Doop op 25 september 1765 te Nispen-Essen
Vader
Adrianus Stuijts
Moeder
Norbertina Lauwereijssen
Dopeling
Joannes Franciscus Stuijts
Opmerking
De dopen van Nieuwmoer aanwezig in kopievorm bij het gemeentearchief Roosendaal, het origineel is aanwezig bij de gemeente Essen.
Bronvermelding
West-Brabants Archief
West-Brabants Archief te Brabant, DTB Dopen
Essen, Bron: boek, Deel: 064, Periode: 1739-1774, Nispen-Essen, archief , inventarisnummer 064, 25 september 1765, Nispen-Essen doopregister 1739- 1774
Bovenstaande gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 24 november 2014.
He is married to Adriana Hageners.
They got married on May 5, 1799 at Nispen-Essen, he was 34 years old.
Te Nispen-Essen getrouwd
bruidegom : Joannes Franciscus Stuijts -
bruid : Adriana Hageneirs
huw. : 05-05-1799
getuigen huw. : Rumoldus Jorissen, Dijmpna de Wijs
opm.: --
fol. 105
Bron: Nispen-Essen begraven/trouwen RA Antwerpen (kopie)
Archief: DTB Nispen - Essen inventarisnummer
Retroacta Burgerlijke Stand
Child(ren):
TIJDSBEELD
In 1792 vielen de Fransen de Zuidelijke Nederlanden binnen en wisten het hele land en tevens het prinsbisdom Luik te bezetten. In 1793 leden ze echter een zodanige nederlaag bij Neerwinden dat ze zich moesten terugtrekken. Op 26 juni 1794 wisten deFransen in de Slag bij Fleurus een definitieve overwinning te behalen. In 1794 veroverden de Franse revolutionaire legers ook de contreien van Antwerpen. Het land werd verdeeld in negen departementen. Het gebied rond Antwerpen kreeg de naam Departement van de Twee Neten. Van alle oude instellingen en voorrechten bleef toen niets meer over. In het najaar van 1798 kwam het tot uitbarstingen van gewapend verzet, die bekend werden onder de naam Boerenkrijg. Het Departement van de Twee Neten wasde haard van deze kortstondige verzetsacties.
Na het neerslaan van de Boerenkrijg verscherpten de Fransen hun repressie tegen de tegenstanders van het nieuwe regime. De staatsgreep van Napoleon Bonaparte en de instelling van zijn Consulaat brachten een verbetering in de toestand. Aan het hoofdvan een departement werd een prefect aangesteld, die jaarlijks verslag uitbracht aan Napoleon zelf. Deze traditie mondde later uit in de openingsredes die jaarlijks door de Provinciegouverneurs worden uitgesproken ter gelegenheid van de opening van de gewone zitting van de Provincieraad.
Rond 1805 begon de industriële revolutie. De haven van Antwerpen profiteerde van de Franse bezetting, omdat de Nederlandse blokkade werd opgeheven. De regering voerde de dienstplicht in, waardoor vele Belgen werden gedwongen te vechten in de Napoleontische legers. In Vlaanderen werd het Nederlands onderdrukt o.a. door publicaties in die taal te verbieden.
Na de instorting van het Franse keizerrijk (1814) werden de Belgische gewesten verenigd met Nederland tot het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Het gebied rond Antwerpen kreeg officieel de naam provincie Antwerpen, de grenzen van de departementen bleven grotendeels behouden. De provincies kregen de bevoegdheid hun eigen zaken te regelen via de Provinciale Staten. Ook het dagelijks bestuur, de Gedeputeerde Staten, werd in ere hersteld.
GESCHIEDENIS VAN DE PLAATS ESSEN
De plaatsnaam "Esschen" leerden we kennen uit de plaatselijke oorkonde van 1146. Berner van Rysbergen schenkt zijn vrijgoed "Esschen" in 1159 aan de abdij van Tongerloo; zo ontstond uit Nispen de heerlijkheid "Esschen-Kalmthout".
Tijdens de tachtigjarige oorlog ( 1568-1684 ) lag Essen aan de grens tussen het katholieke zuiden en het protestanse noorden. De vrede van Munster ( 1648 ) zorgde voor de grens tussen Essen en Nispen. Toch bleven Essen en Nispen één parochie uitmaken. De vrede van Utrecht ( 1713 ) bracht Essen onder bij Oostenrijk, terwijl oorlog en plunderingen de streek teisterden. Toch was de plaats uitgegroeid tot een boerendorp lang de grens. Vanaf 1775 lag Essen aan een drukke postbaan.
Van 1795 tot 1814 behoorde de gemeenschap tot Frankrijk. Kalmthout en Essen gingen in 1795 uit elkaar om zelfstandige gemeenten te worden. Na een periode van Franse overheersing en van Hollandse overheersing werd Essen een Belgische gemeente. In het begin van de negentiende eeuw telde Essen 1800 mensen. De plaatselijke bevolking bestond voornamelijk uit boeren. Handelaars vond men hier niet, enkel een paar kooplieden. Landbouw en veeteelt zorgden voor de inkomsten. Essen was een dorpje aan de grens waar smokkelarij welig tierde en dankzij de inplanting van een station en een spoorlijn groeide Essen tot een plaats met een lokale industrie. Door de modernisering van de machines kreeg de landbouwgemeenschap, die eeuwen lang de schrale Kempense grond had bewerkt, het een beetje makkelijker.
Joannes Franciscus Stuijts | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1799 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adriana Hageners |
The data shown has no sources.