He is married to Bertrade de Laon.
Kind(eren):
1.Karel "de Grote" der Franken 0747-0814
2.Hermengarde der Franken ± 0750-????
3.Carloman der Franken 0751-0771
4.Gisèle der Franken 0757-0810
5.Pepijn der Franken 0759-0761
6.Adelaïde der Franken
7.Bertha der Franken
They got married in the year 0744 at Prüm (DEU), he was 30 years old.
Child(ren):
Koning van Frankenrijk van 751 tot768.
Hij heeft de laatste der Merovingische "vadsige koningen" afgezet en beklom zelf de troon en werd zo de eerste koning der Karolingers.
Pepijn de Korte, geb. ca. 714, gest. St. Denis, 18 of 24 september 768, koning van Frankrijk van 751-768. Hij werd gedoopt in Utrecht door St. Willibrand, aartsbisschop van Utrecht .Pippijn III sedert de 11de eeuw bijgenaamd de Korte (ca. 715 - Saint-Denis 24 sept. 768), Frankisch hofmeier en koning, was de tweede zoon van Karel Martel en diens echtgenote Rotrudis. Bij de dood van zijn vader (741) nam hij samen met zijn oudere broer Karloman I het gezag over en verkreeg als te beheren gebieden de westelijke gedeelten van het Frankische Rijk. In 743 werd op hun initiatief weer een Merovingische koning, Childerik III, op de troon geplaatst. Gedurende jaren moest er door beide hofmeiers gestreden worden. Ook de toestanden in de kerk werden in ruime mate gesaneerd, dankzij de hervormingsactie die Bonifatius, in opdracht van detwee hofmeiers, sedert 742 voerde.Pippijn regeerde sedert 747 alleen. Met de morele steun van het pausdom deed hij in 751 een staatsgreep. Hij liet zich door zijn partijgangers onder de aristocratie tot koning verkiezen en om aan zijn aangematigd gezageen schijn van legitimiteit te geven, liet hij zich, een ritus uit het Oude Testament weer tot leven roepend, door Bonifatius en andere bisschoppen tot koning der Franken wijden; de laatste Meroving werd in de abdij Sint-Bertijns opgesloten. Kort daarop deed paus Stefanus II, door de Longobarden in het nauw gebracht, een beroep op Pippijn. Hij trok naar Francia, sloot met Pippijn een bondgenootschap, voltrok aan hem nogmaals de koninklijke wijding en verleende hem de titel van patricius Romanorum. Pippijn ondernam twee krijgstochten naar Itali tegen de Longobardische koningAistulf (754, 756) en dwong hem de gebieden rondom Ravenna die hij op Constantinopel had veroverd, aan de paus over te dragen (de Schenking van Pippijn). Aldus werd, door de vereniging van deze gebieden met Rome en omgeving, waar de paus effectief meester was, de basis gelegd voor de Kerkelijke Staat. De laatste jaren van Pippijns regering werden grotendeels in beslag genomen door de herovering van Septimani op de Arabieren (752-759)en de onderwerping van Aquitani (760-768); aldus werd het zuiden van Galli weer rechtstreeks in de Frankische monarchie ge CD ROM Encarta encyclopedie Winkler Prins editie 1998.Deelde aanvankelijk de regering met zijn oudste broer Carloman, installeerde Childeric III op de troon, onderwierp Aquitanie en trok met zijn broer verder tot aan de oevers van de Inn (743). Na het intreden in het klooster van zijn broer Carloman (747) alleen hofmeier, maakte reeds met Carloman een begin met diverse hervormingen in de kerk en schoot de paus te hulp tegen de Lombarden. Hij zond in 751 twee getrouwen, Fulrad en Bouchard, naar Rome om op diplomatieke wijze te informeren hoe paus Zacharias stond t.o.v. zijn eventuele koningschap en ontving het beroemde antwoord: Het lijkt mij beter diegene koning te maken die de koninklijke macht bezit dan diegene die die macht niet bezit. Hierop verzamelde hij zijn raad der edelen in november 751, sloot Childebert op in de Abdij St. Bertijn en werd tot koning gekozen. De echte erfgenaam Thierry werd zoals gebruikelijk in het klooster gedaan (Fontenelle) en verdween, als zijn vader, uit de historie. Na zijn kroning, 756-760, voerde hij oorlog met de Saksen, uiteindelijk onderworpen door zijn zoon, daarna met Beieren, waar hij zijn halfbroer Griffo verjoeg en de vasaliteit van Tassilo III accepteerde, onderwierp tenslotte Aquitanie; verbeterde sterk de administratie van zijn rijk en vervolgde de verbetering van de organisatie van de kerk en startte zo een aantal acties die een vervolg kregen die later door historici de carolingische renaissance zou worden genoemd. 751 - Pepijn III de Korte zet de laatste Merovingische Koning af en benoemd zichzelf tot Koning van het rijk.754 - Bonifacius bekrachtigt het Koningschap van Pepijn III, dit omdat de Paus hulp nodig had tegen de opkomende Longobarden. Pepijn III versloeg de Longobarden en schonk de Paus het veroverde gebied. Dit zou het begin worden van de nog bestaande Kerkelijk Staat.
Bron: www.genealogieonline.nl/stamboom-homan
Pépin III der Franken | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
744 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bertrade de Laon |
The data shown has no sources.