Généalogie inwoners Ter Aar plm. 1650-1960 » Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman (1908-1940)

Données personnelles Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman 

• Il est né le 7 avril 1908 dans Ter Aar (Papenveer).Source 1

  Tijdstip: 06:00

  -- Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman is geboren in het huis, staande in wijk C nr. 74. Hij is aangegeven door Johannes Anthonius Koeleman, 32 jaar, tuinder, wonende te Ter Aar (Papenveer). De getuigen bij de geboorteaangifte zijn Jacob Snijders, 50 jaar, veldwachter, wonende te Ter Aar (Langeraar) en Albertus Sibrandus Johannes Jacobus Dinckgreve, 25 jaar, ambtenaar, wonende te Ter Aar (Kerkbuurt).

• Il a été baptisé.

  Geloof: RK

• Profession: tuinder (1931) te Ter Aar (Langeraar).
• Il est décédé le 10 mai 1940 dans Valkenburg (ZH), il avait 32 ans.Source 2

  -- Op 10 mei 1940 is in Valkenburg (gem. Katwijk aan Zee), geboren 07-04-1908 te Ter Aar (Papenveer), wonende te Ter Aar (Papenveer), laatstelijk gehuwd met van der Hoorn, Maria Helena, zoon van Koeleman, Johannes Anthonius en Paardekoper, Adriana Jacoba, gesneuveld in Valkenburg. De aangifte is aan mij, ambtenaar van de Burgerlijke Stand van Ter Aar, schriftelijk gedaan vanwege de Minister van Justitie. Waarvan akte op heden, 17-12-1956, de ambtenaar van de Burgerlijke Stand voornoemd.

• Il est enterré le 18 mai 1940 dans Ter Aar (Langeraar).Source 3

  -- Cornelia Jacobus Anthonius Koeleman is begraven op het R.K. kerkhof van de H. Adrianuskerk.

• Un enfant de Johannes Anthonius Koeleman et Adriana Jacoba Paardekooper
• Cette information a été mise à jour pour la dernière fois le 6 avril 2022.

Famille de Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman

Il est marié avec Maria Helena van der Hoorn.

Ils se sont mariés le 9 janvier 1931 à Ter Aar, il avait 22 ans.Source 4

-- De getuigen bij het wettelijk huwelijk van Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman en Maria Helena van der Hoorn zijn: Martinus Johannes Willibrordus Kelder, 48 jaar, ambtenaar, wonende te Ter Aar en Adrianus van der Vlugt, 39 jaar, autoverhuurder, wonende te Ter Aar; zijnde geen der getuigen bloed- of aanverwant van de contractanten.

Enfant(s):

1. Adriana Margaretha Maria Koeleman  1932-2022 
2. Margaretha Geertruida Maria Koeleman  1933-2021 
3. Johannes Anthonius Koeleman  1934-2006 
4. Petronella Cornelia Maria Koeleman  1936-1938
5. Johannes Hermanus Maria Koeleman  1938-1992 

Notes par Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman

-- De hierna beschreven "In Memorium" is geschreven rond de dodenherdenking in mei 2000 door de jongste zus van Cornelia Jacobus Koeleman: Rie Tweehuysen-Koeleman.

In Memoriam:
Cor was voor zijn nummer in militaire dienst. Tijdens de mobilisatie, die in augustus 1939 begon, was hij gelegerd in de Morspoortkazerne te Leiden. In de laatste weken van de mobilisatie Werd hij overgeplaatst naar het vliegveld-in-aanleg van Valkenburg (ZH). Meer keer dan zijn officiéle verlof toeliet kwam hij 's avonds per fiets (25 km) naar huis om met vrouw en knecht de kwekerij zo goed mogelijk nog gaande te houden. Zoontje Joop vroeg dan: "Bent u met verlof of stiekem?".
Op 10 mei 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen en het vliegveld Valkenburg kwam onder vuur te liggen en werd heel snel door de Duitsers bezet. Tussen 10 en 15 mei werd er in Langeraar niets van Cor vernomen en verkeerde de familie daariom in grote onzekerheid. Donderdag 16 mei vertrok Herman, de jongste broer van Cor, op de fiets naar Valkenburg om zijn broer te zoeken. Niemand dacht aan het ergste, berichten van het front waren er nauwelijks. Toch werd de volgende afspraak gemaakt: bij goed nieuws zou Herman eerst langs zijn schoonzuster Marie gaan, bij slecht nieuws zou hij eerst naar huis komen, zodat vader naar Marie zou gaan. Na een spannende dag van afwachten zagen de thuisblijvers Herman aankomen via Aardam.
Conclusie: er is een onheilsbericht. Herman was eerst naar het vliegveld gegaan; daar konden ze alleen meedelen dat er die morgen op een kerkhof in Rijnsburg enkele Nederlandse militairen werden begraven. Toen Herman op dat kerkhof aankwam was de doodgraver juist bezig het graf van 14 gesneuvelden te dichten. "Nummer 7 is uw broer", zei de doodgraver. Herman vroeg of het graf nog enige uren open zou kunnen blijven, wat werd toegestaan.
Rond het middaguur ging vader Koeleman naar Marie om het doodsbericht te brengen. Marie was in de woonkeuken aan het lathyrus bossen. Zij kon de tijding niet bevatten, kon niet huilen en bleef doorgaan met haar werk tot vader haar de bloemen uit handen nam.
Rond drie uur gingen vader en Herman met de taxi van Kees Lek naar de burgemeester van Rijnsburg om te vragen of ze het lichaam van Cor op het parochiekerkhof van Langeraar mochten begraven. De burgemeester gaf wel toestemming maar het vervoer op zich was een groot probleem, omdat het openbaar vervoer al een paar dagen stil lag en de ene beperkende bepaling de andere opvolgde. Het zou verstandig zijn zelf met een vrachtauto te komen.
Op vrijdag 17 mei gingen vader Johan, Herman en Kees Hoogervorst, de kolenhandelaar uit Papenveer met zijn kolenauto Cor halen.
Wel had de burgemeester bepaald dat de herbegrafenis nog dezelfde dag zou plaatsvinden. Met een kleed over de kist, Herman ernaast zittend om het kleed vast te houden, kwam 'de stoet' Langeraar binnen. Pastoor Hosman vond het niet wenselijk om Cor nog dezelfde dag te begraven. Vader Johan, de pastoor en de koster hebben het lichaam geidentificeerd. Hij was niet verminkt, waarschijnlijk door een dodelijk schot getroffen. Piet Otto, de huisschilder, heeft een vurenhouten kist (met daarop nummer
7) zwart geverfd, de gebruikelijke kleur in die tijd.
Op 18 mei was de uitvaart en begrafenis. Wat de pastoor waarschijnlijk had beoogd gebeurde: het doodsbericht was als een lopend vuurtje door het dorp gegaan. De kerk was vol meelevende dorpsgenoten. Ook waren 20 Nederlandse militairen aanwezig. Deze militairen waren ingekwartierd in de bollenschuur van Piet Dobbe. Op dinsdag 14 mei, de dag van de capitulatie, moesten alle militairen ingekwartierd worden in de gemeente waar ze zich die dag bevonden en daar hun wapens inleveren. Circa 6 weken na het overlijden kwam burgemeester Hoogeboom van Ter Aar het officiële doodsbericht namens Het Rode Kruis brengen bij Marie. In een verzegelde enveloppe kreeg zij de persoonlijke bezittingen van haar man terug: zijn trouwring, een portemonnaie met enig kleingeld, zijn rozenkrans, pijp met tabaksdoos en zijn dienstplaatje.
Ook kwam de burgemeester die dag naar vader en moeder Koeleman om hen nogmaals zijn deelneming te betuigen en samen herinneringen aan Cor op te halen. De burgemeester was namelijk tegelijk met Cor op kostschool in Oudenbosch geweest. Cor en hij werden na de vakanties door vader Johan met de auto naar het NS-station in Leiden gebracht. Een broeder van de school wachtte daar de jongens uit Leiden en omgeving op. Als men té vroeg was op de kostschool werd er eerst nog even 'opgestoken' in het restaurant 'Zomerzorg' en daar vroeg de ober dan: "En wat wensen de jonge heren?" Cor had veel heimwee, vertelde burgemeester Hoogeboom, hij huilde altijd als hij van zijn vader afscheid moest nemen.....

Avez-vous des renseignements supplémentaires, des corrections ou des questions concernant Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman?
L'auteur de cette publication aimerait avoir de vos nouvelles!

Barre chronologique Cornelis Jacobus Anthonius Koeleman

Cliquez sur le nom pour plus d'information. Symboles utilisés:  grand-parents    parents    frères/soeurs    enfants