Family tree Smith/Bais » Filips lll van Spanje (1578-1621)

Personal data Filips lll van Spanje 

• He was born on April 14, 1578 in Madrid, Spanje.
• He died on March 31, 1621 in Madrid, Spanje, he was 42 years old.
• A child of Filips II van Spanje and Anna van Oostenrijk

Household of Filips lll van Spanje

Notes about Filips lll van Spanje

Filips III (Madrid, 14 april 1578 - aldaar, 31 maart 1621) was van 1598 tot 1621 koning van Spanje, Napels, Sicilië en (als Filips II) van Portugal. Hij volgde zijn vader Filips II op na diens overlijden. Zijn bijnaam was "el piadazo" (de vrome). In de dagelijkse praktijk liet Filips III het regeren over aan Francisco Gómez de Sandoval y Rojaz, de hertog van Lerma, omdat hij meer interesse had in dans, dichtkunst en jacht dan in politiek.
Vrijwel direct na zijn troonsbestijging brak Filips III met de gegroeide praktijk van Spaanse handel met de opstandelingen in de Noordelijke Nederlanden om de oorlog te betalen. Filips III liet alle in Spaanse en Portugese havens aanwezige Hollandse en Zeeuwse schepen met hun lading in beslag nemen en de bemanning gevangen nemen. Deze politiek bracht minstens evenveel schade toe aan de Spaanse economie als aan de Hollandse.
In 1606 namen Filips en de hertog van Lerma een vredesinitiatief in de richting van de opstandige Hollanders. Ook Aartshertogen Albrecht en Isabella waren van mening dat de Zuidelijke Nederlanden vrede met het noorden nodig hadden. (Filips II had kort voor zijn dood de Zuidelijke Nederlanden aan de halfzus van Filips III, aartshertogin Isabella van Spanje, cadeau gegeven.) Ze gaven Spinola de opdracht te onderhandelen over een bestand. Hij kreeg als voorwaarde mee dat de VOC ontbonden moest worden; van de oprichting van een West-Indische Compagnie kon geen sprake zijn. Voor Spanje zou dat een nog grotere bedreiging betekenen. Door behendig manoeuvreren van Johan van Oldenbarnevelt kwam het Twaalfjarig Bestand er in 1609 zonder dat de Republiek haar handel op Oost-Azië moest opgeven.
Ook kwam onder de regering van Filips III de Spaans-Engelse Oorlog die sinds 1585 gaande was aan zijn einde. Dit was mogelijk omdat de Engelse koningin Elizabeth I was overleden en werd opgevolgd door haar neef de Schotse koning Jacobus VI die in Engeland koning werd als Jacobus I. In 1604 werd het Verdrag van Londen door beide landen ondertekend.
Toen in Frankrijk koning Hendrik IV overleed op 14 mei 1610, een aanhanger van de oorlog tegen Spanje, brak er een periode van onstabiliteit in Frankrijk aan. De nieuwe koning Lodewijk XIII was nog te jong om zelf te regeren en zijn moeder werd regentes. Koningin-Regentes Maria de' Medici vroeg Spanje om hulp tegen de hugenoten. Daarmee werd de vrede die koning Filips II in zijn laatste dagen had gesloten (de Vrede van Vervins) eindelijk in 1615 bezegeld met een huwelijk tussen Lodewijk XIII en de oudste dochter van Filips, Anna, en het huwelijk tussen de Spaanse kroonprins Filips en prinses Elisabeth van Frankrijk.
In 1621 liet hij Pedro Téllez-Girón terugroepen, die als onderkoning van het Koninkrijk Sicilië en Koninkrijk Napels iets te veel pretenties had gekregen. De hertog van Osuna had Spanje in verlegenheid gebracht in haar poging de macht van de Republiek Venetië te beperken.
Een standbeeld van Filips III staat op de Plaza Mayor van de Spaanse hoofdstad Madrid.

Huwelijk en kinderen

Koning Filips III trouwde met Margaretha van Oostenrijk (1584-1611), dochter van Karel II van Oostenrijk, zus van de latere keizer Ferdinand II van het Heilige Roomse Rijk. Uit het huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
Anna Maria (22 september 1601 - 20 januari 1666), vrouw van koning Lodewijk XIII van Frankrijk. Moeder van koning Lodewijk XIV.

Maria (1 februari 1603 - 2 februari 1603).

Felipe (8 april 1605 - 17 september 1665), volgde zijn vader op als koning van Spanje. Huwde eerst met Elisabeth van Frankrijk en voor een tweede maal met Maria Anna van Oostenrijk.

Maria Anna (18 augustus 1606 - 13 mei 1646), huwde keizer Ferdinand III van het Heilige Roomse Rijk.

Carlos (14 september 1607 - 30 juli 1632), overleed zonder huwelijk.

Fernando (16 mei 1609 - 9 november 1641), aartsbisschop van Toledo. Infante van Spanje.

Margarita Francisca (24 mei 1610 - 11 maart 1617), stierf in haar kinderjaren.

Alfonso Mauricio (22 september 1611 - 16 september 1612).

Zijn bijnaam was "el piadazo" (de vrome). In de dagelijkse praktijk liet Filips III het regeren over aan Francisco Gómez de Sandoval y Rojaz, de hertog van Lerma, omdat hij meer interesse had in dans, dichtkunst en jacht dan in politiek.
 
Kort voor de dood van Filips II had deze de Nederlanden, tegen wie Spanje de Tachtigjarige Oorlog vocht, aan de zus van Filips III, aartshertogin Isabella van Spanje, cadeau gegeven. Vrijwel direct na zijn troonsbestijging brak Filips III met de gegroeide praktijk van Spaanse handel met de opstandelingen in de Noordelijke Nederlanden om de oorlog te betalen. Filips III verbood deze handel, liet alle in Spaanse en Portugese havens aanwezige schepen met hun lading in beslag nemen en nam de bemanning gevangen. Deze politiek bracht echter minstens evenveel schade toe aan de Spaanse economie als aan de Hollandse.
 
In 1606 namen Filips en de hertog van Lerma een vredesinitiatief in de richting van de opstandige Hollanders. Ook Aartshertogen Albrecht en Isabella waren van mening dat de Zuidelijke Nederlanden vrede met het noorden nodig hadden. Ze gaven Spinola de opdracht te onderhandelen over een bestand. Hij kreeg als voorwaarde mee dat de VOC ontbonden moest worden; deze werd door de Spaanse regering als een bedreiging ervaren. Door behendig manoeuvreren van Johan van Oldenbarnevelt kwam het Twaalfjarig Bestand er in 1609 zonder dat de Republiek haar handel op Oost-Azië moest opgeven.

Filips III (Madrid, 14 april 1578 - aldaar, 31 maart 1621) was van 1598 tot 1621 koning van Spanje, Napels, Sicilië en (als Filips II) van Portugal. Hij volgde zijn vader Filips II op na diens overlijden. Zijn bijnaam was "el piadazo" (de vrome). In de dagelijkse praktijk liet Filips III het regeren over aan Francisco Gómez de Sandoval y Rojaz, de hertog van Lerma, omdat hij meer interesse had in dans, dichtkunst en jacht dan in politiek.
 
Vrijwel direct na zijn troonsbestijging brak Filips III met de gegroeide praktijk van Spaanse handel met de opstandelingen in de Noordelijke Nederlanden om de oorlog te betalen. Filips III liet alle in Spaanse en Portugese havens aanwezige Hollandse en Zeeuwse schepen met hun lading in beslag nemen en de bemanning gevangen nemen. Deze politiek bracht minstens evenveel schade toe aan de Spaanse economie als aan de Hollandse.
 
In 1606 namen Filips en de hertog van Lerma een vredesinitiatief in de richting van de opstandige Hollanders. Ook Aartshertogen Albrecht en Isabella waren van mening dat de Zuidelijke Nederlanden vrede met het noorden nodig hadden. (Filips II had kort voor zijn dood de Zuidelijke Nederlanden aan de halfzus van Filips III, aartshertogin Isabella van Spanje, cadeau gegeven.) Ze gaven Spinola de opdracht te onderhandelen over een bestand. Hij kreeg als voorwaarde mee dat de VOC ontbonden moest worden; van de oprichting van een Westindische Compagnie kon geen sprake zijn. Voor Spanje zou dat een nog grotere bedreiging betekenen. Door behendig manoeuvreren van Johan van Oldenbarnevelt kwam het Twaalfjarig Bestand er in 1609 zonder dat de Republiek haar handel op Oost-Azië moest opgeven.
 
Ook kwam onder de regering van Filips III de Spaans-Engelse Oorlog die sinds 1585 gaande was aan zijn einde. Dit was mogelijk omdat de Engelse koningin Elizabeth I was overleden en werd opgevolgd door haar neef de Schotse koning Jacobus VI die in Engeland koning werd als Jacobus I. In 1604 werd het Verdrag van Londen door beide landen ondertekend.
 
Toen in Frankrijk koning Hendrik IV overleed op 14 mei 1610, een aanhanger van de oorlog tegen Spanje, brak er een periode van onstabiliteit in Frankrijk aan. De nieuwe koning Lodewijk XIII was nog te jong om zelf te regeren en zijn moeder werd regentes. Koningin-Regentes Maria de' Medici vroeg Spanje om hulp tegen de hugenoten. Daarmee werd de vrede die koning Filips II in zijn laatste dagen had gesloten (de Vrede van Vervins) eindelijk in 1615 bezegeld met een huwelijk tussen Lodewijk XIII en de oudste dochter van Filips, Anna, en het huwelijk tussen de Spaanse kroonprins Filips en prinses Elisabeth van Frankrijk.
 
In 1621 liet hij Pedro Téllez-Girón terugroepen, die als onderkoning van het Koninkrijk Sicilië en Koninkrijk Napels iets te veel pretenties had gekregen. De hertog van Osuna had Spanje in verlegenheid gebracht in haar poging de macht van de Republiek Venetië te beperken.
 
Een standbeeld van Filips III staat op de Plaza Mayor van de Spaanse hoofdstad Madrid.
 
[bewerken] Huwelijk en kinderenKoning Filips III trouwde met Margaretha van Oostenrijk (1584-1611), dochter van Karel II van Oostenrijk, zus van de latere keizer Ferdinand II van het Heilige Roomse Rijk. Uit het huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
 
Anna Maria (22 september 1601 - 20 januari 1666), vrouw van koning Lodewijk XIII van Frankrijk. Moeder van koning Lodewijk XIV.
Maria (1 februari 1603 - 2 februari 1603).
Felipe (8 april 1605 - 17 september 1665), volgde zijn vader op als koning van Spanje. Huwde eerst met Elisabeth van Frankrijk en voor een tweede maal met Maria Anna van Oostenrijk.
Maria Anna (18 augustus 1606 - 13 mei 1646), huwde keizer Ferdinand III van het Heilige Roomse Rijk.
Carlos (14 september 1607 - 30 juli 1632), overleed zonder huwelijk.
Fernando (16 mei 1609 - 9 november 1641), aartsbisschop van Toledo. Infante van Spanje.
Margarita Francisca (24 mei 1610 - 11 maart 1617), stierf in haar kinderjaren.
Alfonso Mauricio (22 september 1611 - 16 september 1612).

Filips III (Madrid, 14 april 1578 - aldaar, 31 maart 1621) was van 1598 tot 1621 koning van Spanje, Napels, Sicilië en (als Filips II) van Portugal. Hij volgde zijn vader Filips II op na diens overlijden. Zijn bijnaam was "el piadazo" (de vrome). In de dagelijkse praktijk liet Filips III het regeren over aan Francisco Gómez de Sandoval y Rojaz, de hertog van Lerma, omdat hij meer interesse had in dans, dichtkunst en jacht dan in politiek.
 
Kort voor de dood van Filips II had deze de Nederlanden, tegen wie Spanje de Tachtigjarige Oorlog vocht, aan de halfzus van Filips III, aartshertogin Isabella van Spanje, cadeau gegeven. Vrijwel direct na zijn troonsbestijging brak Filips III met de gegroeide praktijk van Spaanse handel met de opstandelingen in de Noordelijke Nederlanden om de oorlog te betalen. Filips III verbood deze handel, liet alle in Spaanse en Portugese havens aanwezige schepen met hun lading in beslag nemen en nam de bemanning gevangen. Deze politiek bracht echter minstens evenveel schade toe aan de Spaanse economie als aan de Hollandse.
 
In 1606 namen Filips en de hertog van Lerma een vredesinitiatief in de richting van de opstandige Hollanders. Ook Aartshertogen Albrecht en Isabella waren van mening dat de Zuidelijke Nederlanden vrede met het noorden nodig hadden. Ze gaven Spinola de opdracht te onderhandelen over een bestand. Hij kreeg als voorwaarde mee dat de VOC ontbonden moest worden; deze werd door de Spaanse regering als een bedreiging ervaren. Door behendig manoeuvreren van Johan van Oldenbarnevelt kwam het Twaalfjarig Bestand er in 1609 zonder dat de Republiek haar handel op Oost-Azië moest opgeven.
 
Ook kwam onder de regering van Filips III de Spaans-Engelse Oorlog die sinds 1585 gaande was aan zijn einde. Dit was mogelijk omdat de Engelse koningin Elizabeth I was overleden en werd opgevolgd door haar neef de Schotse koning Jacobus VI die in Engeland koning werd als Jacobus I. In 1604 werd het Verdrag van Londen door beide landen ondertekend.
 
Toen in Frankrijk koning Hendrik IV overleed op 14 mei 1610, een aanhanger van de oorlog tegen Spanje, brak er een periode van onstabiliteit in Frankrijk aan. De nieuwe koning Lodewijk XIII was nog te jong om zelf te regeren en zijn moeder werd regentes. Koningin-Regentes Maria de' Medici vroeg Spanje om hulp tegen de hugenoten. Daarmee werd de vrede die koning Filips II in zijn laatste dagen had gesloten (de Vrede van Vervins) eindelijk in 1615 bezegeld met een huwelijk tussen Lodewijk XIII en de oudste dochter van Filips, Anna, en het huwelijk tussen de Spaanse kroonprins Filips en prinses Elisabeth van Frankrijk.
 
In 1621 liet hij Pedro Téllez-Girón terugroepen, die als onderkoning van het Koninkrijk Sicilië en Koninkrijk Napels iets te veel pretenties had gekregen. De hertog van Osuna had Spanje in verlegenheid gebracht in haar poging de macht van de Republiek Venetië te beperken.
 
Een standbeeld van Filips III staat op de Plaza Mayor van de Spaanse hoofdstad Madrid.
 
[bewerken] Huwelijk en kinderen
Koning Filips III trouwde met Margaretha van Oostenrijk (1584-1611), dochter van Karel II van Oostenrijk, zus van de latere keizer Ferdinand II van het Heilige Roomse Rijk. Uit het huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
 
Anna Maria (22 september 1601 - 20 januari 1666), vrouw van koning Lodewijk XIII van Frankrijk. Moeder van koning Lodewijk XIV.
Maria (1 februari 1603 - 2 februari 1603).
Felipe (8 april 1605 - 17 september 1665), volgde zijn vader op als koning van Spanje. Huwde eerst met Elisabeth van Frankrijk en voor een tweede maal met Maria Anna van Oostenrijk.
Maria Anna (18 augustus 1606 - 13 mei 1646), huwde keizer Ferdinand III van het Heilige Roomse Rijk.
Carlos (14 september 1607 - 30 juli 1632), overleed zonder huwelijk.
Fernando (16 mei 1609 - 9 november 1641), aartsbisschop van Toledo. Infante van Spanje.
Margarita Francisca (24 mei 1610 - 11 maart 1617), stierf in haar kinderjaren.
Alfonso Mauricio (22 september 1611 - 16 september 1612).

Do you have supplementary information, corrections or questions with regards to Filips lll van Spanje?
The author of this publication would love to hear from you!

Timeline Filips lll van Spanje

Click on the names for more info. Symbols used:  grandparents    parents    brothers/sisters    children