Family tree Van de Ven » Pepijn II van Herstal (± 645-714)

Personal data Pepijn II van Herstal 

  • He was born about 645.
  • He died on December 16, 714 in Jupile sur Meuse.
  • A child of Ansegisel and Begga van Landen
  • This information was last updated on May 26, 2012.

Household of Pepijn II van Herstal

(1) He is married to Alpaïs.

They got married.


Child(ren):

  1. Hildebrand I d'Autun  ????-751 
  2. Karel van Herstal  689-741 


(2) He is married to Plectrudis.

They got married


Notes about Pepijn II van Herstal

XLII Pippijn II van Herstal, geboren rond 645 en overleden op 16-12-714 te Jupille aan de Maas. De naam Van Herstal is afkomstig van één van zijn landgoederen. Zijn leven werd beheerst door voortdurende strijd; eerst om de macht, later om vergroting van het Frankische rijk. Hij was hofmeier en, na de dood van de Austrasische koning Dagobert II in 679, de machtigste persoon in het oostelijk rijk, waar hij als hertog gezag uitoefende. Hij raakte in oorlog met Neustrië, versloeg in 687 te Tertry koning en hofmeier, en herstelde de eenheid van het Frankische Rijk onder één Merovingische koning, maar behield in feite de macht voor zich zelf. Hij verbleef in het oosten en vertrouwde de hoge politieke en kerkelijke functies in het westen aan zijn partijgenoten uit de Austrasische aristocratie toe. Aldus vestigde hij de hegemonie van de hoofdzakelijk Germaanse gebieden over de rest van het Frankische Rijk. Hij kon niet beletten dat de hertogen van Beieren en Aquitanië zich in feite als onafhankelijke vorsten gedroegen. In het noorden ondernam hij de verovering van Friesland. In 689 versloeg hij de Friese koning Radboud bij Dorestad en onderwierp het gebied tot aan de Rijn, waardoor de weg geopend werd voor de kerstening van het nog heidense noorden door de Angelsaksische prediker Willibrord. Deze kreeg het fort Utrecht door Pippijn als missiecentrum toegewezen. Het zendingswerk was geen succes en Willibrord zocht na 697 veiliger streken op. Pippijn verleende, samen met zijn echtgenote, medewerking aan het stichten van de abdijen van Echternach en St.Hubert. Pippijn II was gehuwd met Plectrusis en had een bijvrouw, Chalpais, overleden in 705 te Orp-le-Grand, Frankrijk dochter van de hoogwaardigheidsbekleder Childebrand, vermeld in 673. Zijn zoon bij haar, Karel, had geen erfrecht. Zelfs na het overlijden van zijn beide zoons bij Plectrudis kon Pippijn niet besluiten het gezag aan Karel over te dragen. Testamentair bepaalde hij dat een nog onmondige kleinzoon onder regentschap van Plectrudis hofmeier van het gehele rijk diende te worden. De Frankische aristocratie weigerde echter deze beschikking te erkennen, omdat zij te duidelijk onder invloed van Plectrudis tot stand was gekomen. Toen trad de tot dan toe geminachte Karel op de voorgrond en verwierf, strijdend onder de moeilijkste omstandigheden en met wisselende kansen, de positie van zijn vader. Men noemde hem Karel Martel, de Strijdhamer. Zie XLI.

8. Pepijn van Herstal, geb. ca. 645, gest. Jupile sur Meuse, 16 december 714, de naam “van Herstal” is afkomstig van één van zijn landgoederen, zijn leven werd beheerst door de voortdurende strijd, eerst om de macht later de vergroting van het frankische rijk.
Hij trad pas op de voorgrond in 680 toen hij bij de dood van de koning van Austrasië met hertog Martin van Champagne (in tegenstelling tot eerdere theoriën, noch zijn broer noch zijn neef) een overheersende positie verwierf. Austrasië, sinds enige jaren onder het juk van Neustrië kwam in opstand maar Ebroïn, de hofmeier van Austrasië, is hen te sterk. Pepijn en Martin vluchtten verschillende kanten op, Martin verschanste zich in Laon en werd het eerste aangevallen, Ebroïn wist hem over te halen zich met zijn leger aan zijn zijde te scharen maar vermoordde allen zodra de stad zich opende, kort daarop werd Ebroïn vermoord door een edelman Ermenfried die direct naar het hof van Pepijn vluchtte aldus voedsel gevende aan het gerucht dat Pepijn de aanstichter van de moord was. Ebroïn’s opvolger Warraton sloot vrede met Pepijn, deze vrede was echter van korte duur, Gislemar, zoon van Warraton, verdreef zijn vader en voerde opnieuw oorlog, Pepijn werd verslagen bij Namen maar toen Gislemar meteen daarna overleed, keerde Warraton terug als hofmeier en het werd opnieuw vrede, bij Warraton’s overlijden in 686 nam zijn schoonzoon Berchaire zijn positie in en op aandringen van de weduwe van Warraton, Ansflède, viel hij Pepijn opnieuw aan, ditmaal wist Pepijn echter een eclatante overwinning te behalen, Tertry 687, hetgeen hem de macht over Austrasië geeft, Berchaire leefde weliswaar nog enkele jaren (tenminste tot october 688, en pas bij zijn dood nam Pepijn positie als hofmeier van koning Thierry III van Austrasië in en plaatste één van zijn getrouwen, Norbert, op zijn positie in Neustrië, in 700 vervangen door Grimoald, zoon van Pepijn, terwijl een tweede zoon Drogo, Bourgondië ging regeren met de titel hertog van Champagne. Pepijn was nu op het toppunt van zijn macht, weliswaar regeerde de merovingische koning maar Pepijn besliste, er waren echter regelmatig problemen aan zijn grenzen en de rest van zijn leven vocht hij met wisselend succes tegen de saksen, friezen en alemanen.
Het privé leven van Pepijn werd bepaald door familiedrama’s, getrouwd sinds 691 met Plectrude uit één van de machtigste families van Austrasië (vgl. 50), bij wie hij de zoons Drogo en Grimoald had, had hij een tweede echtgenote Alpaïde met als zoons Karel en Childebrant, tussen beide vrouwen, elk met hun eigen aanhang, bestond een enorme haat hetgeen culmineerde rond 705 met de moord op de prelaat van Luik, St. Lambert, aanhanger van Plectrude, kort daarop stierf Drogo en in april 714 werd Grimoald gedood op de graftombe van St. Lambert; tegen het einde van zijn leven stond Pepijn geheel onder de invloed van Plectrude en benoemde als zijn opvolger een bastaardzoon van Grimoald, mede uit wraak op de moord van Grimoald, dit ten koste van de zoons van Alpaïde en vier zoons van Drogo, die waarschijnlijk niet onschuldig waren aan deze moord. Deze fragile opvolging had desastreuze gevolgen kunnen hebben voor de opbouw van het rijk, ware het niet dat Karel, zoon van Alpaïs, kort na Pepijn’s dood wist te ontsnappen.

Do you have supplementary information, corrections or questions with regards to Pepijn II van Herstal?
The author of this publication would love to hear from you!


Timeline Pepijn II van Herstal

  This functionality is only available in Javascript supporting browsers.
Click on the names for more info. Symbols used: grootouders grandparents   ouders parents   broers-zussen brothers/sisters   kinderen children

Ancestors (and descendant) of Pepijn II van Herstal

Dode
586-> 612
Ansegisel
602-685

Pepijn II van Herstal
± 645-714

(1) 

Alpaïs
± 654-????

(2) 

Plectrudis
????-± 717


With Quick Search you can search by name, first name followed by a last name. You type in a few letters (at least 3) and a list of personal names within this publication will immediately appear. The more characters you enter the more specific the results. Click on a person's name to go to that person's page.

  • You can enter text in lowercase or uppercase.
  • If you are not sure about the first name or exact spelling, you can use an asterisk (*). Example: "*ornelis de b*r" finds both "cornelis de boer" and "kornelis de buur".
  • It is not possible to enter charachters outside the standard alphabet (so no diacritic characters like ö and é).



Visualize another relationship

The data shown has no sources.

Matches in other publications

This person also appears in the publication:

About the surname Van Herstal


When copying data from this family tree, please include a reference to the origin:
Geert van Vugt, "Family tree Van de Ven", database, Genealogy Online (https://www.genealogieonline.nl/stamboom-van-de-ven-orthen/I90561.php : accessed June 4, 2024), "Pepijn II van Herstal (± 645-714)".