episcopus” and the succession of “Baldricus”[621]. Sigebert's Chronica records the appointment in 1008 of "Baldricus Leodicensium episcopus"[622]. The Gesta Episcoporum Leodiensis records that “Baldricus” succeeded Notger as bishop of Liège[623]. The Continuatio Gemblacensis of Sigebert's Chronica records in 1015 that "Baldricus episcopus” acquired “Florinensem abbatiam”[624]. "Baldricus…Leodiensis ecclesiæ sacerdos" founded the abbey of Liège Saint-Jacques, in the presence of "fratribus meis Gisleberto…comite de Los et Arnulfo", by charter dated 1016, witnessed by "…Arnulfus comes frater comitis Gisleberti"[625]. Thietmar records the death “IV Kal Aug...in Tiele” of “Baldericus Leodicensis episcopus”[626]. The Gesta Abbatem Trudonensium records the death of "Baldricus secundus" specifying that he was buried "in cripta monasterii sancti Iacobi"[627]. The Annales Quedlinburgenses record the death in 1018 of “Baldricus Leodicensis episcopus” and the succession of “Fulmodo”[628]. The Gesta Episcoporum Leodiensis records that Baldric died “ipso dia eademque hora qua prælium apud Flardenges” [Vlaerdingen][629].
Bronnen:
[620] Gestorum Abbatem Trudonensium Continuatio Tertia 1007, MGH SS X, p. 382.
[621] Annales Quedlinburgenses, 1008, MGH SS III, p. 79.
[622] Sigeberti Chronica 1008, MGH SS VI, p. 354.
[623] Anselmi Gesta Episcoporum Leodiensis, 31, MGH SS VII, p. 206.
[624] Sigeberti Continuatio auctarium Gemblacense 1015, MGH SS VI, p. 391.
[625] Foppens, J. F. (1734) Diplomatum Belgicorum nova collectio, sive supplementum ad opera diplomatica Auberti Miræi (Brussels), Tome III, Pars II, XVII, p. 297.
[626] Thietmari Chronicon, Liber VIII, 13, MGH SS III, p. 869.
[627] Gestorum Abbatem Trudonensium Continuatio Tertia 1017, MGH SS X, p. 382.
De eerst vermelde graven van Loon en Haspengouw, de broers Giselbert en Arnulf, worden vermeld tussen circa 1015 en 1040. Hun broer Balderik II was tussen 1008 en 1018 bisschop van Luik. Hoewel het genealogisch onderzoek daarvoor geen absolute zekerheid kan bieden, stamden de Loonse graven hoogstwaarschijnlijk af van de roemruchte geslachten van de Reiniers en de Balderiks. De namen Giselbert en Balderik verwijzen naar deze illustere voorouders. Het geslacht van de Reiniers, waaruit eveneens de graven van Henegouwen en Leuven-Brabant voortkwamen, vindt zijn oorsprong rond het midden van de negende eeuw. De leden ervan hebben als graaf en hertog – en als bisschop – grote macht uitgeoefend in het Maasgebied en Lotharingen. De alliantie tussen de Balderiks en de Reiniers kwam er toen de niet bij naam gekende nicht (oomzegster) van de Reinier Giselbert II, hertog van Lotharingen († 939), huwde met de Balderik Nevelong. De Balderiks hadden hun machtsbasis in het Midden-Nederlandse rivierengebied, in de Betuwe, en onderhielden nauwe banden met de Ottoonse koninklijke familie. Nevelongs broer Balderik I was in de tiende eeuw lange tijd bisschop van Utrecht (917/918-975). Uit het bovengenoemde huwelijk sproten – blijkens een oorkonde uit 943 – twee zonen voort: Balderik I – die tussen 955 en 959 de bisschopszetel van Luik bezette – en Rudolf II, die tot nu toe meestal beschouwd wordt als de vader (of grootvader) van de eerste graven van Loon en Haspengouw, de genoemde Giselbert en Arnulf.De graven van Loon
De graven van Loon
G. Souvereyns en A.J.A. Bijsterveld,
‘Deel I: De graven van Loon’, Limburg – Het Oude Land van Loon 87 (2008) 111-152.
https://www.academia.edu/6056722/De_graven_van_Loon