RK Kerkhof te Almelo
She is married to Gerrit Hendrikus Johannes Besselink.
They got married on July 21, 1944 at Ambt Delden , she was 33 years old.Source 3
Child(ren):
Jozephina Wilhelmina Ensink | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1944 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gerrit Hendrikus Johannes Besselink |
bidprentje
bidprentje In dankbare herinnering aan onze lieve moeder en oma Jozephina Wilhelmina Ensink sinds 1954 weduwe van Gerrit Hendrikus Johannes Besselink. Zij werd geboren op 2 maart 1911 te Bornerbroek. Voorzien van het sacrament der zieken is zij overleden op 27 juni 1988 in het Streekziekenhuis te Almelo. Ze is 77 jaar geworden. Na een gezongen uitvaartmis in de Egbertuskerk op 1 juli hebben we haar te rusten gelegd op R.K. Kerkhof te Almelo. Ondanks haar ziekte had het leven voor moeder nog zoveel te bieden \. Vooral het samenzijn met haar kinderedn en kleinkinderen gaf haar leven inhud. Nog jong stond ze plotseling alleen voor de zorg van een gezin met zeven kinderen toen vader na tien goede huwelijksjaren onverwacht overleed. Dapper en onvermoeibaar zette ze zich in voor haar gezin en bovendien nog voor opa en opoe die in herzelfde huis woonde. Het lijden is haar niet bespaard gebleven. Met bijzondere liefde sprak ze over Henny, die een maand na vaders dood werd geboren en door zijn handicap extra zorg vroeg. Ze moest hem nog jong in 1971 verliezen. Veel verdriet heeft ze ook gehad toen in 1974 door een noodlottig ongeval Willy en zijn vriendin Marion om het leven kwamen. Ze heeft zich door die donkere periode een weten te slaan. De laatste jaren, toen ze in een eigen appartement bij haar kinderen woonde, heeft ze met vele mendsen kontakt gehad. Ze genoot van de zang in het ouderenkoor en zat in het bestuur van "Zingen doet leven" als penningmeester. Hoezeer ze ook wist dat haar levenseinde naderde, ze wilde zo graag nog leven. Haar troost bij het sacrament der zieken was, dat alle kinderen om haar heen waren. Ze was een Mariavereerster. Graag had ze nog een reis naar Lourdes gemaakt. Misschien heeft Maria haar vurig gebed om hulp verhoord. Op haar sterfbed zei ze onder het bidden: "Wat mooi, machtig mooi". Rustig is zij ingeslapen.
Heer onze God, Wij bidden U op voorspraak van Maria, geef aan onze moeder en oma, dat zij nu, na alle pijn den droefheid, voor altijd mag delen in het vreugdevolle leven van de verrezen Heer. En sterk ons die nu alleen verdermoeten met Uw kracht. Amen.
Voor Uw hartelijke belangstelling tijdens de ziekte en na het overlijden van onze lieve moeder en oma willen wij u graag bedanken. Kinderen en kleinkinderen.
PK H. Besselink[25]