He has/had a relationship with Adriana van Wambeke.
Child(ren):
Byvanck (Beek) Op deze pagina vindt u informatie over Byvanck.
Ligging
Ten westen van Beek.
Ontstaan
De schriftelijke bronnen binnen eerst in 1361 en dan is bezitter van het goed Gheryt Palick van der Wilten
Geschiedenis
Thans ligt in een prachtige en bosrijke omgeving het huis Byvanck, dat zich vertoont als een laat achttiende eeuws landhuis, maar waarvan de historie veel vroeger teruggaat.
Zo'n driehonderd meter ten westen is een plek, Rondeel genaamd, waarop een eiland een woontoren uit de twaalfde eeuw gestaan moet hebben.
Het geslacht Van der Wilten moet hier langer gezeten hebben, want vermoed wordt dat zij de regelrechte erfgenamen van het geslacht Paleke zijn en dat de Byvanck hun stamgoed was.
Omstreeks 1375 moet het goed verdeeld zijn tussen de broers Geryt en Bernt van der Wilten; de erven van de laatste hebben in 1419 een deel van diens portie verkocht aan Reinoud van Rees en Wolter Kyrskorf. Geryt verkocht in 1444 de helft van zijn deel aan Hendrick van Elverick. De hem resterende helft deed hij in 1447 over aan Johan van der Loe. Al deze verkopingen maken de zaak wel heel ingewikkeld!
De rest, de Kleine Byvanck blijkt later overgegaan te zijn in handen van Evert van Ulft en vererfde op de Van Aeswyn's. Aan het einde van de zestiende eeuw verkocht Reinier van Aeswyn de Kleine Byvanck aan Hendrick van der Reck. Die was gehuwd met Anne van der Loe, die van haar vader de Grote Byvanck gerfd had en zo kwamen beide delen weer bijeen.
Anna liet de Byvanck in 1616 na aan haar nicht Elisabeth van den Loe, weduwe van Peter van Oldenbockum en diens dochter Gertrud bracht door haar huwelijk met Antony van Aeswyn het goed weer aan de Van Aeswyn's.
Gertrud overleed kinderloos in 1675 en haar erfgename was haar nicht Margriet Gertruit Maria von Bernzau, gravin van Schellart, douairiè0re Van Huchtenbroek. Die liet het in 1704 na aan haar dochter Elisabeth Henritte Maria gravin van Schellart-Obbendorf, echtgenote van Johan Willem Adriaan markies van en tot Hoensbroeck. Haar achterkleinzoon Lotharius Franciscus Wilhelmus markies van en tot Hoensbroeck verkoopt de Byvanck in 1779 aan Mr. Johannes Nepomucenus Hoevel.
Hoevel moet als rentmeester van Bergh een zeer lucratieve baan gehad hebben, want in 1786 koopt hij het kasteel Lindhorst; in 1787 het huis Hohesorge, beide bij Emmerik, en in 1805 de Swanenburg bij Genderingen. De Byvanck vererfde op zijn dochter Johanna Antoinetta, gehuwd met Henricus Anthonius van der Renne.
Bij de boedelscheiding in 1836 kreeg de dochter Maria Johanna, gehuwd met Michels van Kessenich, de Byvanck, die zij in 1866 aan haar broer Oswald Peter baron van der Renne overdeed. Die huwde Caroline Freiin von Hornstein en hun dochter Caroline, die in 1882 trouwde met Maximiliaan Freiherr Lochnet von Huttenbach, erfde het goed.
Elisabeth, n van haar dochters, trad in 1921 in het huwelijk met Jhr. E. van Nispen tot Pannerden en kreeg de Byvanck als bruidschat mee. De familie Van Nispen tot Pannerden tenslotte verkocht in 1980 het landgoed aan de "Stichting tot Instandhouding van de Goederen en Rechten van het Huis Bergh". Die bezit het huis met naaste omgeving nog steeds; het grootste gedeelte van het landgoed werd in 1984 verkocht aan de "Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland".
Eigenaar/Bewoners
Stichting tot Instandhouding van de Goederen en Rechten van het Huis Bergh
Huidige doeleinden
Privé bewoning. Toegankelijk
Landgoed toegankelijk, het huis en directe omgeving zijn niet toegankelijk voor het publiek.
Johannes Nepomucemus Hoevel | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adriana van Wambeke | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
The data shown has no sources.