Primiz in Griethausen Ostern 1939, . Wie in het westen van Nederland gaat zoeken naar beginpunten van katholieke charismatische vernieuwing, die komt terecht bij pater Auspicius van Corstanje. De kleine leefgemeenschap die hij in Den Haag vanaf 1972 leidde, raakte in 1974 betrokken bij de charismatische vernieuwing en kan gezien worden als de eerste charismatische verbondsgemeenschap in Nederland. Als hoofdredacteur van 'Franciscus van Assisi', het tijdschrift van de Franciscaanse Derde Orde, besteedde hij reeds in 1973 een heel nummer (10/4/1973) aan de wereldwijde katholieke Charismatische Vernieuwing met artikelen van de Belgische professor Herman Servotte, Walter Smet en een interview met kardinaal Suenens. In juni 1993 is pater Auspicius overleden. Corry en Han van Eijk schreven onderstaande terugblik op zijn leven. K.S. IN MEMORIAM, PATER AUSPICIUS VAN CORSTANJE O.F.M. , Op 22 juni hebben we afscheid genomen van een van de pioniers van de charismatische vernieuwing in Nederland: Auspicius (Charles) van Corstanje. We hebben hem als zodanig leren kennen op een van de weekends die hij gaf op het kasteel Stoutenburg bij Amersfoort; het was in 1975. Zijn pastorale activiteiten begon hij in Brummen, waar hij in 'Huize Schoonaerde' de op de franciscaanse spiritualiteit gebaseerde r.k. Gezinszorg oprichtte; zelf woonde hij op 'De Rees'. Hij was directeur en kerkelijk visitator van de Derde Orde in Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Als zodanig zag hij in latere jaren de franciscaanse spiritualiteit afbrokkelen - wat hem heel verdrietig maakte, omdat hij iedere aanslag daarop als een persoonlijke pijn ondervond. Evenals zijn ordestichter had hij een grote eerbied voor het priesterschap, voor de Heilige Eucharistie en kon hij het niet verdragen als er oneerbiedig met de eucharistieviering werd omgesprongen - vandaar zijn grote zorg voor de heilige vaten en het altaarlinnen; met veel moeite bedelde hij geld bij elkaar voor een mooi tabernakel, zoals in het door hem gestichte gebedshuis St. Jacob in Den Haag. De eerste nachtelijke aanbidding was daar op Sacramentsdag 1991(?); op Sacramentsdag 1993 droeg hij voor het laatst de Heilige Mis op in Weert. In de jaren zeventig gaf hij in de Verenigde Staten enkele colleges over de franciscaanse spiritualiteit; daar maakte hij kennis met de in opkomst zijnde charismatische vernieuwing. Aanvankelijk stond hij daar nogal huiverig tegenover, maar toen hij tot het inzicht kwam hoe charismatisch Franciscus was, gaf hij zich gewonnen en probeerde hij zijn leerlingen voor deze nieuwe manier van geloofsbeleving te winnen. Zo werd de kleine franciscaanse communauteit in de Malakkastraat in Den Haag, waar hij sinds 1972 gebedsgroepen oprichtte, een centrum voor charismatische activiteit. Enige jaren was hij lid van de Landelijke Pastorale Kerngroep van de Charismatische Vernieuwing. Veel hulp en steun kreeg hij sinds 1970 van zijn trouwe helpster en rechterhand: zuster Carina. Tot zijn laatste dag in Den Haag (25 mei 1991) gaf hij daar conferenties voor jonge mensen; zij zochten hem ook als zielzorger en biechtvader. Zijn hart ging uit naar de zwaksten, de armen van geest, de simpelen, de minder begaafden, die hij met de Heer vertrouwd maakte in overeenkomst met zijn eigen leven met Hem. Van zijn vele activiteiten om de mensen in de geest van zijn ordestichter dichter bij de Heer te brengen waren zijn geschriften wellicht het allerbelangrijkst: hij was hoofdredacteur van St. Franciscus van Assisi: Evangelisch leven in deze tijd. Verder noemen wij uit zijn omvangrijk oeuvre: Bijbel der armen (dit verscheen ook in een Duitse, Italiaanse en Engelse versie); zijn gebedenboek over Franciscus werd zelfs in het Japans vertaald. Wij bewaren een mooie herinnering aan een trouwe dienaar van zijn Heer en Heiland, aan een vurige volgeling van St. Franciscus, aan een echte vriend: een goed mens. Corrie en Han van Eijk, `,
Charles A A van Corstanje |
The data shown has no sources.