He had a relationship with Helene van Brunswijk.
Child(ren):
Albrecht was de tweede zoon van hertog Bernhard III van Saksen, die vanaf 1180 hertog van Saksen was, en Judith van Polen, dochter van groothertogMieszko III.
Na de dood van Bernhard III in 1212 verdeelde Albrecht samen met zijn oudere broer Hendrik I het grondgebied van zijn vader. Hendrik I kreeg het graafschapAnhalt, dat in 1218 tot een vorstendom werd verheven, en Albrecht I kreeg het hertogdom Saksen.
Als hertog van Saksen koos Albrecht I de zijde van keizer Otto IV in zijn strijd tegen de Hohenstaufen om de heerschappij van het Heilig Roomse Rijk.Albrecht voerde voornamelijk strijd tegen de aartsbisschop van Maagdenburg, een belangrijke bondgenoot van de Hohenstaufen, maar slaagde er niet inhem te verslaan.
Keizer Frederik II van het huis Hohenstaufen moest bij zijn kroning tot Heilig Roomse keizer in 1215 beloven om een nieuwe kruistocht te organiseren,wat de Vijfde Kruistocht zou worden. In 1217 stelde Frederik II een leger samen, dat onder leiding stond van Albrecht I. Dit leger veroverde de Egyptischehavenstad Damietta en de kruisvaarders hoopten met deze stad een basis te hebben om Palestina te heroveren, wat echter niet lukte.
Na de dood van keizer Otto IV in 1218 koos Albrecht I de zijde van keizer Frederik II, waarna hij officieel vazal van Frederik II werd. In 1219 ginghij daarop op kruistocht naar Lijfland. Die kruistocht diende onder meer om te verhinderen dat de Lijven een alliantie met de Russen zouden vormen.Bij deze kruistocht toonde Albrecht zich als een ijverige oorlogsvoerder met strategische bekwaamheid.
Toen bisschop Albrecht van Maagdenburg, die regent was voor markgraven Otto III en Johan I van Brandenburg, in 1221 naar Italië reisde, probeerdeAlbrecht I om de macht te grijpen in Brandenburg. Dit veroorzaakte echter een breuk met zijn broer Hendrik. Albrecht I zelf reisde samen met keizerFrederik II meermaals naar Italië en in 1226 kreeg hij de titel hertog van Albingen. Door deze titel werd Albrecht betrokken in de oorlog van hetHuis Schaumburg tegen Denemarken. Bij deze oorlog koos hij de zijde van het huis Schaumburg en hij streed mee bij de Slag bij Bornhöved, waarbijde Denen verslagen werden. Na deze overwinning kreeg Albrecht I het hertogdom Lauenburg, de stad Mölln en het autonome Land Hadeln. In 1231 werdhij deze gebiedsuitbreiding officieel erkend door keizer Frederik II. Van 1227 tot 1230 was Albrecht I ook regent van het markgraafschap Meißen.
Van 1228 tot 1229 nam hij samen met keizer Frederik II deel aan de Zesde Kruistocht. Ook bemiddelde Albrecht in het conflict tussen Frederik II enzijn zoon Hendrik VII, die vanaf 1222 koning van Duitsland was. In de periode 1240-1241 reisde hij opnieuw door Italië. Ook erfde Albrecht in 1250het graafschap Belzig.
Albrecht I hield zich ook bezig met de economische belangen van zijn grondgebied. Zo voerde hij in 1248 samen met de stad Salzwedeleen tolheffing invoor het handelsverkeer afkomstig uit de steden Hamburg en Lübeck. Hierdoor kreeg Albrecht heel wat inkomsten en in 1250 richtte hij een franciscanenklooster op.
Door zijn rechten van keurvorst was Albrecht eveneens rijksmaarschalk van het Heilig Roomse Rijk. In deze functie woonde hij in 1252 de vorstenvergaderingin Brunswijk bij, waarbij graaf Willem II van Holland erkend werd als Rooms-Duits tegenkoning. In 1257 verkoos hij Alfons X van Castilië als Rooms-Duitskoning. Ook verwierf Albrecht het graafschap Engern.
Toen Albrecht I in 1260 overleed, volgden zijn zonen Albrecht II en Johan I hem op als hertogen van Saksen.
Albrecht I van Saksen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Helene van Brunswijk |
The data shown has no sources.