Arbre généalogique I.D.M. de Vries » Edward III van Engeland (koning van Engeland 1327-1377) (1312-1377)

Données personnelles Edward III van Engeland (koning van Engeland 1327-1377) 

• Il est né le 13 novembre 1312 dans Windsor.

  Attention: L'âge au mariage (25 janvier 1328) était inférieur à 16 ans (15).

• Il est décédé le 21 juin 1377 dans Sheen, il avait 64 ans.
• Un enfant de Eduard II van Carnarvon van Engeland (koning van Engeland 1307-1327) et Isabella (de Wolvin) van Frankrijk
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 14 juin 2009.

Famille de Edward III van Engeland (koning van Engeland 1327-1377)

Il est marié avec Philippa van Holland.

Ils se sont mariés le 25 janvier 1328 à York, il avait 15 ans.

Enfant(s):

1. Edmund van Langley (1e Hertog van York)  
2. Eduard (de Zwarte Prins) van Engeland  1330-1376 
3. Isabella van Engeland  1332-1379
4. Johanna van Engeland  1335-1348
5. Willem van Engeland  1337-1337
6. Lionel van Antwerpen (1ste hertog van Clarence)  1338-1368
7. Jan van Gent (1ste hertog van Lancaster)  1340-1399
8. Blanche van Engeland  1342-1342
9. Maria van Engeland  1344-1362
10. Margaretha van Engeland  1346-1361
11. Willem van Engeland  1348-1348
12. Thomas van Glouchester (1ste Hertog van Glouchester)  1355-1397

Notes par Edward III van Engeland (koning van Engeland 1327-1377)

Afstamm. K.d.Gr., was de oudste zoon van Eduard II en Isabella van Frankrijk.
Na de arrestatie van zijn vader in 1326 werd hij aangewezen als opvolger.
Binnen enkele maanden werd hij tot koning gekroond.
Zolang hij echternog minderjarig was namen zijn moeder Isabella en haar minnaar Roger Mortimer de zaken waar.
In januari 1328 trouwde Eduard, vijftien jaar oud, met de nog jongere Filippina van Henegouwen, dochter van graaf Willem van Henegouwen en Holland.
In 1330 liet hij Mortimer gevangennemen en ter dood brengen. Isabellawerd opgesloten in Castle Rising.
In 1328 was Eduard, naast Filips van Valois, medekandidaat voor het Franse koningschap, aangezien de Franse koning Karel IV geen kinderen had.
De Franse edelen gaven de voorkeur aan Filips. Eduard betwistte dit en viel de Fransen in 1337 aan. Dit was het begin van de Honderdjarige Oorlog.
Eduard behaalde vele successen in deze strijd, waaronder de Slag bij Crécy (1346) en de Slag bij Poitiers (1356). In september 1340 werd hij in Gent zelfs tot koning van Frankrijk uitgeroepen, maar in 1360 moest hij zijn aanspraken opgeven.
Uiteindelijk had hij praktisch al zijn gebied, openkele steden na, verloren.
In 1346 werd Eduard in Frankrijk vergezeld door zijn oudste zoon Eduard de Zwarte Prins, die met steun van John Chandos een bekwaam militair bleek.
Hij liet veel van de Franse strijd aan deze zoon over en concentreerde zich zelf verder op de Schotten.
Ook hier had Eduard aanvankelijk succes, maar in 1357 moest hij bij het Verdrag van Berwick de Schotten zelfstandigheid toezeggen.
Hoewel hij een goed huwelijk had, was Eduard een rokkenjager. Zijn minnares Alice Perrers had echter een slechte invloed op hem.
Een bekende gebeurtenis leidde tot de oprichting van de vermaarde Orde van de Kousenband.
Tijdens een dans op een bal aan het hof verloor zijn danspartner een kousenband.
Hij raapte deze op en, om haar gêne te besparen, bond hij het voorwerp om zijn eigen been met de woorden: Honi soit qui mal y pense ('Schande over diegene die er kwaad van denkt’), een uiting die het motto werd van de ridderorde.
Eduards leger had aanvankelijk wel vele successen, maar de almaar voortdurende oorlogen hadden zeer veel geld gekost.
Dit leidde tot de verdere ontwikkeling van het parlement, dat door de steeds terugkomende vraag om meer geld zijn macht wist uit te breiden.
Het parlement moest de financiering goedkeuren en daarmee gepaard gaande wetten voorbereiden.
Het Lagerhuis ontwikkelde zich als een belangrijke factor als tegenwicht tegen de adel en de geestelijkheid in het Hogerhuis.
Tegen het eind van zijn leven liet Eduard de staatszaken grotendeels over aan zijn jongere zoon, Jan van Gent (John of Gaunt), zo genoemd omdathij daar geboren was.
Eduard stierf op 64-jarige leeftijd aan een beroerte en werd begraven in Westminster Abbey.
Zijn zoon Eduard was toen al overleden.
Hij werd opgevolgd door zijn kleinzoon als Richard II.

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Edward III van Engeland (koning van Engeland 1327-1377)?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Edward III van Engeland (koning van Engeland 1327-1377)

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants