Family tree Diederen Gielen Schinveld » drs. Dominica Alida Maria "Dominique" Bloemkolk (1960-2012)

Personal data drs. Dominica Alida Maria "Dominique" Bloemkolk 

• Nickname is Dominique.
• She was born on October 27, 1960 in Amsterdam, Noord-Holland, Nederland.
• Profession: pastoraal werkster/basispastor in de R.K.Kerk.

  opleiding: nederlandse taal en letterkunde, theologie

• She died on December 17, 2012 in Enschede, Overijssel, Nederland, she was 52 years old.

  Plaats: in het ziekenhuis

• She is buried on December 22, 2012 in Aalten, Gelderland, Nederland.

  Plaats: op R.K. begraafplaats Berkenhove, na de uitvaartviering in de H.Bonifatius / H.Ludgeruskerk in Lichtenvoorde.

• This information was last updated on October 9, 2023.

The author of this publication has the consent of the person concerned (if still alive) for the publication of the data.

Household of drs. Dominica Alida Maria "Dominique" Bloemkolk

She is married to Arnold Leo Marie Benders.

They got married on April 10, 1991 at Vleuten-De Meern, she was 30 years old.

Plaats: op kasteel De Haar te Haarzuilens

Plaats: in kerkje van Blauwkapel te Utrecht

Notes about drs. Dominica Alida Maria "Dominique" Bloemkolk

BRIEF VAN KARDINAAL EIJK, aartsbisschop van Utrecht
Utrecht, 19 december 2012
Aan de priesters, diakens en pastoraal werk(st)ers van het Aartsbisdom Utrecht
Broeders en zusters,
Hiermee bericht ik u dat op 17 december 2012 in het Medisch Spectrum Twente in de Heer is overleden mevrouw Dominica Alida Maria Benders-Bloemkolk Pastoraal werkster.
Zij werd geboren te Amsterdam op 27 oktober 1960. Op 1 oktober 1993 werd zij als pastoraal werkster benoemd in het samenwerkingsverband van de parochies H. Martinus te Didam, H. Maria Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand te Didam en Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen te Loil.
Met ingang van 1 januari 1997 werd zij tevens benoemd als pastoraal werkster in de parochie van de H. Antonius van Padua te Nieuw Dijk. Per 1 oktober 2000 werd zij benoemd als pastoraal werkster in de parochies van Breedenbroek, Dinxperlo, Gendringen, Megchelen en Netterden binnen de sectie Gendringen. Met ingang van 1 januari 2006 werd zij benoemd als pastoraal werkster in het parochieverband St. Ludger, Regio Oost-Achterhoek, waaruit door samenvoeging van de betrokken parochies op 1 januari 2010 de nieuwe parochie St. Ludger is ontstaan.
Dominique Benders - Bloemkolk groeide op in De Meern, in een artistiek en kerkelijk betrokken gezin. Als klein meisje droomde ze al van een loopbaan in de kerk. Het werd eerst een studie Nederlands, in Amsterdam, waar ze actief was in de Dominicuskerk. Na het afronden van haar studie ging ze alsnog theologie studeren.
Dominique was een betrokken pastoraal werkster. Ze was zich bewust van de vragen van deze tijd aan de kerk, en tegelijk hield ze van de traditie. Heel bewust had ze voor praktische theologie gekozen, om zo de kerk naar de toekomst te kunnen begeleiden. Dat veranderingen op weerstand stuitten, maakteze herhaaldelijk mee, maar dat kon er haar niet van weerhouden te blijven zingen. Ze was en bleef optimistisch.
In het team was zij de organisator en ze borrelde van nieuwe ideeën. Dat ze niet alles kon realiseren en haar agenda te vol plande, leverde wel eens teleurstellingen op aan beide kanten.
In het Aartsbisdom vertegenwoordigde zij de pastoraal werkers in verschillende gremia, en was ze actief in de bedevaart naar Lourdes. Op veel niveaus had ze goede contacten, niet op de laatste plaats in de parochies waar ze in de loop der jaren heeft gewerkt. Door de warme wijze waarop zij mensen begeleidde en bijstond heeft zij voor velen veel kunnen betekenen. Ze hield van een verzorgde liturgieen putte ook zelf veel kracht en voldoening uit het mogen voorgaan. Inspiratie putte zij uit het Getijdenboek, dat altijd in de buurt was en uit de moderne theologie.
Al haar kerkelijk werk speelde zich af ‘in de verlenging’, na een herseninfarct in 1989. Haar kwetsbare gezondheid weerhield haar niet om zich tomeloos in te zetten. Op 11 december dit jaar werd ze opnieuw getroffen door een infarct, waarna ze in coma raakte. Op 17 december overleed ze, gesterkt door het sacrament der zieken, in het Medisch Spectrum Twente, in de kring van familie en vrienden.
Gaarne verzoek ik u haar in uw gebed te gedenken.
De Eucharistie ten Uitvaart wordt gevierd op zaterdag 22 december 2012 om 11:30 uur in de H. Bonifatius / H. Ludgeruskerk aan de Rapenburgsestraat 21 te Lichtenvoorde.
Aansluitend vindt de begrafenis plaats op de begraafplaats Berkenhove aan de Romienendiek te Aalten
Correspondentieadres: Smitskamp 116, 7121 HL Aalten
Ons medeleven gaat uit naar haar echtgenoot en verdere familie.
Moge de Heer haar opnemen in zijn heerlijkheid.
+ Willem Jacobus kardinaal Eijk
Aartsbisschop van Utrecht

OVERWEGING BIJ DE UITVAART VAN PASTOR DOMINIQUE BENDERS-BLOEMKOLK DOOR PASTOR JOS DROSTE
We zijn deze viering begonnen met te zingen van een visioen: een droom van Jesaja, over een steppee die weer gaat bloeien,, ballingen die terugkeren, doden die horen: Nu leven!
Voor Dominique was dat geen droom, maar werkelijkheid: tijdens het zingen van dit lied kreeg ze in 1989 haar eerste hersenbloeding – en ze mocht weer leven! Een ervaring zoals psalm 139 die beschrijft, dat waar en hoe je of bent of gaat, God om je heen is, zelfs als je moet gaan door het dal van de doodschaduw. Een ervaring die haar rotsvaste geloof alleen maar heeft verstevigd, die haar de kracht gaf, als een duikelaartje, steeds weer overeind te komen. Ze mocht leven in haar eigen visioen. Of liever: het visioen dat mensen al duizenden jaren de kracht geeft om door te gaan.
In haar laatste artikel in ons nieuwe parochieblad schrijft ze : Geloven betekent dat we ons het visioen van wat God beloofd heeft, vrede op aarde, mensen van welbehagen, de verlossing, niet laten afpakken. Ook al wordt het dagelijks gelogenstraft door de feiten. Het visioen is onze kracht die ons gaande houdt.
Haar droom beleefde ze op meerdere niveaus. Ze deed dat in haar huwelijk met jou, Nol, zodat je kon schrijven: Mijn allerliefste lief is in de hemel, die ze elke dag voor mij ontvouwde. Zij is de enige die ik ken die over haar man sprak als ‘mijn lief’ of ‘mijn liefste’. Als we terugreden van teamoverleg, op de fiets door Dale, of in haar Ka over de Hamelandroute, kon ze enthousiast vertellen over de dingen die jullie samen hadden ondernomen: fietsen, wandelen, golfen – al kwam het daar steeds minder van- de avonturen met haar leasekinderen, de vrienden die kwamen en met wie ze zo ongelooflijk hadden gelachen, zoals op het laatste Sinterklaasfeest. Aan alles kon je merken dat de liefde van het begin alleen maar verdiept was en dat ze nog steeds apetrots op je was..
Als je zó God ervaren hebt in je leven, dan zijn eten en drinken en kleren bijzaak – hoewel ze wel zorgde dat die bijzaken altijd piekfijn in orde waren – maar wel als bijzaak. Ze kon er ook van genieten, maar van een bord patat met een kroket net zoveel als van een uitgebreid diner. Met wie je eet was belangrijker dan wat je eet.
Geloven in een visioen dat af en toe werkelijkheid wordt. Dat deed ze ook in de kerk. Ze was opgegroeid in een artistiek en kerkelijk betrokken gezin. Toen is het begonnen: Als ik groot ben, word ik pastoor. Ze kon toen niet begrijpen, waarom dat niet mogelijk was. En dat kon ze nog steeds niet. Toch heeft ze, na een studie Nederlands, voor die kerk gekozen. Om beter te kunnen werken aan de toekomst van die kerk, studeerde ze praktische theologie. En de laatste jaren, in het team van Sint Ludger, werd ze steeds enthousiaster voor de figuur en het werk van Sint Ludger, die verteller en vertaler van de blijde Boodschap in ons grensgebied. Samen zochten we naar wegen hoe we zijn werk konden voortzetten in de dorre steppe die ons geloofsleven nu soms geworden is.
Vanuit haar ervaring van Gods nabijheid kon ze ook nabij zijn aan mensen. Juist in grenssituaties, van leven en dood, van crisis en ziekte, kon je bij haar terecht om warmte en steun, om houvast en optimisme. Om hen te laten delen in haar ervaring dat God er is. Veel parochianen hebben haar zo weten te vinden, en zij hen. Vooral in Lourdes heeft ze dat ervaren.
Met alle veranderingen bleef ze steeds loyaal, hoeveel verdriet dat soms ook deed. Maar haar mening liet ze wel degelijk horen in gesprekken met collega’s en op vergaderingen. Dat deed ze met kennis van zaken en welbespraakt, altijd correct en met openingen naar de toekomst. En als het haar eens teveel werd, in de knel tussen regels van boven en verwachtingen van onder, zette haar geestelijk begeleider haar weer op het juiste spoor: Wie woont er in jouw ziel? Dan kon ze er weer tegen, kon ze zich aan God toevertrouwen, zoals een kind aan haar vader, en kon ze ook weer zingen. Want ook dat deed ze graag, en niet alleen op woensdagavond. Vaak kon je horen, wanneer ze op de pastorie was. We zullen het missen. Net als zoveel andere dingen.
Zingen van de liefde van God, van de minne, zoals Hadewych deed, die ze in haar studie bestudeerd had. De God die bij haar was, om haar heen, op wie ze vertrouwde, ook als het tegenzat.
Dan kon ze terecht bij de woorden die ook op de rouwbrief staan:
Jij bent de God die mij gegeven is, de beker die voor mij ingeschonken staat. Mijn levenslot rust in jouw hand. Goed land is mij ten deel gevallen.
Dominique heeft haar beker gedronken. Ze wist dat er ooit iets zou kunnen gebeuren zoals nu gebeurd is. En ze heeft eens gezegd: Als het eenmaal zover is, dan weet ik dat ik mijn leven ten volle heb geleefd.
Aan het eind van deze viering zullen we haar lijflied zingen: Wat de toekomst brengen moge. Ik weet niet of ik het helemaal uit zal kunnen. Ze is naar dat onbekende land, een droom, een visioen. Maar ik wéét dat ze waar zijn: haar droom, haar visioen. Zij heeft ze in haar leven mogen ervaren en voorleven met en voor mensen. Moge daarom haar nagedachtenis voor jou, Nol, en voor ons allen tot troost, en voor haarzelf tot zegen zijn bij onze God. Amen.
pastor Jos Droste

ROUWADVERTENTIE VAN DE COLLEGA-PASTORES
Niemand leeft voor zichzelf
Niemand sterft voor zichzelf
Wij leven en sterven voor God onze Heer
Aan Hem behoren wij toe
Bedroefd, maar ook gesterkt door haar onophoudelijk getuigen van de verrezen Heer, ontvingen wij bericht van het overlijden van onze collega en onze pastor
Dominique Benders-Bloemkolk
Pastoraal werkster in de parochie St. Ludger
Wij danken haar voor de inspirerende wijze waarop zij haar roeping vervulde, voor haar voortdurende betrokkenheid op onze parochie en voor haar talent om het evangelie in deze tijd te leren verstaan.
Dat zij nu mag zijn in het eeuwige licht van de verrezen Heer, waarover zij sprak, naar wie zij handelde en waarvan zij diep gelovig getuigde.
Ons medeleven gaat uit naar haar echtgenoot Nol Benders,
haar familie en naar alle mensen die haar lief waren
Lichtenvoorde, 17 december 2012
Het team van pastores in de parochie St. Ludger, het bestuur van de parochie, de locatieraden en pastoraatsgroepen in de geloofsgemeenschappen van Aalten, Bredevoort, Harreveld, Lichtenvoorde, Mariënvelde, Meddo, Vragender, Winterswijk en Zieuwent
De eucharistieviering ten uitvaart vindt plaats in de HH. Bonifatius - Ludgeruskerk aan de Rapenburgsestraat in Lichtenvoorde, op zaterdag 22 december om 11.30 uur. Aansluitend is de begrafenis op begraafplaats Berkenhove aan de Romienendiek te Aalten.

Do you have supplementary information, corrections or questions with regards to drs. Dominica Alida Maria "Dominique" Bloemkolk?
The author of this publication would love to hear from you!